Steven Wilson - To The Bone [2017]

μην σταματας γιατι εσυ θα καταπιεις την γλωσσα σου . Ολοι αυτοι δεν λενε τιποτα αλλο απο το προφανες.

Επισης μιλαμε για αμερικανους (ναι ναι οκ ο Lars ειναι Δανος ιπποτης) κατι που ο special one οπως θες να μου παρουσιασεις τον Γουιλσον , ως Αγγλος θα μπορουσε να δει διαφορετικα.

και για να στο κανω πιο ευκολο , ο Lars ειχε πει παλιοτερα οτι θα ηθελε να κανει περιοδεια με τον Eminem.

Απο τον δικο σου αγαπημενο παντως δεν ειδα καμια διαθεση υπερασπισης της ροκ μουσικης , κατι που ο Λαρσαρος κανει οπου σταθει και οπου βρεθει.

1 Like
1 Like

νομιζα οτι οι coldplay παιζουν ηδη hip hop.

1 Like
1 Like

αυτα τα λενε και δικοι μας φιλοι , δεν περιμενουμε το Paul.

1 Like

Πάρε καρδιές γιατί… :yum:

1 Like

Γιατι ο Γουιλσον γαμαει !

1 Like

Μετά από μερικές ακροάσεις ακόμα ο δίσκος έχει σίγουρα βελτιωθεί στα αυτια μου. Υπάρχουν πράγματα εκεί μέσα που θέλουν αρκετα ακουσματα.
Το ομώνυμο μου αρεσει, είναι ένα ωραίο ευχάριστο κομματι, το nowhere ακόμα μου φαίνεται μετριο, pariah εξαρχης μου αρεσε πολυ και συνεχιζει, asylum το ακριβως αντιθετο, εξαρχης δεν μου αρεσε, δεν μου αρέσει και ούτε προκειται να αλλάξει η γνώμη μου. Refuge δεν με εχει πείσει, τουλάχιστον οχι ακόμα, permanating τόσο άθλιο που τρομάζει, ειλικρινά θεωρώ ότι παίζει να είναι ότι χειρότερο έχει γράψει ποτέ και γίνεται ακόμα χειρότερο με το βίντεο και το χαρέμι μέσα στην καλή χαρά, μια ψεύτικη επιτηδευμένη χαζοχαρουμενια. Βlank tapes οκ όχι κάτι να ασχοληθείς, το people who eat darkness μου αρεσει, ειναι δυναμικο ωραιο κομματι και από εκεί και πέρα τρία κομμάτια που μου αρέσουν πολύ. Για το song of I ισχυει οτι και για το Pariah απο την πρωτη στιγμη που το ακουσα, το detonation μου ηχει πλεον πολυ καλυτερα απο οτι στα 1-2 πρωτα ακουσματα, είναι πολύ καλό αλλά δεν θα μπω σε συγκρίσεις με anchestral και κάμποσα 9λεπτα 10λεπτα κτλ που έχει βγάλει στο παρελθόν… Και τέλος το υπέροχο αιθέριο song of unborn, ενα πολυ ομορφο κομματι.
Σε γενικές γραμμές το 4/10 στην αρχή έχει γίνει 6-7/10, μου δίνεται η εντύπωση ότι αν το βάλω στο αμάξι πηγαίνοντας βολτουλα θα περάσω ωραία, ευχάριστα κάτι που είναι θετικό αλλά από τον Wilson περιμένω κάτι παραπάνω από αυτό…κραταω μια επιφύλαξη ακόμα για τα nowhere και refuge αν θα ανέβουν στη συνεχεια.

1 Like

Ναι και η country πουλαει 10 φορες σε ολη την Αμερικη απο οτι τα νουμερα παραπανω. Απο κατι “καλλιτεχνες” τους οποιους στην αλλη πλευρα του Ατλαντικου δεν τους εχουμε καν ακουστα. Αυτο δε λεει κατι για την καλλιτεχνικη αξια της εκαστοτε μουσικης, οπως δε λεει κατι και για τη μουσικη του Kendrick Lamar. Η οποια εμενα προσωπικα μου φαινεται οτι πιο αδιαφορο εχω ακουσει, αν και ομολογω οτι δεν εχω ασχοληθει αρκετα (κυριως γιατι μου φαινεται αδιαφορο και δε μου κεντριζει το ενδιαφερον).

