Socrates

Όταν ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο…

Δισκογραφία:

Socrates Drank the Conium, 1972
Taste of Conium, 1972
On the Wings, 1973
Phos, 1976
Waiting for Something, 1978
Breaking Through, 1979
Plaza, 1983
The Original Singles, 1996
Live Concert, 1999

Το συγκρότημα Socrates Drank Τhe Conium και αργότερα χάριν συντομίας Socrates, δημιουργήθηκε το 1970.
Ήταν η εποχή της μεγάλης μουσικής έκρηξης στο χώρο του rock. Μιας έκρηξης που ξεπήδησε από το κίνημα των hippies και τη γενιά της αμφισβήτησης και είχε σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση στο μουσικό στερέωμα καλλιτεχνών που έμειναν αξεπέραστοι και κλασσικοί.
Ο Γιάννης Σπάθας και ο Αντώνης Τουρκογιώργης, ήταν τότε συμμαθητές στο 3ο Γυμνάσιο του Πειραιά. Η κοινή τους αγάπη για τη μουσική τους έκανε αχώριστους φίλους και μαζί έφτιαξαν το πρώτο τους ερασιτεχνικό συγκρότημα με το όνομα Persons.
Με το συγκρότημα αυτό ηχογράφησαν τρία singles και έπαιξαν σε γνωστά club και συναυλίες. Μέχρι το 1969 η μουσική ήταν γι’ αυτούς ένα απλό χόμπι. Ο Γιάννης ήταν πλέον φοιτητής στην Ανωτάτη Εμπορική και ο Αντώνης φοιτητής της Αγγλικής Φιλολογίας. Η μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους έγινε όταν άκουσαν τη μουσική του Jimi Hendrix που τους εντυπωσίασε τόσο, ώστε αποφάσισαν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική. Το ταλέντο στην κιθάρα του Γιάννη αναπτύχθηκε ραγδαία πάνω στα ακούσματα του Hendrix και πολύ σύντομα το όνομα του Γιάννη Σπάθα έγινε συνώνυμο της rock κιθάρας.
Το τελείως προσωπικό παίξιμο του Αντώνη στο μπάσο, η ιδιαίτερη φωνή του και η σκηνική του παρουσία συμπλήρωσε την εικόνα και, με την προσθήκη του Ηλία Μπουκουβάλα στα ντραμς, σχηματίστηκε η πρώτη μορφή των Socrates. Οι πρώτες τους εμφανίσεις έγιναν στο κλαμπ Κύτταρο της οδού Ηπείρου, το οποίο έγινε και η έδρα των Socrates. Η περίφημη συναυλία στο γήπεδο του Σπόρτινγκ τα Χριστούγεννα του 1970, τους καθιέρωσε σαν το καλύτερο ελληνικό rock συγκρότημα και τους άνοιξε το δρόμο για την μετέπειτα μεγάλη καριέρα τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το 1972 βρίσκει τους Socrates στην Ολλανδία (εχουν ήδη κυκλοφορήσει τα δύο πρώτα τους άλμπουμ με τίτλο “Socrates drank the conium” και “Taste of conium”). Παίζουν σε όλα σχεδόν τα γνωστά ολλανδικά club, με κατάληξη το περίφημο Paradiso του Amsterdam, όπου παίρνουν τον τίτλο του group του μήνα. Το καλοκαίρι επιστρέφουν στην Ελλάδα και ετοιμάζουν την καινούργια τους δουλειά. Ο drummer Ηλίας Μπουκουβάλας αποχωρεί από το σχήμα και τη θέση του παίρνει ο Γιώργος Τρανταλiδης.
Για τις ανάγκες του καινούργιου δίσκου χρειάζονται μια ακόμα κιθάρα και έτσι προστίθεται στο τρίο Σπάθα, Τουρκογιώργη, Τρανταλιδη και ο κιθαρίστας Κώστας Δουκάκης. Ως κουαρτέτο πλέον, οι Socrates κυκλοφορούν έναν από τους καλύτερους δίσκους τους, το καταπληκτικό “On the wings”. Το 1973 το “On the wings” γίνεται, σύμφωνα με το περιοδικό Billboard, νούμερο ένα στην πόλη της Georgia των Ηνωμένων Πολιτειών, και οι Socrates παίρνουν καταπληκτικές κριτικές από τον αμερικανικό τύπο και το ραδιόφωνο.
Οι Socrates μαθαίνουν τα καλά νέα στο Παρίσι όπου βρίσκονται για εμφανίσεις καλεσμένοι της γαλλικής Polygram. Εκεί συναντούν τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που τους προτείνει να γίνουν το συγκρότημα του για την ευρωπαϊκή του περιοδεία. Οι Socrates δέχονται κι έτσι ξεκινά μια φιλία και μια συνεργασία διαρκείας, με το Βαγγέλη παραγωγό του κλασσικού τους album “Phos”.
Η ηχογράφηση γίνεται το 1976 στο Orange studio στο Λονδίνο. Το album κυκλοφορεί σε Ευρώπη και Αμερική και γνωρίζει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο ήχος των keyboards του Βαγγέλη Παπαθανασίου δίνει ένα καινούργιο χρώμα στο group. Το παίξιμο του Γιάννη Σπάθα στο κομμάτι Mountains, επηρεασμένο από τα περήφανα κλαρίνα της Ηπείρου τον τοποθετεί στο πάνθεον των μεγάλων μουσικών.

