Λοιπόν, αυτός ο αποπάνω είναι περίεργα όμορφος δίσκος.
Στην πρώτη ακρόαση αγάπησα Instantly Loved και Parler de la Pluie et du Beau Temps(!).
Ποστροκίζει περισσότερο αλλά δεν χαλιόμαστε! Να τον ακούσετε κι οι αλλοι γιατί αξίζει αρκετά, θα του δώσω σίγουρα παραπάνω ακροάσεις, μπράβο στον Ashbringer.
Ακούστε όμως και τα albums που λέω εδώ. Ειδικά Ride και Slowdive θα πάθετε πλάκα for sure μόνο δώστε τους λίγο χρόνο για να σας κερδίσουν.
Λοιπόν, θυμάστε που είχαν αναφερθεί οι Spacemen 3; Αν όχι δεν πειράζει και τόσο, τώρα θα πούμε για τους Spiritualized.
Ακούμε μια φωνή να λέει: Ladies and Gentlemen We Are Floating in Space
Κι έτσι ξεκινάμε. ο Jason Pierce είναι εδώ, παραδίδει τα μαθήματα για το ποιά είναι η σωστή συνταγή του μείγματος space rock και indie. με μπόλικη δόση τύπου gospel φωνητικά. Δέος. Κάποιοι βρήκαν ακόμα και τον θεό εδώ (!). Εγώ που έχω σταματήσει να τον ψάχνω από την στιγμή της γέννησης μου νομίζω ότι έχω βρει βαθύτερα πράγματα στην μουσική του, την μουσική που είναι άυλη, άοσμη κι αόρατη δεν μπορούμε να την αγγίξουμε αλλά αυτή μπορεί, κι εδώ το κάνει με το παραπάνω, σε μένα και σε χιλιάδες κόσμου. Τι λέτε, θα την αφήσετε να το κάνει και σε σας; Δεν χρειάζεται να σας πει κάποιος ότι κι αυτό εδώ μπαίνει εύκολα στην λίστα με τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας 90. Πανεύκολα. Πολύ ψηλά. Νοιαστείτε για τον εαυτό σας και ακούστε το ρε, αφήστε κι εσείς να σας κάνει ζημιά.
Πολύ γερός δίσκος αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ‘‘ανήκει’’ στο συγκερκιμένο τόπικ!
Μοιράζεται πολλά με την νεοψυχεδέλεια και την πιο πειραματική σκηνή της brit pop (βλ. Mansun, Ultrasound, Radiohead etc.) παρά με το shoegaze! Φυσικά και πρέπει να τον ακούσετε, απλά ban φοβάμαι πως θα μπερδέψεις τους περισσότερους που παρακολουθούν το τοπικ
Είχε κυκλοφορήσει θυμάμαι, σε μία έκδοση που το κάθε τραγούδι ξεχωριστά ήταν ένα mini-cd. Πραγματικά έμοιαζε με φάρμακο και ταμπλέτες. Πάρα πολύ εντυπωσιακό, για την εποχή του, πακέτο.
Επίσης το cocteau twins ήταν όντως ένας πολύ όμορφος δίσκος, αλλά θα ξαναγίνω εκνευριστικός (σοοορρρυυυυ) αν πω ότι πηγαίνει ηχητικά σε πιο dream-pop μονοπάτια. Κανονικά θα πρέπει να βάλω έναν φίλο μου στο φόρουμ για να εξηγήσει τις διαφορές μεταξύ των δύο ειδών μιας και ούτε γω είμαι ο καταλληλότερος να το κάνει.