Αλλο εμπορικη επιτυχια, αλλο πρωτοπορια. Ειναι και η χιπ χοπ πρωτοποριακη φυσικα με τον δικο της τροπο, αλλα αυτο δε σημαινει ουτε οτι δεν υπαρχει πρωτοπορια σε αλλα ειδη μουσικης, ουτε οτι ειναι καλη πρωτοπορια.

Bρε…δεν το ανέφερα ως μέτρο καλλιτεχνικής αξίας για όνομα…Το συγκεκριμένο άλμπουμ το ανέφερα ως παράδειγμα γιατί είχε ήδη αναγνωριστεί καθολικά και απο μουσικοκριτικούς και απο απλό κόσμο…και παρά τον αντιεμπορικό/δύστροπο του χαρακτήρα άνοιξε τα μυαλά των ακροατών σε mainstream επίπεδο και τελικά μοσχοπούλησε κιόλας…η στιχουργική του π.χ. είχε σχεδόν σχεδόν κοινωνικό impact…ε, κάποτε αυτά τα κάνανε ροκ μουσικοί/δίσκοι ή τίθεται το ερώτημα του γιατί δεν καταφέρνουν να το κάνουν στο τώρα. Και δεν είναι μόνο ο Lamar, σχεδόν κάθε χρονιά οι χιπ-χοπ δίσκοι μονοπωλούν το ενδιαφέρον, push-άρουν τα όρια των ιδιωμάτων τους, οι καλλιτέχνες πειραματίζονται όσο δεν πάει κτλ, εδώ π.χ. κοτζάμ Bowie επηρρεάστηκε από Lamar στον τελευταίο δίσκο του. Δεν σου λέω ότι δεν υπάρχουν σε κάθε μουσικό είδος ανάλογες περιπτώσεις…απλά η ροκ που ήταν ο κύριος εκφραστής αυτού του πράγματος πλέον έχει υποχωρήσει σε αυτό το impact που είχε…αυτό νομίζω εκφράζεται και από τα πιο πάνω παραδείγματα του pantelis79.

Τέλος πάντων το έχουμε ψιλογαμήσει στο οφ-τόπικ ε.

1 Like

Ο Παντελής ήθελε να μας δείξει πόσο φανμποης είναι . Αλλιώς θα ποσταρε ακριβώς ότι ποσταρες και εσύ .

2 Likes

Εσύ τι ακριβώς ήθελες να μας δείξεις; Ότι επειδή ο Γουΐλσον λέει ότι το χιπ-χοπ είναι πιο πρωτοποριακό από το ροκ σήμερα, τι;

Χώνω πάλι τον δίσκο. @pao1979 το Asylum είναι φοβερό ρε!

Για να μαθαίνουμε και τίποτα …Ποιος είναι αυτός ο Λαμάρ και σε τι πειραματίζεται το παλικάρι ;;;

Το google λέει ραπερ και είδος hip hop.

Και τέλος πάντων τι πρωτοποριακό έχει η χιπ χοπ εν έτει 2017 που δεν έχει η ροκ ;;; Παίζουν τζαζ-φιουσιον και ραπάρουν ή τα μπιτακια έχουν προγκρεσιβ ρυθμούς;;

Εντιτ : δεν ειρωνεύομαι ( όσο κι αν πιθανώς να σας φανεί )

3 Likes

Τιποτα το πρωτοποριακο δεν εχει, απλα ειναι η πιο δημοφιλης μουσικη αυτη τη στιγμη στον πλανητη μαζι με την country, και επειδη επηρεαζονται πολλοι καλλιτεχνες απο αυτην, αυτοματως την θεωρουμε και πρωτοποριακη. Αυτο κατα μια εννοια απο μονο του μπορει να ειναι σημαντικο ως προς την μουσικη καθεαυτη, αλλα εγω συνηθως οταν διαβαζω πρωτοποριακο καταλαβαινω κατι που να μην εχει παιχτει ξανα, και οσον αφορα την χιπ χοπ και την ραπ, ειναι μια μουσικη που τη βρισκω ελαχιστα εξελιγμενη σε σχεση με το πως ηταν πριν 20 χρονια.

