Στις 24 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει το νέο live album του Steven Wilson από την KScope. Μαγνητοσκοπημένο στις 13 Απριλίου 2012 σε περιοδεία της Steven Wilson band στην πόλη του Μεξικού, περιλαμβάνει τραγούδια από τις 2 δουλειές του SW, καθώς και το ντεμπούτο ενός 12λεπτου κομματιού από τον επόμενό του δίσκο (βλ. εδώ)
Ήδη έχουν βγει 2 κομμάτια σε previews, το Harmony Korine από τον πρώτο δίσκο του (το Insurgentes) και το Luminol από τον επερχόμενο, 3ο δίσκο του.
Ειδικά στο 2ο, που κυκλοφόρησε σήμερα, η απόδοση του συγκροτήματος είναι εξωπραγματική, και ειδικά το rhythm section όπου Minnemann και Beggs ζωγραφίζουν.
Το tracklist είναι το εξής:
1. Intro (‘Citadel’)
2. No Twilight Within the Courts of the Sun
3. Index
4. Deform to Form a Star
5. Sectarian
6. Postcard
7. Remainder the Black Dog
8. Harmony Korine
9. Abandoner
10. Like Dust I Have Cleared From My Eye
11. Luminol
12. Veneno Para Las Hadas
13. No Part of Me
14. Raider II
15. Get All You Deserve
16. Outro (‘Litany’)
Όσοι πιστοί σπεύσατε!
(και ναι, βλέποντας το Luminol, δεν τολμώ να φανταστώ πού θα είχε πάει τους Dream Theater ο Minnemann αν τον είχαν επιλέξει…)
Ο σωστός τίτλος είναι Get All You Deserve, ελπίζω να μπορέσει να τον αλλάξει κάποιος mod…
Edit: Το link για το Luminol αντικαταστάθηκε από higher quality Youtube video!
Ο Steven Wilson μαζί με τον Neal Morse έχουν ξεφύγει και σε δημιουργικό και σε εκτελεστικό επίπεδο (ζωντανές εμφανίσεις) από τους υπόλοιπους του ιδιώματος. Από αυτά τα live που δεν βλέπουμε εδώ…
Υ.Γ. 2: Ευτυχώς περιλαμβάνεται όλη η συναυλία, κάτι περίεργο για τον Wilson, καθώς όλο και κάτι αφήνει απ’ έξω! :lol: (τουλάχιστον στις κυκλοφορίες των PT)
Το δικό μου από την Burning Shed κόστισε 35? αν θυμάμαι καλά.
Επίσης, η Burning Shed πουλούσε το exclusive limited edition με το 40σέλιδο βιβλιαράκι σε hard book. Το play.com όπως και το amazon.co.uk, πουλάνε τις απλές εκδόσεις.
Αν προσέξεις, για την πλήρη έκδοση υπάρχουν διαφορετικοί κωδικοί προϊόντος.
Μην ξεχνάς ότι η Burning Shed είναι το κατάστημα των Porcupine Tree/Wilson/κλπ. οπότε ενισχύεις και τον καλλιτέχνη. Και πάντα προσέχει να έχει κάτι ξεχωριστό στις exclusive εκδόσεις. Π.χ. το DVD του Octane Twisted υπάρχει μόνο στην Burning Shed και όχι αλλού.
Εν κατακλείδι, η Burning Shed κάνει μια χαρά τη δουλειά της και μακάρι να είχαν όλα τα μαγαζιά το δικό της customer service και support.
Στο ψητό τώρα, σήμερα επέστρεψα από διακοπές και το πακετάκι με περίμενε στο γραφείο!
Θα το δω και θα επανέλθω με εντυπώσεις, αλλά δε νομίζω να είναι διαφορετικές από του Deckard!
Ξέρω πάρα πολύ καλά ποια είναι και τι κάνει η Burning Shed ρε , την έχω ταΐσει τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια που έχω κάποιες απαιτήσεις. Είναι σίγουρο ότι το πακέτο του play.com δεν είναι το ίδιο με αυτό που πήραμε εμείς; Βγάλανε δηλαδή 2 εκδόσεις bluray+DVD+2CD; Περίεργο μου φαίνεται. Ένα πολύ μεγάλο κακό της Burning Shed είναι ότι η φράση “combined shipping” είναι εντελώς άγνωστη σε αυτούς. Χάνει πόντους από αυτό.
