Ulver - Perdition City
Ulver - Shadows of the Sun
Mayhem - A Grand Declaration of War
Mono - Hymn to the Immortal Wind
Massive Attack - Mezzanine
Madrugada - Industrial Silence
Radiohead - OK Computer
The Gathering - Souvenirs/How to Measure a Planet
αυτή η κομματάρα π παιχνιδίζει ανάμεσα σε blues , stoner , southern … 8)
ORANGE GOBLIN - Begginner’s Guide To Suicide
Θα πω Arctic monkeys/Franz Ferdinand
Ειναι οτι πρεπει πριν βγεις εξω μια χειμωνιατικη βραδια.
α) “Α wintesunset” των Empyrium
β) “Warrior’s quest” Ensiferum
γ) “Pigs (three different ones)” Pink Floyd, “Roadhouse blues” Doors
δ) “Fake plastic trees” Radiohead
ε) “How to be a child and win the war” Electric Litany
Το’χω συνδυάσει με χειμώνα να πηγαίνω σχολή. Πολύ ταξιδευτικό κομμάτι
(κλικ)
Benga - Crunked Up
New Order - Blue Monday
Mansun - Wide Open Space
Marcy Playground - Sex And Candy
Yeah Yeah Yeahs - Date With The Night
Joy Division - Shadowplay
Rob D - Clubbed To Death
Burial - Untrue
Mogwai - Friend Of The Night
Collective Soul - December
Simple Minds - Don’t You Forget About Me
Deftones - Passenger
Blur - To The End
Franz Ferdinand - Walk Away
Kosheen - Overkill (Is It Over Now)
Madrugada - Vocal
Archive - Again, Game of Pool,
Πολα (σχεδον ολα) απο Madrugada
Επισης πολα απο Midnight Choir
Μετονομάστε το θρεντ σε “απόλυτο NON-ROCK αστικό σάουντρακ”! :lol:
Θα το πάω με δεκαετίες:
60’s: The Beatles “White Album (disc one)” / Simon & Garfunkel “Bookends”
70’s: Pink Floyd “Wish You Were Here” / Joy Division “Unknown Pleasures”
80’s: Iron Maiden “s/t” / Judas Priest “Defenders Of The Faith”
90’s: Screaming Trees “Sweet Oblivion” / Dodheimsgard “666 International”
00’s: The Killers “Sam’s Town” / Interpol “Antics”
(κλικάρετε και ακούτε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι)
Μικρές επεξηγήσεις:
60’s:
Οι Beatles είναι το Λονδίνο, η αχανής ευρωπαϊκή μητρόπολη με όλα τα συναισθήματα, τις διαθέσεις και τις εντάσεις της. Ο συγκεκριμένος δίσκος επιλέχτηκε γιατί είναι ο πιο πολύπλευρος και το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ακριβώς η παρατήρηση μιας τέτοιας πόλης. Οι S&G είναι ακριβώς το ίδιο αλλά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το Bookends είναι σαφέστατα ο πιο Ν.Υ. δίσκος τους και το κομμάτι είναι ο κυνισμός ο ίδιος -θα το καταλάβετε αν διαβάσετε τους στίχους.
70’s:
Για το Welcome to the Machine δε χρειάζονται πολλά-πολλά, κανείς ποτέ δεν περιέγραψε τόσο επιτυχημένα την ισοπέδωση του “εγώ” μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον. Από την άλλη οι Joy Division είναι η ίδια η παραίτηση που απορρέει ακριβώς από αυτή την ισοπέδωση.
