Καιρός να πάρουν εναν ντραμμερ που να θα γουστάρει να παίζει και κάνα παλιό κομμάτι…
Ότι δηλαδή ο Set<h> τρελαίνεται να παίζει τα παλιά κομμάτια αλλά έβρισκε εμπόδιο στον ντράμερ…
Δεν το ξέρω αυτό αλλά ξέρω ότι o Fotis δεν γούσταρε να παίζει τα παλιά.
Για να μαι ειλικρινης εχουν να βγαλουν δισκο που να μ αρεσει απ το Revolution (το Sumerian μ αρεσε μεχρι πριν καποια χρονια αλλα τωρα ξερωγω…) οποτε τι χαμε τι χασαμε. Οταν αποφασισουν να επιστρεψουν στα 90ς ειδοποιηστε με.
Στους megadeth θα παει !
Μην περιμένεις να γίνει σύντομα αυτό.
Βασικα δεν προκειται να γινει, ουτε καν ελπιζω,
Κάπως έτσι το βλέπω κι εγώ. Προσωπικά δεν με χαλάει να μην γυρίσουν στο παλιό στυλ, αλλά θα είχε ενδιαφέρον μουσικά και με δεδομένη τη βελτίωση στις παραγωγές. Δυστυχώς πολλές από τις παλιές τους δουλειές δεν μπορούν να μου κάνουν κλικ λόγω του κακού ήχου, θα μου πεις που κολλάς, αλλά έτσι είναι.
Οσον αφορα τα 4 πρωτα, δεν ξερω αν οι επανακυκλοφοριες που εκανε η Season Of Mist εχουν βελτιωμενο ηχο γιατι δεν τα ακουσα. Ψαξτα λιγο αν θες.
Μπα remasters είναι δηλαδή λίγο πιο δυνατά κ ισορροπημενα τα οργανα.Still crappy.
τα πρώτα θα τα βγάλει η Crypt με τα κανονικά εξώφυλλα
Πηρα προσφατα τα Pan Thy Monium του Crypt, εχει ριξει τη ποιοτητα, αλλα τουλαχιστον οι τιμες του εγιναν πιο προσιτες.
ΠΑΛΙ καλα που δεν πολυπειραξαν τον ηχο, αν και απο τις επανακυκλοφοριες εχω μονο το Mystic… και δεν το χω τσεκαρει ακομα να δω αν εχει μεγαλες διαφορες. Εμενα μ αρεσει αυτο το feeling που βγαζαν καποτε, να επιχειρησουν να εκμοντερνοποιησουν τον ηχο θα ηταν μεγαλο φεηλ.
Το μεγαλο προβλημα εδω ειναι οτι το 90% του κοινου τους το απεκτησαν απο το Communion και μετα και αυτο το βλεπεις και στα λαηβ. Οποτε ναι και εγω θα ολοκληρωνομουν σαν ανθρωπος αν τους εβλεπα με ενα σετ οπως του Ροκγουεηβ τοτε (με Ναταλι κιολας) αλλα εδω παιζουν κανα Εσοπτρον και χτυπιουνται 50 ατομα απο κατω. Ε, λογικο δεν ειναι να παιζουν τα καινουρια που θελει να ακουσει η πλειοψηφεια μετα? 
Την προηγουμενη φορα λεει ο Σεθ “παμε σε κατι παλιο” και λεω α ωραια, θα παιξουν κανα future Belongs to the Brave ξερω 'γω και σκαει το Virtues of the Beast, γερασαμε μαλακα 
Στην γενικη κουβεντα αυτο που με εχει χαλασει περισσοτερο στα τελευταια 2 ειναι ο ολο και μειωμενος ρολος του Σωτηρη στην συνθεση. Για εμενα παντα το αγαπημενο μου κομματι στους Φλες ηταν αυτες οι εξωπραγματικες βουτηγμενες στην Lost-ιλα lead, και οκ στο Sumerian ειχες ενα Virtues η ενα Infernal Suns και στο Communion ενα Anubis και ενα Sangreal, πλεον αυτα τα σημεια τα ψαχνεις με το κυαλι ρε γαμωτο.
Οχι οτι δεν μου αρεσει το Great Mass η το Titan, αλλα νοιωθω οτι εκλειπει το, για εμενα παντα, καλυτερο κομματι της ταυτοτητας τους.
Έτσι είναι κι εγώ τους λάτρεψα για κομμάτια όπως το Woman Of The Rings, το Marble Smiling Face, το Nephilim Sons…ε καταλαβαίνει κανείς γιατί τα δυο τελευταία δεν μου λένε και πολλά.
Πως φαινονται οι φανς των Λοστ
Πωωω Marble Smiling Face ρε, ειχα κοντεψει να παθω αποπληξια οταν το επαιξαν τοτε στο RW.
