Slaegt - Domus Mysterium

Αυτή η Κοπεγχαγη τείνει πια να γίνει στοιχειωτικη ως προς την τέχνη και τα διαμαντακια που παράγει κάθε φορά. Οι Slægt (το προφέρω και γελάω με εμένα βέβαια αλλά anyway), με το άλμπουμ τους Domus Mysterium θέτουν ξεκάθαρα υποψηφιότητα για έναν από τους δίσκους της χρονιάς που διανύουμε. Κι αυτό που λατρεύω σε αυτήν την κυκλοφορία είναι ότι ενώ τιμά με αγάπη το παρελθόν των '80s -κυρίως- δεν καταντά μια παρελθοντολάγνα απομίμηση μόνο και μόνο “για να γουστάρουμε δικέ μου eight-ίλα κι έτσι”. Γιατί είναι μεν αλήθεια ότι θα βρούμε εδώ μέσα τη σχολή του NWOBHM (πρώιμοι Maiden), των Slayer εποχής Show No Mercy, των Metallica εποχής Kill και Ride (ποσο The Call of Ktulu κάποια χαρακτηριστικά σημεία), των Celtic Frost εποχής Pandemonium, ακόμα-ακόμα και των τρανών Dissection, μα και των Candlemass εποχης Nightfall, αγκαλιά με όλα αυτά τα στοιχεία που αγαπήσαμε και νοσταλγήσαμε όμως κυριως ως προς την πηγαία σύνθεσή τους, δηλαδή: σολαρες, φωνητικα ανάμεσα σε black και thrash, μελωδίες φωτός που σπάνε το σκότος, ακόμα και αραιά γυναικεία φωνητικα θα ακούσουμε εδώ να μπολιάζονται με όλη αυτήν την άδολη αίσθηση αγάπης για τη heavy μουσική που όσοι ακούμε ξέρουμε τι γεύση αφήνει στο στόμα και το σβέρκο. Πολύ ταιριαστό artwork και στίχοι/τίτλοι κομματιών (I Smell Blood κλπ), με ρυθμική δίκαση που απογειώνει όλο το rhythm section χωρίς να ακούγεται ούτε τιγκα στην αναχρονιστική ηχογράφηση ούτε στη σύγχρονη “πλαστική” παραγωγή που έχουν αρκετές κυκλοφορίες σήμερα. Δίσκος που προχτές παίχτηκε ολόκληρος ζωντανά από την μπάντα στην Κοπεγχαγη, γεγονός αναμενόμενο βέβαια αφού κυλά “νεράκι” από την αρχή έως το τέλος χωρίς κοιλιές. Αν πάλι θελουμε ντε και σώνει αναφορά σε ταμπέλες θα λέγαμε ότι τούτοι οι τύποι διαμορφώνουν ουσιαστικά ενα νέο είδος: το heavy black! Βάλτε το δυνατά, με κρύα μπίρα στο χέρι, σωληνάτα παντελόνια και περιμένετε να σκάσει αιφνιδιαστικά στο δωμάτιο η μαμά σας να σας πει “παιδί μου, θα πάθει τίποτα το κεφάλι σου, έτσι όπως χτυπιέσαι!”. :metal::facepunch:https://youtu.be/IP87LVXIKPc