80’s:
Τα 80’s ήταν εξ’ ορισμού η δεκαετία της ανεμελιάς και τη αλητείας. Συμμορίες, street-fights, γυναίκες, αυτοκίνητα, κόντρες. Fast and furius we ride through the city, looking oh so pretty…
90’s:
Ta 90’s στο μυαλό μου ήταν η δεκαετία που τα όνειρα της νεολαίας έσβησαν σχεδόν απότομα. Τα παιδιά των λουλουδιών είχαν χαθεί προ πολλού, ο Μάης του 68 και το Woodstock ήταν μακρινή ανάμνηση, ακόμα και η ανεμελιά (και το κιτσαριό) των 80’s εξαφανίζονταν. Η ζωή στις πόλεις ολοένα σκληραίνει, εν μέσω διεθνών κρίσεων και πολέμων, οι ανθρώπινες σχέσεις δυσκολεύουν -no one should hurt you, and it’s all I seem to dο λέει με έναν τόνο επίπονης συνειδητοποίησης ο Lanegan. Προβάλλοντας στο μέλλον αυτή την κοινωνία, το 666 International είναι ο ατέρμονος φόβος της πλήρους βιομηχανοποίησης και του ψυχρού αστικού τοποίου.
00’s:
Θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να είναι η δεκαετία της αντεπίθεσης. Δεν ήταν. Οι πόλεις έγιναν πιο απρόσωπες, οι άνθρωποι πιο απόμακροι -I pack my case, I check my face, I look a little bit older, I look a little bit colder. Αν αυτό δεν αλλάξει -We’re going to the city […] make this place a heart to be a part of… again- είμαστε χαμένοι.
εγώ πάντως από πέρισυ που έγινε χιτ το psycholover από τους δικούς μας Rockets In A Coma, το έχω συνδέσει με φάσεις μετρό, τρέξιμο για να προλάβεις κλπ
αλλά είναι πολύ cool κατά τα άλλα, απλά το έσω συνδέσει εγώ ετσι.
1- Mono - Ashes in the snow
2- Spiritual Beggars - Mantra
3- Flogging Molly - Black Fridays Rule
4- Doors - Riders on the strom
5- Pink Floyd - Welcome to the machine
δε νομίζω.non-metal ίσως…non-rock όμως σίγουρα όχι.
πάντως το ποστ σου είναι to the point και συμφωνώ με όλους τους χαρακτηρισμούς για το “αστικό” ανά δεκαετία.
γενικά στο thread, και ειδικά από μένα, το αστικό soundtrack εννοείται με το χαρακτηρισμό που αποδίδεις στα 00’s.και γι’αυτό μπορεί οι maiden και οι priest να μου φαίνονται τελείως “εξωτικοί” σ αυτό το thread, αλλά στα 80’s είναι ίσως ο ορισμός του αστικού soundtrack.
επίσης μιας και ανέφερες τον lanegan, ξέχασα να αναφέρω το “broken” των soulsavers:
χειμώνας, παλτά, συννεφιασμένος ουρανός, ζεστός καφές, μεγάλη νύχτα, βόλτα στην πόλη και έτσι.
ειδικά το “rolling sky” έπρεπε να το αναφέρω στο εισαγωγικό ποστ.
ChrisP πολύ ωραίο post!
Στοκχόλμη, τέλη Οκτώβρη και σάουντρακ στο λεωφορείο από αεροδρόμιο προς την πόλη.
ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που αναφέρεις.
:oops: Τένκιου.
Πωωω,γαμι%%%ρο θέμα!
Burial - Untrue. ΟΛΟ
Στέρεο Νόβα - το ντεμπούτο
για τις μέρες που ο κόμπος μεγαλώνει βάζεις αυτό στο ριπιτ και φεύγεις για κέντρο Αθήνας (ακαδημίας, στενάκια, εξάρχεια, στρέφη κλπ) για ξεμπούκωμα
Ρε φίλε τι δισκάρα είναι αυτή:!::!::!:
Δεν τους ήξερα και είπα να ρίξω μια…“αυτιά” και έμεινα μ@#@&@ς…φοβεροί :bow2:
Soulsavers δεν μπορώ να ακούσω όταν κάνω βόλτα, πιστεύω οτι δεν ταιριάζει.
ναι, τ’ είν’ αυτό?