Ένα από τα μακροβιότερα συγκροτήματα της Ελληνική σκηνής, είναι οι Septic Flesh. Καθόλου τυχαίο, μιας και η μπάντα εξελίχτηκε στα χρόνια και πάντα προσέφερε ποιοτική μουσική. Παγκοσμίως γνωστή η μουσική και το όνομα της, από τις πρώτες μπάντες που υπέγραψαν συμβόλαιο με εταιρία του εξωτερικού. Ξεκίνησαν το 1990 και γρήγορα πρόσθεσαν στο death metal τους τα απαραίτητα συστατικά για να θεωρηθούν ατμοσφαιρικοί και μελωδικοί. Ντεμπούτο το 1994, το ??Mystic Places Of Dawn??, ακρογωνιαίος λίθος για τον ήχο, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Κυκλοφόρησε μέσω της Γαλλικής Holy Records, δρόμο που άνοιξαν πρώτοι οι Nightfall. Τα διαμάντια στα 90ς ακολουθούσαν το ένα το άλλο, με την εξελικτική πορεία της μπάντας να είναι τόσο σφαιρική και διάπλατη που να δυσκολεύονται πλέον οι σύγχρονοι τους οπαδοί. Διάλυση-διάλλειμα το 2003 και επιστροφή 4 χρόνια αργότερα. Η μπάντα ανανεωμένη, με άφθονες ιδέες, μεγαλύτερο Budget, δυνατότερη εταιρία και με αλλαγμένο το logo της ως Septicflesh (λες και άλλαξε κάτι στην μετάφραση του). Ακμαιότατη όπως πάντα και με δυνατό δίσκο (και μου άρεσε πολύ το ??Titan??) αλλά εδώ είμαστε για να βουτάμε στο παρελθόν?.
Το μοναδικό ίσως αρνητικό του δίσκου, είναι η σχετικά μουντή παραγωγή του Ζαχαρόπουλου (Magus Wampyr Daoloth). Όμως είναι τέτοια η δύναμη των μελωδιών, ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί που δεν μπορεί η παραγωγή να αντισταθμίσει το ξεχείλισμα των μελωδιών. Η φωνή του Σπύρου, απόλυτα χαοτική, το λαρύγγι του μια μικρή δίοδος προς την Κόλαση. Τα καθαρά φωνητικά που ακούγονται, είναι του Σωτήρη Βαγενά, βασικού συνθέτη (σε κάποια βοηθά και ο Σπυρος) και στιχουργό στον συγκεκριμένο δίσκο. Το συνθεσάιζερ του δίνει ξεχωριστό ήχο, ένα μεσογειακό ήχο, ένα θαλασσινό αεράκι μόνο και μόνο για να βγει η μουντάδα και η σκληράδα των δυο κιθάρων. Τέτοιο πράγμα, μόνο σε άλλους δυο ελληνικούς δίσκους έχω ακούσει, το ??In The Garden Of The Unearthly Delights?? των Horrified και το ??Orama?? των On Thorns I Lay.
Οι αρμονίες σέρνονται στο αυτί σου και σου ψιθυρίζουν σε άγνωστες γλώσσες. Τουλάχιστον το 1994 ήταν ανείπωτος ο τρόμος και η αντίθεση αυτής της ύπουλης μελωδίας με την θανατηφόρα ακραιότητα. Ένας θεατρικός σπόρος φύτρωνε σιγά σιγά ανάμεσα στο πετρώδες έδαφος των έγχορδων. Μουσική με τον Μορφέα να σε επισκέπτεται, μόνο και μόνο για να σε αφήσει ξύπνιο, να σε αναγκάσει να δεις όνειρα (ή εφιάλτες) ξύπνιος. Ναι, αυτή ήταν η δύναμη των Septic Flesh, να δημιουργεί οπτασίες με τις ηχητικές του αναζητήσεις. Όσο πικρόγλυκες και να είναι οι αρμονικές του ενορχηστρώσεις, ένα ψυχικό χειμώνα τον περνάς. Τα τύμπανα (κάποιου Κώστα) ακούγονται μεγαλειώδη και εμβατηριακά.Προσθέστε και λίγα αιθέρια γυναικεία φωνητικά της Ναταλίας Ρασούλη. Και το βιολί του Σπύρου Τζεβελέκου. Και το ελαφρώς παραποιημένο εξώφυλλο του Boris Vallejo. Μόλις κέρδισες ένα τραυματικό ταξίδι στα Μυστικά Μέρη της Αυγής.Τραγικά αδιάφορο κομμάτι, και δυστυχώς στο ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα. Δεν θα πάρω.
Ενα τεραστιο ΜΠΡΑΒΟ για τους SEPTIC FLESH, για την sold out συναυλια που εδωσαν στο Μεξικο, μπροστα σε 3200 οπαδους τους, με την συνοδεια συμφωνικης ορχηστρας,
4 Likes
Μεγάλη υπόθεση για τη μπάντα, μπράβο τους.
2 Likes