Καθόλου είναι η αλήθεια, ο μόνος λόγος που τον ανέφερα είναι επειδή στην αρχή είχαμε πει και για spacemen 3 και αναφέρθηκα μετά σε spiritualized, αλλά έχεις δίκιο σε όσα λες, ξέχασα τον τίτλο και τον σκοπό του τόπικ :oops:
Xεχ, λοιπόν δεν θα μπει είναι ντροπαλός απ’ότι φαίνεται. Δύο δίσκους που έχω ξεχωρίσει :
Kitchens of Distinction - Strange Free World
Bρετανοί, ντεμπούταραν το 1989. Ο δίσκος αυτός είναι πιθανότατα ο καλύτερος τους (πρέπει να έχουν κυκλοφορήσει 4, ενώ ο συγκεκριμένος βγήκε το 90-91). Βασικά ο ήχος τους είναι πολύ πιο ποπ απ’τον σκληοπυρηνικό ήχο των Μy Bloody Valentine, Ride etc αλλά παραμένει ψυχεδελικός και συνάμα ταξιδιάρικος. Αν θα έπρεπε να τους παραλληλίσω με κάποιους, θα έλεγα πως είναι μία μίξη των Verve του πρώτου δίσκου, με τους Adorable και γενικότερα την σκηνή της creation εκείνης της εποχής. Επίσης η φωνή του τύπου μου φέρνει σε φάσεις αυτήν του Robert Pollard οπότε τους συμπαθώ ακόμη περισσότερο.
Springhouse - Land Falls
Σε παρόμοια ηχητικά μονοπάτια κινούντε και αυτοί εδώ. Η ουσιαστική διαφορά είναι ότι έχουν ακόμα πιο '80ς ήχο, που παραπέμπει στους μαγευτικούς The Sound του From the lions… σε συνδυασμό με την τρυφερότητα που σου έβγαζαν στο Shock of Daylight ep. Aν αυτά τα φέρετε σε κοινή ευθεία με τον τότε εξελισσόμενο shoegaze ήχο, έχουμε να κάνουμε με μία ακόμη ποιοτικότατη δουλειά. Α, έχουν και τραγούδι the sound, λολ.
Το πρώτο βρίσκεται σχετικά έυκολα, για το 2ο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.
έχετε προτείνει αρκετά καλούδια, και πρέπει να τα μελετήσω μου φαίνεται.
Πάντως το Heaven Or Las Vegas δεν μου άρεσε τότε που το είχα ακούσει, προτιμώ βασικά τα πρώτα άλμπουμς τους.
Για τους Abbie Gale που ανέφερε ο tylerdurden δεν θα έλεγα ότι ανήκουν ακριβώς σε αυτό το στυλ, αν και έχουν κάποια στοιχεία. Όμως οι επιρροές που έχουν από μπάντες όπως οι Raining Pleasure τους πάνε σε άλλα χωράφια. Παρ’ 'ολα αυτά είναι πολύ ωραίοι, η φάση είναι ότι ήξερα τον κιθαρίστα τους από την Πάτρα, που έπαιζε σε ένα άλλο γκρουπ πριν την ιδρυση των Abbie Gale, τους Serpentine.
Όπως και να χει, ακούστε το νέο άλμπουμ των Tearwave, έχω μείνει μιλάμε!
Είχα κατεβάσει εδώ και καιρό τους Catherine Wheel για να τσεκάρω δουλειές τους, σήμερα ξεκίνησα με τον δίσκο Happy Days και ακούω και τον προηγούμενο απ’ αυτόν δίσκο τους, Chrome. Αρκετά alternative, καλοί όμως ακούγονται, θα πέσει περισσότερη μελέτη. Ο γνωστός τακτικός πόστερ του θρεντ έχει να πει κάτι γι’ αυτούς; Άμα θέλει να μας πει και για κανα καλούδι (αν και το Springhouse ακόμα να τ’ ακούσω :oops:) άλλο ν’ ακούσουμε.
Ας σταθούμε εδώ. Εξαιρετικός δίσκος, δάκρυα στα μάτια και τέτοια.
Όμως επειδή δεν υπάρχει και πολύ συμμετοχή (έστω να βγει κάποιος να πει την γνώμη του για κάποιον δίσκο που του άρεσε), μάλλον θα τα λέμε από μσν με τον SurferRosa (αν ποστάρω μόνο εγώ για λίγο ακόμα).
Είναι ωραίοι οι catherine και είναι και πιο ποπ, με τα σημερινά δεδομένα όμως. Γιατί τότε είχαν ταμπελοποιηθεί με μπόλικους ακόμη.
