Απο τη στιγμή που αυτοί οι λίγοι μπορούν να ανεβάζουν τις τιμές στο Θεό για τα προϊόντα τους τότε ναι, δεν γίνεται να τα έχουμε όλα. Αν λογικευτούν λίγο ίσως και να μειωθεί το downloading. Επίσης λέγοντας λίγοι δεν εννοώ φυσικά τους καλλιτέχνες, οι οποίοι όπως προείπα σκέφτονται πραγματικά την τέχνη όταν το μόνο που αναζητούν απο τα δημιουργήματα τους είναι η αναγνώριση, αλλά τις διάφορες μουσικές/ κινηματογραφικές εταιρίες κτλ.
Επίσης, δεν καταλαβαίνω τι κακό έχει να κατεβάσει κάποιος ένα άλμπουμ, να δεί αν του αρέσει και στη συνέχεια να το αγοράσει. Ένας μουσικόφιλος αυτό θα κάνει. Έτσι είναι και οι δύο πλευρές ευχαριστημένες. Το να δώσει 20 πολύτιμα πλέον ευρώ για ένα σαχλό άλμπουμ είναι εντελώς ανούσιο και ευτυχώς που υπάρχει το downloading.
Vic vega πες τα γιατι αρχισα να πιστευω οτι ειμαι ο μαλακας της υποθεσης
Εσένα σου έκανα κάτι ερωτήσεις πρίν ρε crapsody, μου φαίνεται πώς δεν απάντησες. Τόσο απασχολημένος είσαι πιά με τον προγραμματισμό σου;
Crabsody, keep the faith man! \M/
ChrisP κοψε εστω την πρωινη man
Metal δεν ειδα κανενα ερωτηματικο σε καποια προταση σου. Αν θες πες μου ποιες ηταν οι ερωτησεις
Μάλιστα, δηλαδή με την λογική του crabsody πολλά ξεχασμένα 70s albums που έχω κατεβασμένα θα έπρεπε να δώσω 100 και 200 γιούρια για το καθένα για να τα ακούσω :? …σοβαρευτείτε ρε :!:
Mε τι λογική του θα καντήσει η μουσική είδος πολυτελείας . Στο rocking θα μείνει αυτός και καμία εικοσαριά να συζητάνε και εμείς θα ζητάμε περιγραφές δίσκων για να πέρνουμε καμιά γεύση . Παρτικισμός ρε παιδί μου . Στα τέτια μου άμα ο άλλος δεν μπορεί να ακούσει μουσική . Ωρέα πράματα .
Mε βγάζει από το κόπο να γράφω ο MetalMilitia 
δε ξερω αν κολλαει εδω ακριβως,αλλα κατι που σκεφτομουν προχθες.
μηπως τελικα το παρακανουμε με το downloading?στις μερες μας ειναι πολυ ευκολο να κατεβασεις σε μια μερα 20 δισκογραφιες(και ειμαι ο πρωτος που το κανω).αλλα και τι?
μπορει καποιος να ακουσει 20 δισκους την ημερα.εχει ομως αξια?δενομαστε μαζι τους?η ετσι απλα να ειχαμε να λεγαμε?
θυμαμαι πριν καμια 8ρια χρονια που πηγαινα και επαιρνα ενα δυο cd το μηνα(νταξ κατι σκορπιονς ηταν).αλλα τα ελιωνα.ηξερα καθε στιχο απεξω.
ενιωθα πιο πολυ τη μουσικη.
δεν ξερω αν ειμαι μεσα στο θεμα,αλλα πηρα αφορμη απο αυτο που λετε.
θα μου πει καποιος και ποιος εισαι εσυ που θα ορισεις ποσο θα ακουει ο καθενας.αλλα ετσι ρε παιδι μου κουβεντα να γινει.
Παρότι αισθάνομαι ότι αναγκάζομαι να εξηγώ αυτονόητα πράγματα, κάνω μια προσπάθεια, μόνο και μόνο επειδή η απάντηση του metalMilitia αναφέρεται σε δικό μου post.
Ο σεβασμός στην ελευθερία του άλλου λέει «είναι ακριβό, ας μένει απούλητο», δεν λέει «είναι ακριβό, άρα θα το πάρω με το έτσι θέλω».
Κακώς δεν εννοείς τους καλλιτέχνες, γιατί στην ουσία η ανάλυσή σου τους βγάζει έξω από την εξίσωση, κρατώντας τους όμηρους της κατάστασης που κατακρίνεις. Και μάλιστα συνδράμεις σε αυτό, γιατί το downloading επιδεινώνει τη θέση τους, εφόσον το καλλιτεχνικό προϊόν χάνει την αξία του και οι αμοιβές τους συμπιέζονται (όταν υπάρχουν).
