Οι Soundgarden είχαν ουσιαστικές διαφορές από δίσκο σε δίσκο, είχαν δική τους ταυτότητα και είχαν ένα τραγουδιστή που δεν μπόρεσε να μιμηθεί κάποιος. Τόσα χρόνια, ούτε μια μπάντα δεν μπόρεσε να ακουστεί σαν αυτούς σε σοβαρό επίπεδο, σιγά μην έβγαιναν 10 σε 2 μηνες.
Αντίστοιχα, και για τους Faith No More μια μπάντα υπήρξε τόσο καινοτόμα και ριζοσπαστική (οι System) και πολλοί τους θεωρούν ότι καλύτερο επέδειξε η δεκαετία (μαζί και εγώ).
Για Soundgarden δεν ξέρω γιατί δεν είμαι φαν ούτε με έκαναν ποτέ ιδιαίτερο κλικ και μόνο τα χιτάκια τους έχω ακούσει πολλές φορές +Badmotorfinger, αλλά για Faith No More μπορώ να σου πω αρκετές σημερινές μπάντες που ακούγονται (κάπως) σαν αυτούς και έβγαλαν πολύ καλές κυκλοφορίες. Βέβαια λόγω της χρονικής απόστασης μεταξύ τους, αυτές οι μπάντες είναι που “έχουν FNM επιρροές” και τις μπολιάζουν μαζί με επιρροές από άλλα groups κ.ο.κ. αλλά για το αν είναι σε σοβαρό επίπεδο: ναι σαφώς και είναι.
Όσο για το αν θα έβγαιναν 10 μπάντες σε 2 μήνες, νομίζω ότι το τι συμβαίνει τώρα αποδεικνύει τα λεγόμενα μου. Τρανό παράδειγμα οι The Mars Volta, οι οποίοι υπήρξαν εξαιρετικά καινοτόμοι, με έναν ήχο υπέρμετρα ιδιαίτερο, προσωπικό και ιδιότροπο (και για μένα πολύ πιο ιδιαίτερο από τον ήχο των Soundgarden) που κάνει μπαμ από την πρώτη νότα και παρόλα αυτά κάθε μέρα βλέπουμε να βγαίνουν 10αδες κλώνοι τους σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μπορώ να αριθμήσω δεκάδες τέτοιες μπάντες, αρκετές εκ των οποίων ποιοτικότατες, αλλά δεν έχει νόημα να το κάνω γιατί πιστεύω ότι και οι 2 σας έχετε πετύχει κάμποσες από αυτές.
For the record, για μένα μια μεγάλη μπάντα συνδυάζει την ποιότητα με μεγάλη εμπορική επιτυχία και απήχηση φυσικά. Γι’ αυτό και αποκτά έναν larger than life χαρακτήρα. Γίνεται αυθεντία. Για μένα, ο λόγος που δεν απέκτησε το De-Loused In The Comatorium ή το Frances The Mute τον larger than life χαρακτήρα του Badmotorfinger είναι ξεκάθαρα το ότι πια βγαίνει ο καθένας υπερπαιχταράς και παίζει σαν τους The Mars Volta και με ελάχιστο κόστος βγάζει δίσκο με φοβερή παραγωγή. Και μερικοί απ’ αυτούς έχουν και έμπνευση οι άτιμοι. Ε και όταν το underground μπορεί και συγκρίνεται με το real thing τόσο εύκολα, τότε χάνεται η μπάλα. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Από την άλλη, οι System Of A Down είχαν τις συγκυρίες με το μέρος τους, είχαν και σαφώς πιο εύκολη μουσική από τους TMV και κατάφεραν χάρη στο marketing να θεωρούνται μια πραγματικά μεγάλη μπάντα των 00s. Όπως και έπρεπε. Όταν όμως ακούω την περσινή δισκάρα των Giant Squid, ε δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι σε σοβαρό επίπεδο ή ότι αυτή άξιζε να πουλάει 200 δίσκους και οι SOAD 2 εκατομμύρια
ξέρεις τι με τσαντίζει με τα vinyl rip? είναι τεράστια και δεν έχω ελευθερο σκληρό και βαριέμαι να βρίσκω τι να σβήσω.
κατά τα άλλα, όσο κι αν γουστάρω άπειρα opeth και volta και οι δύο μπάντες κάνουν κάτι διαφορετικό από τους SOAD. Ποτέ δεν θα μπορούσαν να περάσουν στο mainstream με τις δομές, τις μουσικές και τα τραγούδια τους. Οι SOAD καταφεραν να μπουν στο mainstream χωρίς να χαλάσουν τον ήχο τους και την προσωπικότητά τους.
Ξαναδες το βίντεο και ξανακου τα πρώτα Soundgarden και θα παραδεχτείς ότι τα είχες υποτιμήσει.
O Cornell τα σπάει στο video.
Η φωνή του ακούγεται ΠΟΛΥ καλή και δεν ζορίζεται ιδιαίτερα να το καταφέρει.