Κοίτα δεν το έχω ανοίξει ακόμα, αλλά το 40σέλιδο βιβλίο πρέπει να κοστίζει αρκετά οπότε και το βγάλανε σε limited έκδοση μόνο για το κατάστημά τους. Από τη στιγμή που το amazon.co.uk έχει φωτό που φαίνεται καθαρά το KScope 513 και το δικό σου (όπως και το δικό μου) γράφουν KScope 512, μιλάμε για διαφορετικές εκδόσεις.
Και εντάξει, πιστεύω ότι για πακέτο με 2 CD, 1 DVD και 1 Bluray η τιμή είναι αρκετά χαμηλή (τα 30? του play.com). Αν προσθέσεις και το 40σέλιδο booklet θα δεις ότι το πήρες σε τιμή κόστους!
(τώρα το αν θέλεις το 40σέλιδο, είναι άλλο θέμα, αλλά για να αγοράζεις από εκεί μάλλον σε νοιάζουν αυτά!)
Θυμάμαι κάποιο tweet ή ανακοίνωση της Burning Shed να αναφέρει σχετικά, αλλά δεν το βρίσκω.
Πραγματικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη.Ο Wilson πλέον δλδ θέλει να λειτουργεί ως ένας band leader στα πρότυπα του Ζαππα,να μαζεύει δλδ την αφρόκρεμα των σεσσιον μουσικών και να γράφει challenging music ή τεσπα ότι δεν μπορούν να παίξουν οι P.Tree και του μένει απωθημένο.Επίσης λέει ότι γουστάρει την live ηχογράφηση,όπως γινόταν παλιότερα,κοινώς πήρε Alan Parsons και θα κάνει τα πάντα old school στον επόμενο δίσκο. Όλα αυτά είναι τέρμα οπαδικά και για μας που το οπαδιλίκι χτυπάει κόκκινο,μόνο θετικά μπορούν να είναι.Καρδούλες βρε πουστροαγγλάκι.
Ακριβώς έτσι. Καταπληκτική και άκρως ενδιαφέρουσα η συνέντευξη. Τα λέει ωραία ο Steven και μιλάει σαν οπαδός της μουσικής που παίζει (είναι γνωστό τοις πάσι ότι είναι μέγας συλλέκτης και γνώστης του 70s prog), επωμιζόμενος το καλλιτεχνικό βάρος που έχει πέσει πάνω του, από τη στιγμή που όλοι οι κορυφαίοι μουσικοί θα σκότωναν για να παίξουν στη μπάντα του.
Το συγκεκριμένο live είναι η τέλεια απόδειξη του πόσο ικανός είναι στο να υλοποιεί τους καθόλου απλοϊκούς οραματισμούς του (και σε θέμα ύφους και χαρακτήρα και όχι μόνο μουσικά). Πέραν της φανταστικής εικαστικής, ο τρόπος που αποδίδει η συγκεκριμένη μπάντα προκαλεί επιφωνήματα έκπληξης και θαυμασμού. Νομίζω πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα live albums που έχω ακούσει ποτέ, από όλες τις απόψεις.
Το σημαντικότερο όμως είναι πως βλέποντας κανείς τι ακριβώς παίζεται στη σκηνή, δεν είναι καθόλου παράλογο να συμπεράνει πως το progressive rock πιθανώς δεν έχει ξαναζήσει τόσο υγιείς στιγμές (καταλαβαινόμαστε ελπίζω…).
Για την ώρα δυστυχώς το βλέπω από κατεβασμένο τόρρεντ και ενώ από εικόνα είμαστε οκ,από ήχο σε φάσεις είναι λες και ο ηχολήπτης ήταν μαστουρωμένος. Τα lead σημεία της κιθάρας και των πλήκτρων ειδικά βγαίνουν ΣΤΟΝ ΘΕΟ από ένταση και καλύπτουν ακόμα και τη φωνή. Στο κανονικό dvd ακούγεται το ίδιο? Όλα τα άλλα ακούγονται οκ,γι αυτό και απόρησα.
Δεν πρόσεξα κάτι παράξενο στον ήχο στο dvd, άψογος απ’όλες τις απόψεις.
