Είναι και για μένα όνειρο ετών να δω ωραία συναυλία χωρίς σαπόρτ. :razz: Για να δούμε τι θα δούμε σήμερις. Ελπίζω να φροντίσουν τον ήχο τους.
Μονο να μου πειτε αν θα παιξει Pale Rider θελω και αν θα μεινουν μετα για καμια τζιφρα.
Χωρις support. 21.00 ανοιγουν οι πορτες, 22.00 ξεκιναει.
Οι αναμνησεις που απο το live του Νοεμβριου ειναι αρκετα εντονες και για μενα ηταν το καλυτερο live της περσινης χρονιας.
Τον ηχο τους τον φροντιζουν, και διημιουργουν καλη ατμοσφαιρα -αρκει να μην μιλαμε -
Καλα να περασουμε.
κριμα ου δε μπορω,πειτε τους αν τους δειτε του χρονου να ερθουν σκ
Σε μια περίοδο που ενθουσιάζομαι όλο και λιγότερο από νέες κυκλοφορίες, το τελευταίο με έγινε σύντροφος για αρκετό καιρό.
αλλα ο συνδυασμος καθημερινής και επαρχίας είναι αποτρεπτικός.
καλά να περάσετε.
Φο βε ροι λάηβ. Χιεβυμεταλ (ή ατμοσφέρικ ροκενρολ όπως ταιριάζει καλύτερα). Ο Aδalbjorn όλα τα λεφτά. Όσοι το σκέφτεστε για πάνω …μην το σκέφτεστε.
Απιστευτη εκτελεσάρα του
[SPOILER]Rismal [/SPOILER]
Δεύτερο ισλανδικο γκρουπ μέσα σε 5 ημέρες! Οι solstafir ήταν πολύ καλοί και δυνατοί, αν και με χάλασε λίγο ο ήχος κυρίως στα ηχογραφημένα μέρη. Ο κόσμος αρκετός (και ενθουσιασμενος) παρά την καθημερινή μέρα. Φίλοι θεσσαλονικεις μην τους χάσετε!!
Αντε καλά θα πάω
μεγάλη εμφάνιση! θα συμφωνήσω για τον ήχο των προηχογραφημένων. βέβαια εμένα με ενόχλησε που υπήρχαν τόσα πολλά.
προσυπογράφω στον όρο ατμοσφαιρικό ροκενρολλ
How do you say black sand in greek?
Μαύρη άμμος.
(πετάγεται ένας από κάτω,) ΤΟΡΙ ΑΜΟΣ.
Οh, Tori Amos, we have a funny guy here.
.
.
.
Security throw this motherfucker out .
Και επίσης,
We come from Iceland, the land of the ice and snow, from the midnight sun where the hot springs flow.
:")
Πήγα κι εγώ απόψε στο Eightball, χωρίς να έχω ακούσει ούτε μία νότα από τους Solstafir, ούτε για δείγμα (μάλιστα όταν ρώτησε ο τραγουδιστής περί αυτού σκέφτηκα να σηκώσω το χέρι μου, αλλά λέω άσ’ το, θα γίνω ρεζίλι :roll: ). Το λοιπόν από τις περιγραφές περίμενα κάτι τελείως διαφορετικό, πιο ατμοσφαιρικό, σκοτεινό και πρωτότυπο. Κι ενώ με τα δύο πρώτα τραγούδια λέω “εδώ είμαστε!” και γούσταρα άπειρα (έχει και ωραία φωνή ο τύπος), ώρα με την ώρα ο αρχικός ενθουσιασμός σαν να έπεφτε. Μου ακούστηκαν λίγο σαν φτωχοί συγγενείς των Crippled Black Phoenix, ΠΑΡΑ πολύ απλοϊκές και συνηθισμένες μελωδίες, που ενώ ακούγονταν ευχάριστα, δε μου έδωσαν την εντύπωση ότι αξίζουν όλο αυτόν τον ντόρο. Και πολύ παρόμοια κομμάτια, ρε γαμώτο. Το στήσιμο λίγο παράταιρο, πολύ ποζεράδικο (ε όχι και να φιλάς χέρια από εδώ κι από 'κεί, ρε μεγάλε), αλλά ‘νταξ’, δε με χάλασε και τόσο πολύ αυτό, κλάιν. Εξάλλου γουστάρω καουμπόικα καπέλα κι εγώ, ας είναι καλά οι Fields.
Το να πας σε μεταλ συναυλία χωρίς να ξέρεις τραγούδι είναι συνήθως λάθος, γιατί ακόμα και με μέτριο προς καλό ήχο, πρέπει να αναπαράγεις τη μελωδία μέσα σου για να την καταλαβαίνεις και να μην σου φαίνονται όλα τα κομμάτια ίδια. Πχ στην υπερκομματάρα Otta, το μπάντζο ακουγόταν ελάχιστα, το οποίο είναι το όλο κλου του κομματιού. Αν το ήξερες, το διέκρινες, αλλιώς χανόταν στο σωρό.