Το 1978 αποχωρεί ο drummer Γιώργος Τρανταλίδης και τη θέση του παίρνει ο Νίκος Αντύπας. Με τη σύνθεση αυτή συνεχίζουν τις ηχογραφήσεις: Το 1978 ηχογραφούν το άλμπουμ “Waiting for something”. Το 1979 ηχογραφούν το “Breaking through” και φεύγουν για τη Μεγάλη Βρετανία, προσκαλεσμένοι από το γνωστό παραγωγό Vic Copersmith Heaven.
Yπογράφουν συμβόλαιο με την εταιρεία Virgin και μπαίνουν στο στούντιο για την ηχογράφηση του άλμπουμ “Plaza”. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Αντώνη Τουρκογιώργη σε συνεργασία με τον στιχουργό του Eric John, Gary Osbourne. Το album αυτό, αν και ηχογραφήθηκε το 1983, παραμένει πρωτοποριακό ακόμη και σήμερα. Για την προώθηση του άλμπουμ οι Socrates έκαναν μια μεγάλη περιοδεία με το γκρουπ των U.F.O. σε εικοσιτέσσερις πόλεις της Αγγλίας και της Σκωτίας, με αποκορύφωμα το περίφημο Hammersmith Odeon.

Tο 1986 το group σταμάτησε την ενεργό του δράση και τα μέλη του ακολούθησαν ξεχωριστές καριέρες.
To 1999 προς μεγάλη έκπληξη και ευχαρίστηση του κοινού τους, οι Socrates αποφασίζουν να επανενωθούν και ξεκινούν μίνι περιοδείες, δίνοντας την ευκαιρία στους μεγαλύτερους να τους θυμηθούν αλλά και στους μικρότερους να τους γνωρίσουν.

www.athensguide.com/socrates

Ωραίο topic, και σήμερα άκουγα το έπος Mountains…

οι μοναδικοι Ελληνες που παιξαν κ παιζουν ακομα κ τωρα rock!