Για πολλοστή φορά, επαναλαμβάνω ότι η πνευματική ιδιοκτησία είναι άυλη. Αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό, ας επιχειρήσω να το μεταφέρω στον υλικό κόσμο: Αν θέλει ο εστιάτορας να σου δώσει να δοκιμάσεις το φαγητό πριν παραγγείλεις, ας έχει την ευχέρεια να το κάνει. Δεν μπορείς όμως να θεωρείς ότι δικαιούσαι να μπουκάρεις την κουζίνα, να τα φας όλα και μετά να αποφασίσεις ότι τελικά δεν σου άρεσε τίποτα.
Ήδη το γεγονός ότι ακούς έναν δίσκο σημαίνει ότι απολαμβάνεις τον καρπό του κόπου του καλλιτέχνη. Η πιθανότητα να μην σου αρέσει δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αμειφτεί ο καλλιτέχνης. Αλλιώς, στο θέατρο, για παράδειγμα, θα έπρεπε να πληρώνεις στην έξοδο και κατά βούληση.
είναι η εποχή των πάντων στη μουσική. Και σε αυτό συμβάλλουν οι μουσικοί, οι οποίοι ως πειρατές οι ίδιοι έχουν πλέον πολύ περισσότερα ακούσματα από τους προκατόχους τους, και οι ακροατές,οι οποίοι έχοντας τόσα ακούσματα,ζητάνε πολλά περισσότερα.
Έτσι,αναπόφευκτα,δε θα δεθείς τόσο με μουσικές όσο θα δενόσουν πριν από 10 χρόνια με το σι ντι των σκόρπιονς (αυτό σχετικό είναι αλλά για χάρη της συζήτησης).
Η άλλη λύση είναι ένα απαρχαιωμένο,κλειστό,γνωστοφοβικό σύστημα,από το οποίο ευνοείται το mainstream,και μόνο το mainstream,κάτι το οποίο είναι προφανώς εναντίον της ποιότητας. Ένα σύστημα με 3 genres να κάνουν κουμάντο και οι υπόλοιποι underground,όπως ήταν πριν από 20-30 χρόνια.
Εξ’ορισμού,άνθρωποι που ακούνε 100 κομμάτια σήμερα,χωρίς download δεν θα είχαν ακούσει ούτε 1.Και αυτό συμπεριλαμβάνει τους νέους μουσικούς που παράγουν,όχι μόνο τους καταναλωτές.
Με λίγα λόγια,άμεση πτώση ποιότητας-ποσότητας-ποικιλλότητας ακουσμάτων,ακροατών,και μελλοντικών μουσικών.
Προτιμάμε αυτό από το σύντομο άκουσμα κάποιων δισκογραφιών-genres ώστε να ωριμάσουμε σαν ακροατές και να καταλήξουμε περισσότερο σε αυτό που πραγματικά μας αρέσει και γουστάρουμε να πληρώνουμε???
Τέτοιοι νόμοι μόνο οργουελικές φάσεις,άγνοια και αγραμματοσύνη μπορούν να προσφέρουν.Σίγουρα δε θα προσφέρει ούτε ευρώ σε αυτούς που το χρειάζονται.
@comealot νομιζω το παραδειγμα του vic με τον εστιατορα ειναι η απαντηση σε αυτο που θετεις. Επισης κανενας νομος δεν ειναι φτιαγμενος για να βγαζουν χρημα αυτοι που το χρειαζονται αλλα αυτοι που το ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ γιατι ΠΑΡΑΓΟΥΝ. Μονη εξαιρεση το φορολογικο συστημα που θα πρεπει να επιβαρυνει τον πλουσιοτερο. Οσο αναφορα και το ζητημα της ποσοτητας εναντι της ποιοτητας το οποιο τεθηκε νομιζω η ατακα του Dave Wyndorf ειναι ολα τα λεφτα " δωσε σε ενα παιδακι δεκα γλυκα να φαει αντι για ενα και σιγουρα θα στα ξερασει στα μουτρα".
Έστω και περί δικαιοσύνης να μιλήσουμε,πάλι αυτοί που παράγουν λίγα σκουπίδια θα επωφεληθούν,και όχι αυτοί που βγάζουν τραγούδια.Και αυτό επειδή μπαίνει η προώθηση στη μέση.
Όσο περί ποσότητας/ποιότητας και γλυκών,έχουμε πει ότι φαΐ δεν ισούται με μουσική,και ισχύει και εδώ.
Όταν έχεις να επιλέξεις 10 μπάντες αντί για 2,οι πιθανότητες να βρεις αυτό που σε εκφράζει είναι αυξημένες στις 10.Νόμιζα πως ήταν δεδομένο αυτό.
