Οτι το the eldest cosmonaut ας πουμε παει πισω.Το Fallen Temple ειναι πολυ καλος δισκος.
Το Revolution και το Sumerian ειναι το peak της μπαντας οχι συνθετικα απαραιτητα (αυτο ειναι
στα αυτια του καθενος) αλλα στο τι ηθελε να κανεις και πως αυτο βγηκε σαν τελικο αποτελεσμα.
Φυσικά και δεν πάει πίσω, απλά οι τσιρίδες της Ρασούλη στο τέλος λίγο μου το χαλάνε.
Αλλά θα έβαζα το Revolution και το Communion σαν τις κορυφές τη μπάντας.
Τσιριδες? Wtf…
Η μουσικη που επαιξαν στο Εσοπτρον και το Ophidian Wheel δεν υπαρχει πουθενα, ηταν πολυ μπροστα απο την εποχη τους. Φοβερη δισκαρα και το Fallen Temple σε πολυ διαφορετικο υφος το λατρευω, οπως και την Σουηδιλα του DNA. Και τα τελευταια τους μου αρεσουν αλλα η πρωτη περιοδος παραμενει η αγαπημενη μου (και δεν παιζουν λαηβ απο εκει πλεον δυστυχως).
Αγαπημενο μου ειναι το Ophidian Wheel και πολυ θα μου ειχε αρεσει να του ειχαν πεταξει μια
επαναηχογραφηση καπου το 2000 να το ακουγαμε με καλυτερη παραγωγη απο την αρχικη.
'Εχεις καιρό να το ακούσεις μάλλον, τέσπα κομματάρα είναι δεν το συζητάω.
Ο ήχος που είχαν στα Εσοπτρον και Οphidian Wheel είναι μοναδικός και πολύ ελληνικός, είναι κρίμα που δεν γράφουν κομμάτια στο στυλ του Woman Of The Rings ας πούμε.
Ας μην γκρινιάζουμε όμως όλα τα συγκροτήματα προχωράνε τον ήχο τους, όποιος θέλει ακολουθεί.
Ποιος γκρινιαξε ρε, μια χαρα δισκαρες βγαζουν και την 2η περιοδο, απλα εμενα της πρωτης παραμενουν τα αγαπημενα μου.
Για το αλλο η λεξη “τσιριδες” μου εκατσε καπως βαρια, τα φωνητικα της Ναταλιας για εμενα ειναι απιστευτα.
Eντάξει μωρέ για το τέλος το είπα μόνο, στο υπόλοιπο μια χαρά φωνάρα έχει και το ρεφραιν είναι απίστευτο, μην σκας 
ακουσα και γω τον δισκο ολοκληρωμενα και δηλωνω ενθουσιασμενος με το αποτελεσμα.Και o ‘‘Προμηθεας’’ μαλλον το καλυτερο του δισκου
ακριβώς αυτό σκεφτόμουν κι εγώ.
εχει ηχο παρομοιο του The Great Mass,συμφωνω.Αλλα leftovers?εμενα μου φανηκαν καλυτερες οι συνθεσεις απο το Great Mass και ακομα πιο δουλεμενες
ένα pyramid god δε βρήκα πάντως 
Ισχυει.Ουτε εγω,χαχα.Αλλα βρηκα ενα Prometheus,κανει την ιδια δουλεια στον εγκεφαλο μου
Και ένα Dogma και ένα Titan και ένα Prototype.
Γενικά συμφωνώ με dargaard καλύτερες συνθέσεις κι ας λείπει το hit-ακι.
Σίγουρα το hit-άκι λείπει, δεν είναι τόσο πιασάρικος δίσκος όσο το Great Mass. Αλλά το Prometheus παίζει να είναι απο τα καλύτερα κομμάτια τους.
Prometheus λιωνει αυτες τις μερες!!!
Παντως γενικα πολυ καλος δισκος, φοβερα ορχηστρικα-κινηματογραφικα μερη, παραγωγη αψογη! Πολυ καλη δουλεια απο τα παιδια, μπραβο τους!! Περιμενω να σκασει το βινυλιο που εχω παραγγειλει.
Το αγόρασα χτες και το λιώνω από τότε. Αν εξαιρέσουμε το Burn, το οποίο από την αρχή με ξένισε και συνεχίζει, ο δίσκος φυσάει. Θέλει ακροάσεις, δεν είναι τόσο άμεσος όσο τα δύο προηγούμενα.
Άνισο άλμπουμ. Καταρχήν δεν είναι ίδιο με great mass σε καμιά περίπτωση. Το Mass στηρίχτηκε αρκετά στις κλασικές rock/metal φόρμες και απλά κατάφερε να κολλήσει την ορχήστρα με πάρα πολύ πετυχημένο τρόπο, ειδικά στα διαστήματα που αντικαθιστούσε τις κιθάρες. Εδώ προσπάθησαν να κάνουν ένα άλμπουμ soundtrack περισσότερο παρά να κινηθούν απόλυτα σε κλασικές ροκ δομές (εντάξει ούτε εδώ λείπουν βέβαια κάποια κλασικά chorus).
Το κακό όμως είναι οι διάρκειες των κομματιών. Θέλουν κάθε κομμάτι να είναι σαν ένα μικρό soundtrack μιας ξεχωριστής ιστορίας, το “ντύνουν” με ωραία θέματα και κρατάνε τις διάρκειες στα 3,5-4 λεπτά. Γιατί; Για μένα δεν αφήνουν να μουσικά τους θέματα να αναπνεύσουν λίγο παραπάνω. Εκεί που πας να σκαλώσεις με μια μελωδία, να παρασυρθείς το κομμάτι τελειώνει. Δεν μου φαίνεται καθόλου τυχαίο που στους περισσότερους εδώ μέσα άρεσε το Prometheus που είναι και το πιο μεγάλο σε διάρκεια.
Δεν ξέρω αν δεν ήθελαν να τολμήσουν κάτι μεγάλο σε διάρκεια, αν δεν πίστεψαν στο υλικό τους τόσο πολύ ή απλά δεν ήθελαν να παιδέψουν τους ακροατές τους. Έπρεπε να φανούν πιο τολμηροί, να απλώσουν και να εμπλουτίσουν τις συνθέσεις τους περισσότερο. Το άλμπουμ μου φάνηκε σαν ένα καλό preview ενός γαμάτου soundtrack μιας μακάβριας ταινίας στα προσεχώς.
Μπράβο, αυτό με τις διάρκειες των κομματιών θα το έγραφα και εγώ. Αρκετά σου αφήνουν την αίσθηση του ανολοκλήρωτου (τα 3 τελευταία νομίζω είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα). Και το Communion είχε τραγούδια τριών-τεσσάρων λεπτών που όμως ήταν πλήρη και δεν εντόπιζα τέτοιο πρόβλημα. Ακόμα και έτσι, ο δίσκος είναι υψηλού επιπέδου, αλλά μάλλον κατώτερος των δύο προηγουμένων. Θα έχει τρομερό ενδιαφέρον πάντως το τι θα κάνουν στον επόμενο δίσκο τους. Μπορεί το Titan να είναι ο προθάλαμος για αυτό που γράφεις στην τελευταία παράγραφό σου.