10 χρόνια πριν με audioslave είχε συζητηθεί η κουρασμένη βραχνή φωνή του σε αρκετά live.
Είχα καιρό να μπω στο forum και με αφορμή το mail που μου ήρθε από soundgardenworld μπήκα να δω τι έχει συζητηθεί…είδα και μπόλικες σελίδες και σκέφτηκα ωραία θα έχει αρκετά νέα από τη συναυλία κ.λ.π
Αντί για αυτό βλέπω συζητήσεις χωρίς αρχή και τέλος…δεν μου άρεσε το setlist,πρέπει το ένα πρέπει το άλλο,αυτοί είναι καλύτεροι κ.λ.π κ.λ.π
Δεν μπορείτε μερικές φορές να τα δείτε πιο απλά τα πράγματα?.με μια πιο αγνή ματιά?
Όπως ΕΤΡΕΞΑ στη συναυλία του cornell στη μαλακάσα έτσι τα ΤΡΕΞΩ οπουδήποτε στην Ευρώπη (όποτε και αν αποφασίσουν να έρθουν) απλά για να ακούσω και να δω από κοντά αυτούς που γουστάρω να ακούω μια ζωή.
Ας παίξουν ότι θέλουν.
…ε…ας μου πάρουν και μερικά ευρώ να τα κονομήσουν οι αλήτες που δεν παίζουν τζάμπα…,μας θέλουν και reunion.8O
Θα συμφωνησω, ειναι γεγονος οτι περα απο τον παραγοντα των πωλησεων δεν βγαινουν πλεον μεγαλες μπαντες οπως στα 60’ς 70’ς 80’ς και 90’ς.Πραγματικα οσο σπουδαιες κι αν θεωρησει καποιος τις μπαντες των 00’ς οπως SOAD,LP,Coldplay,Nickelback, ουτε στο απειροελαχιστο μπορουν να συγκριθουν με τα θρυλικα ονοματα των περασμενων δεκαετιων και ακομα πιο δυσκολο να προσφερουν κατι καινοτομο και πρωτοποριακο στη μουσικη τους.
@signal-05
Σχετικα με το οτι οι LP εγιναν 10 φορες πλατινενιοι στην Αμερικη δεν παει να πει κατι αυτο εδω οι Ιron Maiden εχουν γινει μονο 6 φορες πλατινενιοι με τοσους δεκαδες δισκους που σε συγκριση με αυτους οι Soundgarden τους εχουν ξεπερασει με 8 φορες πλατινα και 6 δισκους. Η μεγαλη διαφορα ειναι οτι οι LP ποτε δεν εγραψαν ενα τοσο σπουδαιο τραγουδι οπως π.χ.το Black Hole Sun σε ολη τη δισκογραφια τους μεχρι τωρα.Και φυσικα δεν ειχαν στη συνθεση τους εναν τοσο χαρισματικο και ταλαντουχο τραγουδιστη με τοσο ξεχωριστη φωνη.
πωωωωωωωωω επικο!επικο!45ρισε και χτυπαει τις ψηλες νοτες χαλαρος!απιστευτη εκτελεση του beyond the wheel,βαζει κατω και μερικες των 90’ς που εχω ακουσει…πω,αν ειναι να ακουγονται ετσι,μιλαμε ευκολα για τον ριγιουνιον της δεκαετιας!!!
κοιτα
ολα ειναι σχετικα
οι νεωτερες γενιες που γουσταρουν LP προφανως δεν θα βρισκουν τοσο συγκλονιστικο το black hole sun οπως εσυ.και επιπλεον θα θεωρουν πολλα κομματια απο τα 2 πρωτα αλμπουμς των LP καταπληκτικα
επισης
αν μιλησεις σε εναν ο οποιος μεγαλωσε την εποχη των floyd ή των zeppelin
σιγουρα δεν θα βρισκει κατι συγκλονιστικο στις δεκαετιες που ακολουθησαν
και το black hole sun δεν θα του κανει καμια μα καμια εντυπωση
τωρα οσο αφορα καινοτομιες και πρωτοπορια
παντα θα υπαρχουν αυτα τα πραγματα
το θεμα ειναι ποσο θα ειναι του γουστου μας
επισης οι mars volta τι εχουν να ζηλεψουν απο παλαιοτερα συγκροτηματα?
Πιστευω οτι ανεξαρτητα απο γενιες και δεκαετιες παντα θα ειναι αποδεκτοι απο ολους οι Mercury, Plant, Lennon κ.λ.π γιατι ειναι προσωπικοτητες που επαιξαν σημαντικο ρολο στην εξελιξη της μουσικης λογω της μεγαλης επιρροης τους.Και επισης κανεις δεν μπορει να αμφισβητησει τις φωνητικες δυνατοτητες του Cornell και του Patton ενω δεν μπορει να πει κανεις το ιδιο και για τους Bennington και Durst.
