Δεν μπόρεσα να βρω θέμα στο rocking για τον Hackett… απαράδεκτο
Από την αρχή της καριέρας του μέχρι και σήμερα ο άνθρωπος βγάζει διαμάντια αλμπουμ.
Ανήκει στους κορυφαίους κιθαρίστες και από τους λίγους που ακόμη και σήμερα βγάζουν συνεχώς ποιοτικά άλμπουμ.
Επίσης είναι από τους λίγους ροκ μουσικούς που ξέρουν να παίζουν καλή ακουστική κιθάρα. Για περαιτέρω αποδείξεις ακούστε το Bay of Kings και το Momentum.
Προτεινόμενα:
Voyage of the Acolyte
Spectral Mornings
Bay of Kings
αλλά και το φετινό “Beyond the Shrouded Horizon”
Γενικά, οτιδήποτε έχει βγάλει από το Darktown (1999) μέχρι σήμερα είναι καλό.
Για τους Genesis είναι γνωστά.
Ακούστε κυρίως το Nursery Crime και το Selling England by the Pound… γιατί στα υπόλοιπα είναι κάπως θαμμένες οι κιθάρες :-k
Απο προσωπικους τους δισκους, εχω ακουσει μονο το Voyage Of The Acolyte, που ειναι εξαιρετικος δισκος, τρομερες μελωδιες (ειδικα αυτο το Shadow Of The Hierophant ξεφευγει για τα καλα, μεγαλη αγαπη!), αλλα και το Please Don’t Touch που εχει δυνατες συμμετοχες μεσα και ειναι καλος δισκος μεν αλλα ποτε δεν με τρελανε ιδιαιτερα.
Edit: Το εβαλα μετα απο πολυ καιρο και οντως, το Shadow Of The Hierophant απο το εκτο περιπου λεπτο και εως το τελος περιγραφεται μονο απο την λεξη δεος. Αυτα.
Το Please Dont Touch δεν μου αρέσει.
Οι guest τραγουδιστές δεν ταιριάζουν με το ύφος του Hackett όπως και το γενικότερο πιο εμπορικό στυλ των συνθέσεων.
Τα 3 πρώτα (Voyage of the Acolyte, Please don’t Touch και Spectral Mornings) είναι αριστουργήματα. Το Defector, είναι αρκετά καλό. Από εκεί και πέρα δεν τον έχω ψάξει, έχω ακούσει σκόρπια κομμάτια, αλλά πλέον στα 80’s έπεσε στην γνωστή παγίδα των ψεύτικων τυμπάνων, των αισχρών πλήκτρων και της γενικότερης pop αισθητικής. Τα πιο πρόσφατα πρέπει να είναι καλά βάσει των κριτικών που έχω διαβάσει ανα καιρούς, αλλά μέχρι τώρα δεν έχω ακούσει κάτι.
Ένα από τα κομμάτια που πραγματικά λατρεύω λόγω και της υπέροχης φωνής του Richie Havens, είναι το Icarus Ascending που βρίσκεται στο Please don’t Touch:
Επίσης, η ατμόσφαιρα αυτού του κομματιού που κλείνει τον πρώτο δίσκο, είναι πραγματικά μοναδική:
Γενικότερα, μεγάλος συνθέτης και κιθαρίστας με φαντασία, δεν είναι τυχαίο ότι οι Genesis πήραν την κάτω βόλτα μετά την φυγή του…
