Άκουγα τη δισκάρα σήμερα για άλλη μια φορά, και είπα να ανοίξω ένα thread για τη προσωπική μπάντα του Nikki Sixx.
Βασιζόμενο στο βιβλίο του Nikki Sixx με τίτλο “The Heroin Diaries”, ο Nikki μαζί με τους Dj Ashba και James Michael δημιουργούν τους Sixx: A.M. και κυκλοφορούν το ντεμπούτο με τίτλο “The Heroin Diaries Soundtrack”.
Πανέμορφη μουσική, στίχοι ξυράφι, συναισθηματικά φορτισμένοι, διηγούνται τις περιπέτειες του Nikki γύρω από τα ναρκωτικά.
Και το Life After Death με το μονόλογο του Nikki στο τέλος:
“Yeah, I had a fucked up childhood. And I was a troubled teen.
Those are facts.
How I got there? That’s a story told by many voice.
It’s not my job to blame anybody anymore,
I just need to accept the path I was given.”
ο δισκος δεν μου αρεσε καθολου…300 σελιδες για τα ναρκωτικα και τις απαλεψιες του κυριου Sixx μεσα στην βιλλα του ειναι too much για μενα…ο δισκος δεν ειναι καθολου βρωμικος και αλητικος…ο κυριος Sixx εχει καταντησει χειροτερος και απο τον gene simmons…τρελος εμπορας…πρεζακια ηταν ο Johnny Thunders και ο Stiv Bators…τα λεω γιατι καποτε τον πηγαινα τον Sixx…πλεον μουσικα το project αυτο ειναι καργα νεροβραστο και δεν εχει καμια σχεση με rock n roll αλητειες…
ναι μπροστα στο ειδωλο του τον Thunders ηταν…(τον οποιο τον αντεγραψε στεγνα στο στυλ)…
τον πηγαινα καποτε τωρα πλεον ειναι celebrity icon και εμπορας…
ενω δεν αντεχω καθολου motley crue, το συγκεκριμενο δισκιο το εχω λιωσει στο mp3 :D… ο,τι πρεπει για οταν εισαι στο δρομο ειναι!! και η φωνη του τυπου ειναι ασυγκριτα καλυτερα απο κατι vince neil κτλ
Είναι φορές που σε μερικά σημεία η φωνή του Vince είναι εκνευριστική. Αλλά ντάξει, τους Motley τους λατρεύω για άλλους λόγους οι οποίοι δεν είναι μουσικοί.
στην αρχη κ το heroin Diaries κ το Saints of L.A μου ξυνιζαν καπως γιατι δεν ειχαν οντως αυτο το rock n’ roll στοιχειο που εχουμε συνηθισει να ακουμε(περισσοτερο για motley Το λεω) αλλα αμα τα ακουσεις προσεχτηκα φαινεται οτι ειναι κ τα δυο καλοδουλεμμενες δουλειες με καλη παραγωγη,ωραια μουσικη,φωνητικα κ.ο.κ.
απο αυτο το δισκο αυτο που εχω καραλιωσει ειναι τo intermission κ πιο συγκεκριμενα το solo του DJ Ashba μπορει να μην ειναι το πιο ωραιο κομματι απο το δισκο αλλα ηταν αυτο που με εκανε να ακουσω πιο προσεχτηκα τον δισκο