αυτο που θελω να σου πω
ειναι οτι σε 30 χρονια απο τωρα
και ο benington και ο tankian και ολοι οι συγχρονοι θα εχουν στατους
κοινα “αποδεκτο” απο ολους
και οι συγκεκριμενοι που αναφερεις plant/mercury κλπ
ειναι πολυ λιγοι που ειναι αποδεκτοι απο ολους καθωτι κατειχανε πραγματικα πολυ καλες φωνες
και δω κανεις και ενα λαθος
βαζεις στο ιδιο καζανι αποδοχη και καλλιτεχνικη αξια
γιατι ναι μεν πολλοι λενε Θεος ο Mercury ,αλλα σε ποσους αρεσουν ολα τα αλμπουμς των queen,ποσοι τα γνωριζουν και ποσοι ειναι αυτοι που λενε ‘’ queen? μονο τα πρωτα" ??
και συνεχιζωντας να αναφερω μερικους παλαιους που ειναι αμφιλεγομενης καλλιτεχνικης αξιας και αποδοχης
πχ dylan
ποσοι λενε δεν αντεχω την φωνη του?βαριεμαι τα κομματια του? κλπ κλπ
μεχρι και η τζονι μιτσελ βγηκε και τον εθαψε!! :lol:
αλλο παραδειγμα και κλασσικο
doors και morrison
οι μισοι το φτυαρι οι αλλοι μισοι νερο στο ονομα τους
και ενα ακομα τελευταιο
που ακουσα προσφατα
το θαψιμο του lemmy προς τον springsteen ως ψευτικο
που οι οπαδοι του spingsteen αμα ακουσουν motorhead θα φρικαρουν
οπωτε σκεψου εσυ να ανηκεις σε αυτη την κατηγορια με ακουσματα που να περιστρεφωνται απο το ροκ του springsteen
και γω -φαν των motorhead- να σου λεω “ποιος springsteen?? οι motorhead ειναι αληθινο ροκ ν ρολ!!”
Aυτο το βιντεο ηταν η αφορμη να ξανακακουσω -προσεκτικα αυτη τη φορα- το Ultra mega OK και με εκπληξη να συνειδητοποιησω ποσο καλος δισκος ειναι. Δισκος που αξιζει να τον αγορασω και να τον βαλω στη δισκοθηκη μου. Τον ειχα χρονια σε MP3, μια φορα τον ακουσα στα πεταχτα και τον αφησα. Κλασικη περιπτωση της παθογενειας του ακατασχετου downloading. Εχω 30 giga μουσικης στο pc. Ποτε θα τα ακουσω; Πιθανοτατα ποτε. Κι αν τα ακουσω θα εχουν μελετηθει οπως πρεπει; Ουτε για αστειο! Αυτος ειναι ο λογος που στα 00ς δυσκολευονται -οχι να βγουν, για τι βγαινουν οπως εβγαιναν παντα- αλλα να αναδειχτουν μεγαλα γκρουπ. Ο ατελειωτος ωκεανος δωρεαν αχρηστης μουσικης πληροφοριας. Μπορει το ολο συστημα της μουσικης βιομηχανιας να εζεχνε και τα περιοδικα να ηταν τιγκα στην ξερολιαση αλλα τουλαχιστον λειτουργουσαν σαν ασπιδα προστασιας-κοσκινο/φιλτρο μεταξυ του καθε πικραμενου αταλαντου ή μετριου και του πολυτιμου προσωπικου μας χρονου.
Πλεον εχω σταματησει να κατεβαζω, πολυ λιγα πραγματα και παλια-κλασικα που μου λειπουν ή τα εχω σε κασετα. Μονο streaming πια, και οχι ολο το αλμπουμ, τρια-τεσσετα κομματια φτανουν για μια γευση. Απο κει και περα ας αποφασισει ο πανδαματορας χρονος, η τυχη, το χαος και η αποφασιστικοτητα του εκαστοτε σκαλλιτεχνη για το τι και ποιος θα “πιασει”, θα μεινει κλπ. Προσωπικα μπορω να περιμενω.
Γι’αυτο ακριβως δεν ανεφερα τετοια ονοματα, γενικοτερα ομως θεωρουνται πλεον θρυλοι ανεξαρτητα αν διχαζουν το κοινο.Για παραδειγμα το ομωνυμο των Doors ειναι ενα απο τα κορυφαια ντεμπουτα ολων των εποχων ειτε σου αρεσει ο Morrison ειτε οχι.Απο την άλλη ο Dylan εχει γραψει τραγουδια που εχουν διασκευασει εκπληκτικα αλλοι καλλιτεχνες οποτε αυτο απο μονο του τον κανει κορυφαιο.
Γενικοτερα οι συγκρισεις με το παρελθον ειναι λιγο ακυρες αφου ακομα και την Γκαγκα ή την Μπιγιονσε να συγκρινεις με την Μαντονα, το Vogue φανταζει στα αυτιά σου σαν το Stairway to Heaven.