Βασικά χθες το είδα…βασικά δεν θυμάμαι να έφαγα καθόλου και να ξέχασα βασικές ζωτικές ανάγκες…βασικά μιλάμε για οπτικοακουστικό αριστούργημα. Πάει ο αρχηγός το’καψε τελείως, τιλτ βαράει. Συγκινούμαι ρε γαμώτο που υπάρχει αυτός ο άνθρωπος και ζούμε τα κατορθώματά του. Στο Raider II η προγκ μαστούρα φτάνει στο Θεό…χόρευα σαν τον Ινδιάνο κάνοντας air drumming, air guitaring…
Όπως έλεγα και στο review οι μουσικοί είναι όλοι ένας κι ένας.
Ξεχωρίζουν όμως ο Minemman κι ο Beggs θεωρώ. Κι αν για τον Minemman - ειδικά μετά το σκηνικό με τους Theater - είχαμε πάρει τα χαμπάρια μας, αυτός ο Beggs από που έσκασε;
Φοβερός ο Beggs…και μου βγάζει μια θετικότητα σαν μουσικός, έχει ωραία αύρα. Chapman stick ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ επιλογή για να δώσει κάτι διαφορετικό σε κομμάτια σαν το Index. Και εναλλάσσεται φοβερά ανάμεσα στο stick στο στάνταρντ μπάσο, εξαιρετικά δεύτερα φωνητικά…
Kάποιες φορές είναι καθαρή τύχη να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους, όπως διαβάσαμε και από την φοβερή συνέντευξη του Wilson λίγο πιο πάνω…Και το δύσκολο είναι η σύμπραξη όλων αυτών να αποδώσει, να βγάλουν κάτι μεγαλύτερο από το άθροισμα των ξεχωριστών μερών…
Επίσης, πόσο ΤΕΛΕΙΟΣ είναι ο ήχος του Minnemann…τι λεπτομέρεια βγαίνει από τα drums του, αδιανόητο ότι πρόκειται για ένα λάιβ…
το στήσιμο τελειότητα. με μπάσο ντραμς από την μία και πλήκτρα, πνευστά, κιθάρα από την άλλη. Και το ταξίδι στο progressive αρχίζει. από τους kc/vdgg μέχρι kraut σημεία. Ακόμα και prog metal riff έχωσε και κόλλησε τέλεια. Ο χώρος πανέμορφος, ο φωτισμός όπως πρέπει, λίγα λόγια (ακόμα και οι παρουσίαση των μουσικών είναι βουβή) και πολύ μουσική. Στην συνέντευξη που πόσταρε ο Reziel μας εξηγεί τι ήθελε να στήσει και νομίζω τα κατάφερε στην εντέλεια!
O συγκεκριμένος είναι γνωστός κυρίως για τα κατορθώματά του με το chapman stick. Ακριβός sessionάς. Τον είχα πετύχει αρκετές φορές, αλλά επί της ουσίας τον “γνώρισα” από τη συμμετοχή του στη μπάντα του Hackett. Έχει παίξει και στη μπάντα του Howe (του Steve) και στα 90s έπαιζε στους Iona (prog folk, όχι κάτι ιδιαίτερο, αν και το καλύτερο album τους το έβγαλαν χωρίς τον Beggs). Φυσικά έχει παίξει για ένα κάρο μουσικούς. Μεταξύ αυτών: Gary Numan, Maddy Prior, Michael Bolton, Seal, Tina Turner). Έχει και φωνή ε;
Αξίζει πάντως να δοθούν συγχαρητήρια και στον Adam τον Holzman, o οποίος έπαιζε στο Tutu του Miles και ήταν κανονικότατο μέλος της μπάντας του σε νεαρή ηλικία (μιλάμε για '86). Ο Ηolzman είναι ο μόνος Αμερικανός στη μπάντα και ο κύριος υπεύθυνος του jazz παιξίματος, που ήταν μεγάλος καημός του Wilson.
Για τον Theo Travis ότι και να πει κανείς είναι πραγματικά λίγο. Fripp, Gong, Jade Warrior, The Tangent, Karmakanic, No-Man, Porcupine Tree (ναι, αυτός παίζει στο Stupid Dream), Dick Heckstall-Smith, David Sinclair, Soft Machine Legacy. Τι να πει κανείς…Ελάχιστοι σύγχρονοι μουσικοί κατέχουν τον ήχο του Canterbury σε τέτοιο βαθμό.