τί να λέμε τώρα…

Τι να λέμε; :slight_smile:

Τι να λέμε; :)[/quote]

βασικά τίποτα γιατί τα είπε όλα ο sdtc6

Ξέρει κανείς γιατί ενώ είχαν την ευκαιρία για καριέρα στο εξωτερικό, τα μάζεψαν και γύρισαν πίσω;

«Μας έκανε πρόταση η Warner να υπογράψουμε συμβόλαιο μαζί της και να φύγουμε για την Αμερική», λέει ο Γιάννης Σπάθας. «Αλλά κωλώσαμε. Σκεφτόμασταν ότι ήμασταν ήδη μεγάλοι - τριάντα και κάτι - και η Αμερική ένας δύσκολος χώρος».
ΤΑ ΝΕΑ , 28/03/2003

Αν υπήρξε δικό μας ροκ γκρουπ, που άγγιξε, έστω και με την άκρη του δακτύλου του, το όνειρο μιας μεγάλης καριέρας πέρα από τα ελληνικά σύνορα, αυτοί ήταν οι Socrates. Οι δύο πρώτοι τους δίσκοι - «Socrates Drank the Conium» και «Taste of Conium» - με τον Ηλία Μπουκουβάλα στα ντραμς, έφεραν νέο αέρα στις τάξεις των ενημερωμένων ροκάδων της εποχής, το τρίτο τους lp, «On the Wings» ψηφίστηκε ως ο καλύτερος δίσκος ψυχεδελικού ροκ από τους κριτικούς και τα ραδιόφωνα της Τζόρτζια των ΗΠΑ, ενώ στις αρχές του '80 το Plaza με παραγωγό τον Βικ Κόπερσμιθ (και τον Νίκο Αντύπα στα ντραμς) τούς έδωσε μια χειροπιαστή ευκαιρία να κάνουν καριέρα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. «Μας έκανε πρόταση η Warner να υπογράψουμε συμβόλαιο μαζί της και να φύγουμε για την Αμερική», λέει ο Γιάννης Σπάθας. «Αλλά κωλώσαμε. Σκεφτόμασταν ότι ήμασταν ήδη μεγάλοι - τριάντα και κάτι - και η Αμερική ένας δύσκολος χώρος».
ΤΑ ΝΕΑ , 28/03/2003[/quote]

αααχχχχ :frowning:

Έκαναν μαλακία…

Ωραίο το tribute στους Socrates!
Μακράν η καλύτερη ελληνική ροκ μπάντα που υπήρξε/υπάρχει/θα υπάρξει ποτέ (εκτός, ίσως, από τους Aphrodite’s child)…
Το Phos με το Βαγγέλη Παπαθανασίου είναι, νομίζω, από τα καλύτερα τους…
Keep on rocking!:bow: =D>

Πραγματικα μπανταρα!!!τους ειδα και προσφατα Live!!!

Αν ο Σπαθας ηταν Αγγλος θα τον συνεκριναν με κορυφαιους κιθαριστες. Αν φυσικα ειχε και τις επιρροες που εχει τωρα. :stuck_out_tongue: Ακουστε το bride να καταλαβετε τι σημαινει να παιζεις κλαρινο-ροκ.

εγω προσωπικα, αφου τον ειδα και live, τον συγκρινω με τις κορυφες των κορυφων και σε σημεια τον προτιμω κιολας.

Συνήθως λέμε προσωπικά, η εγώ, ποτέ όμως και τα 2 μαζί! Συγνώμη για την off topic παρέμβαση.

Kala eagleheart!το εχεις παρακανει και εσυ!Ενταξει το θεμα εληξε στο This or that δεν χρειαζεται να κριτικαρεις καθε λεξη που γραφει το παιδι!

Απλώς έκανα μία παρατήρηση, έτυχε να είναι αυτός πού το έγραψε, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε άλλος… Ζήτησα και συγνώμη για το off topic σχόλιο, για μένα δεν υπάρχει καν θέμα, εσύ πας να το δημιουργήσεις…

Δεν θελω να δημιουργησω κανενα θεμα!!!απλως εωλεπα και μια επιθετικοτητα μετα το θεμα που ειχε γινει!αλλα οκ τελειωνει εδω!

σοβαρα το εγω δεν παει με το προσωπικα? ουτε καν στο βιβλιο του Heavy Metal? μαλλον θα φταιει οτι ουτε εγω το εχω διαβασει ακομα…

Πραγματικά δεν έχω διάθεση να σου απαντήσω, από τη στιγμή πού μπλέκεις πράγματα για τα οποία δεν ξέρεις τι εννοώ.