Αν καταλαβα καλα, τουτοι εδω κολλανε
Spacemen 3 - The Perfect Prescription
To ονομα της μπαντας τα λεει ολα. Ο post punk χαρακτηρας σμιγει με space / ambietιζουσες αναφορες. Το αποτελεσμα μπορουμε να πουμε πως προηγειται του ολου ‘‘κινηματος’’, μιας και ακουγεται πολυ πρωιμο για τα σημερινα δεδομενα, οχι ομως για τα τοτε μιας και πρωτοκυκλοφορησε το σωτηριο ετος του 1987.
Φοβερός δίσκος, γάμησε τα μπάντα. Θα κατέληγα σ’αυτούς αλλά και σ’ άλλους αργότερα αφού ήθελα να εξετάσουμε πρώτα τα βασικά στις αμιγώς shoegaze μπάντες, ότι προτιμάτε όμως.
Όλα μέσα λοιπόν.
Μερικά λόγια για Spacemen 3, ξεκίνησαν σαν ντουέτο εκ της καλή μας Βρετανίας που τότε ήταν στα φόρτε της από τους Peter Kember και Jason Pierce. Ο δεύτερος ίσως σας είναι γνωστός από την τωρινή του μπάντα τους Spiritualized (θα μιλήσουμε ΚΑΙ γι’αυτούς κάποια στιγμή όμως σιγά σιγά να προλαβαίνουμε κιόλας). Το 86 έβγαλαν τον πρώτο τους δίσκο (Sound of Confusion) ο οποίος δεν ηταν το μπαμ τους, αλλά όσοι τους άκουσαν κατάλαβαν με τη μία τι πρόκειται ν’ ακολουθήσει. Το 87 λοιπόν ακολούθησε το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο The Perfect Prescription το οποίο ήταν κι αυτό που τους εκτόξευσε σε μεγάλα αστέρια της ψυχεδελικής μουσικής. Το αποπάνω λοιπόν είναι ότι-πρέπει να τσεκάρετε γι’αυτή τη μπάντα οπωσδήποτε κι αν σας άρεσε προχωράτε παραπέρα.
Για τοπ δίσκους κλπ, θα μιλήσουμε σε επόμενες σελίδες, να γίνονται σοβαρά ποστς και χαλαρά.
τρομακτικά δύσκολο να ξεχωρίσεις τις 10 αγαπημένες δουλειές. ειδικά αν δεν έχεις πολυψαχτεί στο σκηνικό (και εγώ δεν το έχω κάνει στον βαθμό του να βγάλω ένα τοπ 10). Σίγουρα προπάτορες της σκηνής ύπηρξαν οι My BloodY Valentine, Lush, Slowdive, Swervedriver, Chapterhouse, Ride. Εντάξει οι μεγάλοι διδάξαντες σίγουρα ήταν περισσότερο οι Cocteau Twins και οι Jesus and mary chain (των πρώτων δύο δίσκων).
Για να μην πω και αυτά που ενδεχομένως θα αναφερθούν, ας μείνω στο ντεμπούτο των The Sundays, το οποίο γεφυρώνει την ονειρική μουσική των Cocteau με τις πιο post-punk στιγμές των the Smiths. Eπίσης ντεμπούτο Swervedriver επειγόντως, ότι πιο κιθαριστικό και rock’n roll έχει βγάλει η φάση!!!
Δοκιμάστε και τους Revolver καθώς και τους Adorable. Στο πιο ποπ άκρο του ιδιώματος.
Aπο καινούργια πράγματα οι My Vitriol φυσικά. Κιθάρες που αμερικανοφέρνουν και διασκευή Wipers. Aυτά είναι.
¶κουσα κάποια πολύ ενδιαφέροντα πραγματάκια μέχρι στιγμής. Μάλλον με My Bloody Valentine θα ξεκινήσω. Τους My Vitriol τους έχω προτείνει και στο alternative thread
http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=265426&postcount=1209
Πάντως απ’ ό,τι άκουσα το shoegaze δεν είναι καθόλου αυστηρώς καθορισμένο σαν είδος. Από την άποψη ότι δεν βρήκα κάτι που να ορίζεται ως καθαρόαιμο shoegaze. Ή ακόμα και αν το ορίζουν κάποιοι, θα μπορούσε άνετα να μπει σε κάποια άλλη κατηγορία. Ο daz δεν έχει και άδικο ότι το κουράζουμε λίγο με τα genres, αλλά αν είναι αυτός ένας τρόπος να γνωρίσουμε συγκρότηματα τότε γιατί όχι.
Πολλά από αυτά που άκουσα είχαν και τον χαρακτηρισμό dream pop, ο οποίος μου άρεσε πάρα πολύ γιατί περιέγραφε όμορφα αυτό που άκουγα
Εξαιρετικό ποστ, δεν περίμενα κάτι λιγότερο από άνθρωπο που αγαπά τόσο πολύ τους pixies.
