Κανονικά δε θα άνοιγα θρεντ, αλλά το θρεντ του Colour Haze που μας συντρόφευσε στωικά πέρσι έτυχε αρκετής αναγνώρισης, οπότε πάμε στο παρτ 2 να χωθούμε ακόμα βαθύτερα στην έρημο.
Σε ένα καραβάνι , το βράδυ, στη μέση του πουθενά. Έξω επικρατεί η απόλυτη ησυχία. Μπαίνεις μέσα στη σκηνή όμως, παρέα με βεδουίνους, φωτιά στη μέση, χωροί της κοιλιάς και μεσανατολίτικα λουκούλλεια γεύματα… Ε βαρέθηκα να γράφω βλακείες, ακούστε το δίσκο, τόσους ακούτε κάθε μέρα.
Το άκουσα σε ανύποπτο χρόνο και μ’ άρεσε πολύ. Αυτά.
E αυτά είναι αρκετά.
Άντε και οι υπόλοιποι. Πετάχτε τα ντεβιλ’ς μπλαντ στον αέρα και ορμάτε στην αγκαλιά των σιένα ρουτ. =)
Θατακουσωτανακουσεισταλλο
χαχ ντηλ. Θα τ’ ακούσω πριν τη σαββατιάτικη έξοδο.
Χεχε. Μπράβο παιδιά.
Οι Siena Root είναι ΜΠΑΝΤΑΡΑ ολκής και η αρχή της λατρείας επήλθε με το Kaleidoscope κτλ κτλ. Το καινούριο είναι υπέροχο, έχει καταλάβει μεγάλο μέρος του playlist και από τη μέση και μετά που μπαίνουν τα ανατολίτικα, και τα σολίδια με σιτάρ, φλογέρες, κιθάρες και όλα τα συναφή απογειώνεται. Κομμάτι - έπος αυτή τη φορά, μάλλον το Jog που κλείνει το άλμπουμ. Και εννοείται ακούτε και τα προηγούμενα.
ΣΩΣΤΕΣ 70ίλες.
Εμένα μου κόλλησε το πρώτο, το we are them!
Κομματάρα!
To χω στα υπόψη αυτό, will check soon.
Αρκετά καλό, αλλά Καλειδοσκόπιο δεν είναι και λείπει και η μωράκλα 
Εννοείται ότι το καλειδοσκόπιο είναι δισκάρα και είναι λογικό να σου αρέσει περισσότερο γιατί είναι πιο χαρδ ροκ, αλλά και αυτό εδώ είναι επικίνδυνα απολαυστικό με τα τόσα πολλά εθνικ στοιχεία που βάλανε.
…και λείπει και η μωράκλα
αυτό.
ειμαι με ποτοφ, χωρις τα καλα λογια. ειλικρινα δεν ειμαι πνευμα αντιλογιας, να εχει ενα απ’ τα καλυτερα εξωφυλλα εβερ, το αλμπουμ ομως περα το οτι δεν ακουμπαει kaleidoscope, ειναι και πολυ μα πολυ κουραστικο. δεν το εχω ακουσει πολλες φορες βεβαια επειδη μου εχει αφησει πικρη γευση απ’ τη πρωτη ακροαση, αλλα προτιμω να χαρισω αλλες 10 συμπληρωματικες στο kaleidoscope.
Αννα Μαρια Παπαχαραλαμπους
και αυτη στο myspace ποια ειναι?
εβαψε το μαλλι? :-s
Δισκάρα.
Και μένα πάντως τελικά δε με κέρδισε, συμφωνώ πάνω-κάτω με νομιστεράκι.
Εντάξει ομορφιές μου, όσο και να το ξανακούω κάτι λάθος κάμνετε. Δηλαδή αν αγαπάς τα 70s, αν σε εξιτάρουν τα ψυχεδελικά τζαμαρίσματα/τριπαρίσματα/γουατέβερ που λάβαιναν χώρα 4 δεκαετίες πριν, τότε είναι πρακτικά αδύνατο να μην αγαπήσεις αυτόν το δίσκο. Εν γινεταιν, πως το λένε.
Αν βάλεις και όλες τις έθνικ τζιριτζάντζουλες που προσωπικά στηρίζω σταθερά (πχ Secret Chiefs 3, Estradasphere κτλ) ως κερασάκι στην τούρτα, τότε έχουμε κάτι πραγματικά φοβερό εδώ.
Είναι δίσκος που το παρακάνει σε όλα: το παρακάνει και στη 70ιλα και στους χορούς της κοιλιάς και στα hammonds (πωω το καλύτερο όργανο έβερ)-και σε αυτήν την υπερβολή έγκειται το πόσο τον αγαπάμε. Δε θέλω να είμαι κάθετος -και συνήθως δεν είμαι- αλλά ο συγκεκριμένος δίσκος είναι εξαιρετικός οπότε επανεξετάστε τη γνώμη σας ή το γούστο σας :razz:
Όχι
Δώστε κανένα λινκ ρε παιδιά κι από’δω…
Καλά τα λέει ο Μάνος. Ο δίσκος είναι υπέροχος και στέκεται μια χαρά. Μπράβο τους κιόλας που παραμένουν κολλημένοι με τα 70’ς και στο δεύτερο μισό του άλμπουμ απλά συνεχίζουν αυτό που άρχισαν στο φοβερό Καλειδοσκόπιο με κάτι Bhairavi. Ε, και το Jog συνεχίζει την παράδοση με τις 10άλεπτες κομματάρες.
~ Επίσης, ακούστε και τα προηγούμενα όσοι γουστάρατε το Different Realities. Γενικώς υπέροχη μπάντα και όλα τα άλμπουμ έχουν φοβερές ρετρό στιγμές. Αλλά σουηδική μπάντα που παίζει 70’ς, τι θα’ναι.