Πρόσφατα ανακάλυψα ότι είμαι ακριβώς 10 χρόνια νεότερος από τον Steven. Οπότε έχω ελπίδες σε 10 χρόνια να κάνω ντουέτα με μια τέτοια “τραγουδιάρα” όπως γράφει πολύ εύστοχα ο @plex27 
Επίσης, να εκφράσω την απεριόριστη λατρεία μου στον καλύτερο δίσκο του από το “Fear of a blank planet” και μετά:
3 Likes
Το Στορμ Κοροζιον δε μου εχει κατσει καθολου καλα. Ηταν ενας απο τους λογους που αρχισα να χανω την πιστη μου σε Αυτον, μετα και το υπερμετριο Ινσιντεντ. Ευτυχως, μετα ηρθε το Ρεηβεν και εστρωσα.
Κοίτα, έχω την εντύπωση ότι στους περισσότερους δεν έκατσε καλά. Τουλάχιστον με βάση όσα διαβάζω εδώ ή από όσους γνωστούς ασχολούνται. Εγώ πάντα προσπαθώ να “πείσω” για το αντίθετο, παρόλο που είναι μάταιο όταν μιλάμε για προσωπικά γούστα.
Για μένα αυτή η σύμπραξη δικαίωσε απόλυτα τις προσδοκίες, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι 100 διαφορετικά άτομα θα φαντάζονταν 100 διαφορετικά πράγματα από μία σύμπραξη Wilson/Åkerfeldt. Και δεν είμαι και κανένας φοβερός “prog fan”, απλώς μου ταίριαξε με την εποχή που κυκλοφόρησε.
Όπως μου ταίριαξε και το Raven, απλώς στο Raven βάζω 9 και στο Storm Corrosion 9.5 
Τα επόμενα δεν με κράτησαν.
Αργά ή γρήγορα όλοι ανακαλύπτουν τα αληθώς σημαντικά στη ζωή .Πόσοι πια εναγκαλισμοί με τον, συμπαθέστατο κατά τ’ άλλα, Μιχάλη τον Åkerfeldt;!
Τώρα που τα ξαναβλέπω, μάλλον στην κυρία που πίνει ουίσκυ από το μπουκάλι !! 
1 Like
Grace for Drowning > υπόλοιπα
2 Likes
Και επισης ο τελευταιος καλος δισκος του το Grace For Downing.
Ειναι η γυναικα του Ron Swanson
1 Like
Fixed
Μπα… υπνηλια το μισο τουλαχιστον.
Μεγάλη δισκαρα παίζει ωραία μπαλίτσα ο Wilson
Πολύ καλή κριτική για το Home Invasion: In Concert At The Royal Albert Hall, το είδα και εγώ χθες για πρώτη φορά ολόκληρο. Έχω όμως ένα μικρό προσωπικό παραπονάκι (για την κριτική)…έγινε αναφορά σχεδόν σε όλα τα τραγούδια, εκτός σε ένα από τα αγαπημένα μου και αυτό είναι το Pariah 
Πέρα από την πλάκα, αυτό το τραγούδι μέσα στην απλότητα του (ίσως και μελό για κάποιους) και σε συνδυασμό με τους στίχους για την ψηφιακή απομόνωση (μέχρι να μπει η Ninet και μας δώσει ελπίδα ) με “σκοτώνει”.
Γενικότερα το “To the bone” σαν άλμπουμ, άρχισε να μεγαλώνει μέσα μου εδώ και κάποιους μήνες και τώρα μετά το οπτικο-ακουστικό από το DVD, του έδωσε μια κλωτσιά και το πήγε ακόμα πιο ψηλά (όχι όμως τόσο ψηλά όσο το Hand. Cannot. Erase.).
2 Likes
Όλα τα λεφτά στο Pariah είναι το post/shoegaze ξέσπασμά του που πρέπει να ψάρωσε κάθε ακροατή (ακόμη και αυτούς που το βρίσκουν μελό σαν τραγούδι:P). Αυτό που λατρεύω στον παιχτάρα Wilson και τον παραγωγό του είναι ότι σε αυτό το κομμάτι άλλαξαν και εσκεμμένα την παραγωγή στα τύμπανα σε αυτό το σημείο για να ταιριάζει με το post ύφος.
3 Likes
Σε ευχαριστώ @Kostas_L αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν μπήκα στη διαδικασία να αναφερθώ σε κάθε κομμάτι ξεχωριστά, αν και σχεδόν έτσι έγινε στην πορεία.
Και εννοείται πως είναι τραγουδάρα και εννοείται πως έχει δίκιο σε αυτό που λέει ο @amazing_journey.
1 Like
Το the bone είναι ο ορισμός της υπνηλιας δυστυχώς…
Υπομονή μέχρι Φεβρουάριο '19!
Τι θα γίνει τότε;;;
Θα βγει ο νέος, εκπληκτικός δίσκος των Dream Theater και του @LedZep θα του φύγει η υπνηλία ντε. Ανενημέρωτο σε βρίσκω.
Ρε παιδιά τελικά δεν θα γίνει ποτέ η συναυλία που ακυρώθηκε το καλοκαίρι? Έχει ανακοινώσει Ευρωπαικές μέρες για το 19, αλλά η Ελλάδα πουθενά