Όσοι θέλουν να μπουν στη φάση ξεκινάνε όπωσδήποτε με τα παρακάτω:
Ride - Nowhere
Το ντεμπούτο των Βρετανών, από τους πιο όμορφους δίσκους που 'χω ακούσει, και πως να μην είναι άλλωστε με κομμάτια τύπου: Seagull, Kaleidoscope, In a Different Place, Taste κλπ κλπ, όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα.
My Bloody Valentine - Loveless
Έπειτα πάμε στα γειτονάκια, τους Ιρλανδούς My Bloody Valentine και στον δεύτερο δίσκο που έβγαλαν το 91 έκανε την διαφορά, ακούστε και το ντεμπούτο τους πάντως, είναι εξίσου καλό. Κάποιοι τους θεωρούν και κορυφαίους του είδους εγώ την θέση αυτή λέω να την δώσω στους αποκάτω.
Slowdive - Souvlaki
Επιστροφή στις ρίζες, αγκαλιάζουμε τις μεγάλες αγάπες. Ήρθαν το 93 με τον δεύτερο δίσκο και μας έδειξαν τι μπορούν να κάνουν. Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο σκέψεις και η μουσική να τις συνοδεύει, ακούμε όλοι.
Κι αφού δοκιμάσουμε τα παραπάνω, και μας έχουν πει κάτι, προχωράμε στα εξής:
Pale Saints - The Comforts of Madness
Κλασικά κι αυτοί Βρετανοί που είπαν να τιμήσουν την γιορτή και μας έδωσαν την χαρά να συμμετέχουν, ήρθαν κι αυτοί το 90 να βγάλουν το κατιτίς τους και τα πήγαν περίφημα. Ακολούθησε ένα αξιοθαύμαστο " “In Ribbons” και νομίζω πως καλό θα ήταν να σταματούσαμε εκεί αφού δεν το έκαναν αυτοί, το Slow Buildings (τρίτος και τελευταίος δίσκος τους, 1994) πιάνει λίγα καθώς ο Ian Masters, master of the band, είχε αποχωρήσει ήδη το 93.
Επίσης:
Lush - Lovelife
Τα παιδιά από το Λονδίνο, λίγο μετά την ίδρυση της μπάντας έδιωξαν την Meriel Barham ευτυχώς γρήγορα κι αυτή βρήκε καταφύγιο στους αποπάνω. Κυκλοφόρησαν 3 δίσκους μέχρι το 96, καλούδια όλα, αυτός είναι κι ο τελευταίος πριν το διαλύσουν και αυτοί, τσεκάρετε τους.
@ban: Για τους έλληνες Abbie Gale ποια η γνώμη σου??έχω ακούσει το 2 κ ακούω ότι αναφέρεται πολύ ο όρος shoegaze για αυτόν τον δίσκο που προσωπικά μου φαίνεται καταπληκτικός.είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του ιδιώματος για να καταλάβουμε και εμείς περί τίνος πρόκειται??
Υ.Γ.
Εγώ δεν έχω ακούσει κανένα και σαν όνομα ακόμα μου διαφεύγουν, οπότε δεν μπορώ να δώσω κάποια πληροφορία. =/
Πάντως μπορείς να το ανακαλύψεις και μόνος σου αν αντιπροσωπεύει τη φάση, άκου τα παραπάνω βασικά που είπα, και διάβασε και το ποστ του SurferRosa που έκανε χτες βράδυ, τα λέει καλά.
οκ!άκου κ εσύ το άλμπουμ απλά σαν πρόταση!thanx!
Εννοείται, κατεβάζω ήδη απο περιέργεια, έρχεται το Family Life και θα ψάξω και για το 2 σε κανα καλό bitrate γιατί με δυσκολεύει λιγάκι, θα σου πω σύντομα. 
Φίλε ban ότι πρότεινες είναι πράγματι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της σκηνής. Είναι φανταστικοί δίσκοι όλοι τους. Ρίξε και κανένα τρίβια για τν Andy Bell των Ride μπας και ψαρώσει ο κόσμος! Για μένα το thread θα αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν με το καλό μπεις στα βαθυά!
Αλλά για πες μου, πως και πρότεινες το τελευταίο Lush;
Το Pygmalion των Slowdive πως σου φαίνεται;
Χεχ 
To Lush τώρα είδα ότι έχει ποσταριστεί και στην προηγούμενη σελίδα εν τω μεταξύ, το κίνητρο μου ήταν πως από τα 3 θεωρείται το λιγότερο καλό από τον περισσότερο κόσμο (πράγμα που δεν συμμερίζομαι) οπότε και είπα να δοκιμάσω να δω τι θα πουν κι άλλοι.
Τώρα η ερώτηση για slowdive είναι ακατάλληλη για μένα καθώς είναι η αγαπημένη μου μπάντα του ιδιώματος και δεν νομίζω να είμαι αντικειμενικός μαζί τους, οπότε καταλαβαίνεις πάνω κάτω τι γνώμη θα 'χω και για το pygmalion.
Κανα νέο;
Πείτε αν άκουσε κανείς σας τίποτα εντυπώσεις ρε!