Από αυτές τις 10 δεν θα τις φας (=ξεράσεις) όλες.Θα δεις ότι οι 7 δεν σε εκφράζουν καθόλου,οι 2 είναι χλιαρές/καλούτσικες βρε έως πολύ καλές,και η μία είναι η μπάντα των ονείρων σου.Ε αυτές τις 3 θα τις ακούσεις και θα τις πληρώσεις,γιατί γουστάρεις.
(Τα επιχειρήματα ‘αφού δεν είναι καλό ή αφού είναι ακριβό θα το κλέψω’ από τη μία πλευρά και το ‘δε θα έκλεβες εστιατόριο/τσάντα/αυτοκίνητο/σπίτι’ από την άλλη είναι επιεικώς απαράδεκτα και άστοχα.Το ένα γιατί απλά δε στέκει και είναι post hoc δικαιολόγηση της πειρατείας και το άλλο γιατί παραλληλοποιεί φαγητό & μουσική που πολύ απλά δεν γίνεται )
Όχι αν θέλει. Γιατί πρέπει μόνο ο καταναλωτής να παίρνει το ρίσκο να του βγει σαβούρα/ σουβέρ το φαγητό/ βινύλιο αντίστοιχα;
Εκεί γιατί η εξαίρεση αλήθεια; Και για τα σκουπίδια που θα παράξεις εσύ ή οι αγαπημένοι μου Camel πως και σε τι είδος θα πληρωθείτε;
Οι καταναλωτές πως προστατεύονται αλήθεια; Ο νόμος δεν θα έπρεπε να το προβλέπει αυτό?
Και έλεος πλέον με την πειρατεία στην μουσική. Σίγουρα υπάρχουν απώλειες αλλά όχι στο σημείο που αυτό προβάλλεται. Ειλικρινά υπάρχει κανείς που να πιστεύει
ότι όλα αυτά τα γιγαμπάιτ θα μπορούσαν ποτέ να μετατραπούν προϊόντα αγοραπωλησίας στην πραγματική οικονομία. Είναι κάτι σαν τα βεβαιωμένα έξοδα της εφορίας. Δισεκατομμύρια αρκετά για να ξεχρεώσουν και τα δισέγγονα μας αλλά ανεπίδεκτα εισπράξεως αφού ο οφειλέτης έχει κλείσει/ πεθάνει. Για αυτό το ?κατέβασμα? ήταν και υποθέτω είναι νόμιμο για ιδιωτική χρήση σε Ελβετία & Ολλανδία.
http://www.pirateparty.gr/2012/01/downl-legal-swiss-dutch/
Και για το λογισμικό αν θέλετε μια από τα ίδια. Το 80% των χρηστών μπορεί να κάνει τις εργασίες ασχολίες του με ελεύθερο λογισμικό αλλά πληρώνει άδειες χρήσης για κλειστό λογισμικό γιατί έτσι του επιβάλλεται.
Ο επαγγελματίας την υποστήριξη θα την πληρώσει ούτως ή άλλως αλλά γιατί θα πρέπει να πληρώσει και την διδακτορία της κάθε Microsoft και του κάθε ημιμαθούς πληροφορηκάριου στην Ελλάδα;
Ο καταναλωτής και εκεί το αδύναμο μέρος, αλλά δεν μας αφορά.
μαγκες κολλατε πολυ στο θεμα μουσική.δυστυχως το ACTA εχει πολυ μεγαλυτερη εκταση.
κατεβάστε γιατί χανόμαστε 8)
Εγω που είμαι αυτιστικο χωρίς Internet δεν είχα πάρει χαμπάρι μια. Διάβασα μια τις τελευταίες 20 σελίδες και έμεινα κάπως μουδιασμενη.
Οι άνθρωποι άκουγαν μουσικη. Και πριν το downloading. Πολλή, θα μπορουσαν μάλιστα, οσοι ηθελαν. Ημουν εκει, θυμάμαι, υποθέτω κι άλλοι απο εδώ μέσα.
Όπως επίσης και φλερταραν -η απλως υπηρχαν- πριν το facebook.
Χαλάρωστε.
Το μέγα ερώτημα που τέθηκε στις δικες μου παρέες σήμερα ηταν τι θα απογινει το Internet porn.
ελπίζω εσεις οι “υποστηριχτές” να μην έχετε μπει ΟΥΤΕ μια φορα στις Μικρές Αγγελίες(παράδειγμα)για να ΚΛΕΨΕΤΕ την πνευματική ιδιοκτησία συγκροτημάτων(cd), συγγραφέων(βιβλια), εταιριών(κιθάρες, μπλούζες)…
αυτο.
αυτο.
Τι μπορεί να εννοείς εσύ τώρα, ποιητή; Τι μπορεί να σου έχει περάσει από το μυαλό;