Το Απόλυτο Αστικό Soundtrack

@horror

η αναλυση μου στο ΟΚ computer πηγαζει με κεντρο το paranoid android

απλα ειπαμε να βαλουμε ενα κομματι-λιγοτερο κραχτη

μιας κ πιασαμε το bends

δεν σας θυμιζει λιγοτερο πολη και πιο πολυ ξερω γω suburbs ? αγγλια φουλ αλλα με ‘σπασμενο’ το τσιμεντο ?

(δεν ειχε φρικαρει ακομα τοτε ο thom κ εμενε στην εξοχη) :stuck_out_tongue:

Blood Inside των Ulver είναι ο πρώτος δίσκος που μου έρχεται στο νού, όπως και το Soundtrack της ταινίας 25th Hour. Απίστευτο άκουσμα για τέτοιες περιστάσεις είναι και το Still Life των Opeth.

Αλλος ενας δισκος απο τα ηλεκτρονικα 90s που συνοψιζει αψογα σαν ατμοσφαιρα αυτο το κλειστοφοβικο συναισθημα του να σε πνιγουν καλωδια και μηχανες

(πολυ καμμενη μπαντα γενικως-αλλα παντα στην 1η γραμμη της τεχνολογιας)

πολυ καμμενος ηλεκτρονικος δισκος.

το παλικαρι εδω τα λεει πολυ καλυτερα απο μενα…


http://p1start.typepad.com/media_junkie/2009/01/essential-albums-the-future-sound-of-london-dead-cities.html#more

[SIZE=“3”]Tricky - Maxinquaye (1995)[/SIZE]

Aν το μυαλο ηταν μια σειρα απο σκοτεινα,βρωμικα σοκακια οπου αντι για σκουπιδια και αλητες υπηρχαν η παρανοια και οι προσωπικοι φοβοι/ενοχες

τοτε το soundtrack θα μπορουσε να ειναι μονο το maxinquaye

Αν το dummy ειναι μια καρδια που αιμορραγει ασταματητα σε ενα κακοφωτισμενο δωματιο

και το mezzanine ειναι ενα δωματιο γεματο ‘καπνο’ στο οποιο τρυπωνουν οι πρωτες αχτιδες του ηλιου

τοτε το maxinquaye ειναι απλα το πιο σκοτεινο και κλειστοφοβικο δωματιο που μπορει να υπαρξει,το μυαλο και οι σκεψεις ενος ανθρωπου συμφιλιωμενου μονο με την παρανοια του.

Τρομακτικο αλμπουμ απο εναν καλλιτεχνη , ο οποιος οσο περισσοτερο ξορκιζει τους προσωπικους του δαιμονες τοσο πιο πολυ βυθιζεται στην προσωπικη του κολαση.

Και το hell is round the corner παραμενει το μοναδικο κομματι του οποιου το βιντεοκλιπ με αναγκασε να κλεισω την τηλεοραση επειδη μου προκαλεσε ασφυξια και φοβο.

There’s no hell like your own mind.

ξύπνησα με αφόρητη ζέστη και βλέποντας το απο πάνω post μου ήρθε να βάλω στο στέρεο το maxinquaye.μια δροσιά νοιώθω να επικρατεί ξαφνικά στο δωμάτιο…
δισκάρα, ό,τι πρέπει για να το ακούς μόνος σου κάποια βράδια που το μυαλό σου παίζει παιχνίδια.
το hell is around the corner είναι από τα καλύτερα κομμάτια των 90’s.



Αρκετά ενδιαφέρον, φαντάζομαι πόσο γαμάτο θα είναι να το ακούς βράδυ με απόλυτη ησυχία.

πες λιγο για το burial…

ενα σκοτεινο dubstep επος βγαλμενο απ την καρδια του βιομηχανικου σκοτεινου και πνιγμενου στην ομιχλη Λονδινου! αν αυτη η μουσικη σου ειναι οικεια, παραδινεσαι ανευ ορων.

Gov’t Mule -Dose.
Aκους τα βηματα, τις συζητησεις, τις σκεψεις, τις κορνες, το τρεξιμο, κανεις μεταβολη, συνεχιζεις. Και ξαπλωμενος να εισαι. =)

Έτσι.

Η ατμόσφαιρα αυτού του album είναι πράγματι άλλο πράγμα.