Κάτι που δεν ήξερα είναι ότι αποτελούν το group του Rob Dickinson που είχε προτείνει ο Νταζ σε άλλο thread. Καβλή φάση, σαν 20άχρονος teenager ειναι ο τύπος ακόμα. Εμπάς περιπτώση το ‘‘Ferment’’ τα σπάει, να το ακούσετε.
Άκουσα πρόσφατα τους Velocity Girl. Μου είχαν πει πως ακούγονται σαν μία μίξη του Αμερικάνικου αλτ και του early Βrit shoegaze-dream-pop-psychedelic ήχου. θα συμφωνούσα εν μέρει και με αναφορές σε πολύ συγκεκριμένα συγκροτήματα. Όπως και να χει επιβεβαιώνουν τους ορισμούς μου πως οι Αμερικάνοι παίζουν καλύτερα σε όλα τα ιδιώματα του ήχου γιατί είναι πιο ροκάδες, πιο πάνκηδες βρε αδερφέ. To πρώτο τους άλμπουμ έχει και το χιτάκι Crazy Town. Oνομάζεται ‘‘Copacetic’’ και βγήκε στην sub pop, ακούστε το!
Σε μία προσπάθεια αναβίωσης του θρεντ, θα σας έλεγα να ακούσετε όλοι το
The December Sound - The December Sound [The Silver Album]
Το οποίο είναι ένα χαμένο shoegaze διαμαντάκι της χρονιάς 2007, σαφείς επιρροές από πρώιμους Ride, τίγκα ψυχεδέλεια και οργανικότητα, μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ, και άμα θέλετε λινκ για τον δίσκο μιλήστε. Αν πάλι δε τον βρείτε μόνοι σας, αφήστε ένα feedback να κάνουμε καμιά κουβέντα.
Άκουσα το παραπάνω τραγούδι και ήταν πολύ ενδιαφέρον, μου θύμισε My Bloody Valentine - θα ακούσω περισσότερα απ’το συγκρότημα όταν βρω ευκαιρία…
Κάτι αρκετά διαφορετικό που ανακάλυψα τελευταία:
Asobi Seksu - Asobi Seksu
Θεωρείται shoegaze/dream pop αν και πολλές φορές ξεφεύγουν από τα όρια του ήχου αυτού (βασικά, σε αυτό το album τουλάχιστον, τις πιο πολλές φορές), καταλήγοντας σε ένα αρκετά ποικιλόμορφο album. Διαφορετικό, αλλά πολύ όμορφο. Πολλά από τα τραγούδια (όχι όλα) έχουν γιαπωνέζικους στίχους, και έχουν και δύο ακόμα album, το τελευταίο από τα οποία λέγεται ότι ηχεί σαν Cocteau Twins προς την τελευταία περίοδο τους - δεν το έχω ακούσει ακόμα αλλά όταν το ακούσω, θα ενημερώσω αν αξίζει.
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του album (δεν είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό, αφού το album είναι πράγματι αρκετά ποικιλόμορφο, αλλά είναι ένα πολύ δυνατό τραγούδι που με τράβηξε απ’την αρχή, ειδικά προς το τέλος του) εδώ.
Το ονομα το βρισκω κι εγω πολυ χαζο οπως ειχε ειπωθει παλιοτερα,αλλα το αναβιωνω γιατι ακουσα κατοπιν παροτρυνσης καποιου(γουφ) 2 albums και ηταν ωραια.Αυτα ακουσα :
Necro,το δευτερο λεγεται ΣΟΥΒΛΑΚΙ,πιστευω θα το αγαπησεις.
Tο δευτερο, το souvlaki, το εχω ακουσει (να 'ναι καλα ο panagiotis που μου το ειχε δωσει) και ειναι οντως παρα πολυ ωραιο.
Για το πρωτο τωρα τι περιμενεις να καταλαβουμε απο μια εικονα που δειχνει μπλε. Μαλλον θα ηταν καλο να δωσεις τιτλο και καλλιτεχνη (λεω γω τωρα) για την περιπτωση που καποιος θελει να το ψαξει… Αμα θες ε.