Stampin' Ground

…KAI τα μυαλά στα κάγκελα!

Έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά του 2004 (έχουν διαλύσει) και ακόμα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τους αλησμόνητους και πορωτικούς πατέρες του (εγγλέζικου) new wave of UK Hardcore. Ουδεις αμφιβάλλει πως έχουν καταφέρει να διαφοροποιήσουν τον ήχο τους -ξεφεύγοντας αισθητά από τα “ταλαιπωρημένα” old school of HxC μονοπάτια που τόσες και τόσες μπάντες έχουν υιοθετήσει κατά κόρον. Αν και ως image υπήρξαν “διαφορετικοί”, εντούτοις αγκαλιάστηκαν ευρέως από σκληροπυρηνικούς και μη οπαδούς του ήχου. Με τους συνοδοιπορους τους Knuckledust έχουν σηκώσει τη σημαία του ντόπιου χάρντκορ, “κλέβοντας” πόντους από τους “αδελφούς” της N.Y.H.C. σκηνής στην αντιπερα οχθη και έδωσαν το προσωπικό τους (πλέον ιστορικό) στίγμα στο μεγάλο Κεφάλαιο της σκληρής -extreme at the edge- μουσικής…


Expression Of Repressed Vio


Dark Side Versus the East Side


Stampin’ Ground


Carved From Empty Words


New Darkness Upon Us

[COLOR=“Olive”]British quintet Stampin’ Ground specialize in basic, mosh pit-friendly hardcore-metal with no frills. Combining Reign in Blood-era Slayer with the tough-guy hardcore of bands like Hatebreed as well as a little Pantera-style macho attitude, they … Full Descriptiondon’t break new ground, nor do they really attempt to do so. They keep it (relatively) simple, focusing on sturdy songwriting rather than showy musicianship or complicated riffs. Song titles such as “Don’t Need a Reason to Hate,” “Bear the Scars,” and “Pain Is Weakness (Leaving the Body)” sum up the band’s m.o. fairly well – better than the album title, anyway, since this music is more hostile and aggressive than “dark.” This kind of music has a fairly specific audience, but fans of the above-mentioned bands and their more recent offspring will probably get some enjoyment out of this album. ~ William York

‘‘A titanic work of masterful aggression and teeth-shattering intensity.’’ - Kerrang! 2004 album on Century Media, produced by Andy Sneap (Killswitch, Arch Enemy, Nevermore, Machine Head), features 12 tracks.[/COLOR]

:slight_smile:

[B]bump[/B] για την…[I]αίσθηση ξενέρας[/I]…

… πως προφανώς [B]ΔΕΝ τους γνωρίζει κ-α-ν-ε-ν-α-ς!!![/B] :frowning:

Σιγα ρε Νικο να’ουμε.
Μεχρι και λαηβ το 2003-04 τους εχουμε δει πολλοι απο εδω μεσα.
Απλα εχουμε μιλησει αρκετα για Stampin’ Ground εδω απλα σε
διαφορα threads.

Μεγαλη και αγαπημενη μπαντα.Καταπληκτικο μεταλλικο hardcore.
Αγαπημενοι δισκοι τα Expression Of Repressed Violence και Carved
From Empty Words με την καραχιταρα Officer Down.Φοβεροι στις
ζωντανες εμφανισεις,γαμω τα ατομα για οσο ειχαμε μιλησει και γενικα
απειρος σεβασμος για μια μπαντα που πρωτιστως επαιξε μουσικαρα και
μετα ηταν σωστη σε ολα τα υπολοιπα.

Μέχρι και εγώ τους είχα δει τότε. Μιλάμε για ξύλο όχι μαλακίες.

Εγώ δεν τους είχα δει :frowning:

Ωραία μπάντα, γενικά συμφωνώ με Deathster!

λιγο death-cor-αδες να μη γινοντουσαν μετα τα μελη και θα μασταν κομπλε:p

φοβερη μπαντα
κριμα που διελυσαν

Εγώ έχω ακούσει μόνο τα 2 τελευταία και το split με Knuckledust. Από τις μπάντες που μου έμαθαν το hardcore, άπειρη πόρωση και πολύ καλογραμμένοι στίχοι. Αυτό το ‘‘Pain is weakness (leaving the body)’’ θα παραμείνει ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια ever, ανεξαρτήτου μουσικού είδους. Στίχοι που συγκλονίζουν απλά, και ερμηνεία αξεπέραστη. Από εκεί και πέρα το ‘‘Carved from empty words’’ δεν έχει άσχημο κομμάτι, κατά τη γνώμη μου, από την αρχή μέχρι το τέλος σε σφυροκοπάει με riff- άρες και κυρίως καταπληκτικό drumming. Το ‘‘A new darkness upon us’’ είναι κατώτερο, αλλά ποιοτικά ακόμα ψηλά, το ‘‘Bear the scars’’ θυμάμαι π.χ. μου άρεσε πολύ.

Ε νε ρε γμτ με συγκίνησαν τα σχόλια σας… :slight_smile:

[B]Μπαντάρα ολκής και ναι…κρίμα που διέλυσαν.[/B]
Και θα συμφωνήσω 100% με τη φράση “[COLOR=“DimGray”]άπειρη πόρωση και πολύ καλογραμμένοι στίχοι[/COLOR]” διότι είναι μια μεγάλη αλήθεια. Καλογραμμένοι στίχοι δεν έχει μόνο το (πιο δημοφιλές) [B][COLOR=“DarkSlateBlue”]Carved From Empty Words [/COLOR][/B]αλλά και το τελευταίο τους [B][COLOR=“Purple”]Α New Darkness Upon Us [/COLOR][/B] ,που δείχνει σαφώς το βάθος και τη ποιότητα μιας μπάντας -που μακάρι να αποτελέσει πρότυπο έμπνευσης ([I]όχι στείρας μίμισης)[/I] και για άλλες μπάντες (εγχώριες και μη)!