Έχουμε ακούσει αυτή την ομορφιά, ε;
Καλά εγώ ναι, εσείς;
O έκτος στη σειρά δίσκος των Cocteau Twins, βγήκε το 1990 μαζί με τ’ άλλα όμορφα, το παρελθόν της μπάντας ένδοξο, η Elisabeth Fraser σας τραγουδά με τα μαγικά της bird lips και σας στέλνει πολύ πολύ μακριά. Πόσο την αγαπώ. Ακούστε έναν από τους καλύτερους δίσκους της περιόδου -δεκαετία 90- και γενικά.
SurferRosa;
Ωπ ! Cocteau Twins ειχα βρει αυθεντικη κασεττα απο ενα αλμπουμ τους σε ενα αδειο σπιτι που δουλευαμε.
Θα την ψαξω να την ακουσω!
Αυτόν εδώ δεν τονέχω ακούσει δυστυχώς. Αν δεν απατώμαι όμως, τον έχω πετύχει σε πολύ νορμάλ τιμές (κοντά στο 7ευρω) σε βινυλιάδικα εδώ γύρω. Οπότε ακούω το απόγευμα που επιστρέφω σπίτι και πιθανότατα αγοράζω το σάββατο.
Εντάξει η κιθάρα του Guthrie είναι μία από τις πιο ανατριχιαστικές που έχω ακούσει. Τα προσωπικά του είναι πανέμορφα επίσης.
Ε άκου όμως και το συγκεκριμένο!
πολυ ομορφο το Cocteau Twins, τοσο γλυκιες οι μελωδιες του.
και αρκετα ωριμο για 18 χρονων αλμπουμ(Heaven or Las Vegas, δεν ξερω αν εχουν κ’ αλλο).
Από τα πιο μελωδικά άλμπουμ που έχω ακούσει. Το έχω τιμήσει άπειρες φορές. Καθώς επίσης και το άλμπουμ Treasure που κυκλοφόρησε 6 χρόνια νωρίτερα από το προαναφερθέν (1984). Ομορφιά!
Τις Cocteau Twins τις έμαθα από το σάουντρακ της ταινίας Cruel Intentions, με το κομμάτι This Love. Ακούστε εδώ ύμνο: http://www.youtube.com/watch?v=PT6Aw-xGlCo
Χμ, δεν είναι γυναίκες βρε παιδί! Μόνο η Elizabeth είναι το μωρό (λέμε τώρα) της υπόθεσης!
Κατα τ’ άλλα πολύ όμορφα τα λες.
Nomisteraki έχουν πλούσια δισκογραφία στα 16 περίπου χρόνια καριέρας τους! 8 δίσκους και πολλά πολλά eps, best of, κλπ.
Λοιπόν δεν ξέρω αν ψήνεστε ν’ ακούσετε περαιτέρω την μπάντα, αλλά αν θέλετε καλύτερα να μου το πείτε να σας ανεβάσω εγώ τους δίσκους διότι έχουν γίνει remasters τα οποία είναι σκατά και αδικούνται πάρα πολύ τα κομμάτια, έχω τα original rips, από first releases, οπότε μιλάτε κι απαντάω με pm!
Ακουσα το Heaven or Las Vegas και ειναι το πρωτο αλμπουμ που ακουω απο αυτο το ειδος, Στην πρωτη ακροαση δεν μπορω να πω οτι με κερδισε αλλα εχουν αρχισει να μου κολλαν οι μελωδιες (ειδικα στο πρωτο και στο ομωνυμο) και αρχιζει να μ?αρεσει.
Το Ηeaven or Las Vegas το άκουσα πρώτη φορά πέρσι τα χριστούγεννα για περίπου 6 ώρες (ίσως και παραπάνω) με 41 πυρετό. Λόγω του ολου “ονειρικού” στύλ του ήχου και του πυρετού έιχα φτάσει σε ενα γαμάτο είδος νιρβάνας. Μιλάμε για ονειρική φάση (αναφέρθηκε ήδη ο όρος Dream Pop, ταιριάιζει απίστευτα!). Τελικά οι Cocteau Twins έχουν καταλήξει στα πολύ αγαπημένα μου συγκροτήματα και φυσικά απέκτησα και άλλα αλμπουμς τους.
Ένα άλλο συγκρότημα, που πιστεύω οτι μπορεί να χαρακτηριστεί σαν shoegaze (αν οχι, πιστεύω οτι σίγουρα φλερτάρει με τον όρο), νομίζω είναι οι Faunts.
Θεωρώ απίστευτα ονειρική την μουσική τους. Το μοναδικό album που έχουν βγάλει (έχουν βγάλει και ενα EP, το “M4”), το “High Expectations/Low Results” είναι απο τα αγαπημένα μου αυτό το καιρό …
(Ακούστε το “Will You Tell Me Then” θα νομίζετε οτι κάνετε κωλοτούμπες στο άπειρο.)
http://www.youtube.com/watch?v=gISlB1IdUjI , το βιντεο κλιπ του κομματιού “M4 (part II)” απο το EP.