Χωρίς πλάκα, το Το Pimp the Butterfly π.χ. του Lamar έχει jazz του θανατά μέσα και τα μπιτάκια όπως λες έχουν “άρρωστους” ρυθμούς…ας αφήσουμε στην ακρη το στιχουργικό το οποίο είναι ανατριχιαστικά πολυεπίδο (άπιαστο λέμε), άσε το sampling, οι ενορχηστρώσεις, οι 50.000 διαφορετικές φωνές/χαρακτήρες…

1 Like

και έτσι το έχω στο μυαλό μου. Η λέξη έχει χρησιμοποιηθεί πολύ περισσότερο από όσο ίσως θα έπρεπε . Έτσι μου φαίνεται τουλαχ.

Οκ, μπράβο στον καλλιτέχνη που την ψάχνει με ρυθμούς και συνδυάζει elements . Δύσκολα θα μου αρέσει οτιδήποτε χιπ χοπ αλλά θα ρίξω μια “αυτιά”

1 Like

Εφόσον αυτή η μουσική δεν είναι του ενδιαφέροντός μας, η απάντηση είναι “δεν ξέρω”. Προσωπικά δε με αφορά το χιπ χοπ, ποτέ δε με αφορούσε, δύσκολα πιστεύω ότι θα με αφορά στο μέλλον, οπότε όλες αυτές τις δηλώσεις απλώς τις διαβάζω και τις προσπερνάω. Για να αποθεώνουν τόσοι πολλοί τον Kanye West κάτι καλό θα έχει, αλλά ότι και να έχει, εμένα δεν είναι του γούστου μου, οπότε δε με ενδιαφέρει. Δεν το κουράζω περισσότερο.

3 Likes

Εγώ δεν ήθελα να δείξω τίποτα , γιατί πολύ απλά δεν το ποσταρα εγώ ! :smile:

Αν υπάρχει κάτι στις δηλώσεις του Γουίλσον που μου κάνει εντύπωση είναι ότι δεν λέει τίποτα για το ροκ κάτι που θα ταίριαζε περισσότερο σε δηλώσεις του Σιμονς.

Τα περί hip hop και το πόσο αντισυμβατικοι φαίνονται προς τις μάζες και ότι βάζουν νέα πράγματα οι εκεί καλλιτέχνες είναι αλήθεια , όμως το ροκ έχει ήδη προλάβει να βάλει (σχεδόν) όλα τα άλλα ήδη μέσα στον ήχο του .

2 Likes

Ρε μλκ, το διάβασες; Σοβαρά τώρα. Το πρώτο πράγμα που λέει:

Αισθάνομαι ότι μια συγκεκριμένη προσέγγιση έχει χαθεί στο songwriting, ιδιαίτερα στη ροκ μουσική. Η οποία, μαζί με την ποπ, μου δίνουν την εντύπωση ότι παραείναι συντηρητικές πλέον, σε αντίθεση με το hip-hop και την R&B. Μου λείπουν αυτοί οι μεγάλοι, επικοί δίσκοι που είναι όσο πειραματικοί δεν πάει αλλά ταυτόχρονα αρκετά προσβάσιμοι. Υπάρχουν ακόμα, αλλά σε σαφέστατα μικρότερη ποσότητα απ’ όσο παλιότερα.

Γιατί έχεις πρεμούρα να υπερασπιστεί ο Wilson το ροκ;

Τέλος παντων θα βάλουμε κανένα Το The Bone τώρα; Πρέπει να βγει η αλήθεια προς τα έξω και το μαχαίρι να φτάσει ως το κόκκαλο (pun intended :P)

1 Like