γελάει ο κόσμος λιγάκι?
εχμμμ,για το λαηβ ναι καρακαυλωνουμε ακομα,αλλα μη βγαλετε δισκο.μη.
ψες το ακουσα…free ride(2007) και τωρα το ξανακουω και ψαχνω να δω τι αλλο υπαρχει!!!
heavy psychedelic και stoner rock λοιπον
πχ’ς
Myspace
Causa Sui γαμάνε και ειδικά η τριλογία των Summer Sessions. Τσεκάρε την άμεσα.
Επίσης, στο ίδιο ύφος άκουσε οπωσδήποτε αυτό:
Αν και έχω καιρούς ν’ ακούσω Causa Sui, θυμάμαι ότι μ’ άρεσε πολύ [I]και[/I] το ομώνυμο (εκτός από την τριλογία), ήταν και το πρώτο που άκουσα από αυτούς.
Ίσως επανέλθω με αναλυτικότερο ποστ, αν δεν έχει αναφερθεί κάποιος άλλος. Γενικά πάντως, επενδύστε οι ενδιαφερόμενοι.
Υσ: και στο λικουηντ από λους, ε
^^ Μπράβο παίδες!
Και οι Causa Sui μετράνε άσχημα και οι 35007 (“Loose”) επίσης.
Τώρα όσο για το πιο πάνω περί νέου δίσκου Kyuss (έστω), δεν θα ήθελα να το σχολιάσω μιας και μου ανάψανε λίγο τα λαμπάκια…
Α ρε Γιαννάκη, πέσανε αφραγκιές και έμεινες πανί με πανί ε? [-X
Ναι ρε αγάπες, μαζί σας. Ξεχνάτε όμως ή δεν δίνετε σημασία στο γεγονός πως στη σύνθεση των τραγουδιών προφανώς και θα συμμετάσχει ο [B][SIZE=“5”]Brant Bjork[/SIZE][/B], ο μόνος που έχει γαμηστερή προσωπική δισκογραφία οπότε το να κρατάμε μιά καβάτζα για την ποιότητα του δίσκου είναι και ένα είδος ψήφου εμπιστοσύνης στο πιο cool-peacelove άτομο της σκηνής.
Παπα-Ζούγκλα, sing with me…
^^ Ναι ρε συ [B]potofgold[/B], σωστός είσαι σε αυτά που λες και δε νομίζω να έχει αντίρρηση κανείς.
Το θέμα που μας τσαντίζει (εμένα τουλάχιστον) δεν είναι η ποιότητα του δίσκου που ενδέχεται να βγει, αλλά η κίνησή τους αυτή καθεαυτή (που μεταξύ μας, μάλλον ο Garcia είναι αυτός που αναμοχλεύει την κατάσταση όπως ξαναείπα).
Δεν αμφιβάλλω πως μπορούν να βγάλουν έναν αξιοπρεπή δίσκο, έστω και με τον Bruno, απλά [U]δεν [/U]θέλω να το κάνουν.
αυτο ακριβως, οσα λεφτα και να του δινουν, υπαρχει και μια υστεροφημια
και αντε να ειναι καλος ο δισκος (επιπεδου των παλιων βεβαια, κοβω το πουλι μου δεν προκειται να ειναι) θα το καταπιουμε με δυσκολια…αν ειναι καμια πατατα, απο την ξεφτιλα δεν θα πρεπει να βγαινουν απο τα σπιτια τους
Αυτούνο…
…το έχει τσεκάρει κανείς. Οι τύποι είναι Αυστραλοί και είναι σε φάση Kyuss (κυρίως) meets Dozer.
μαρεσει παρα πολυ η μουσικη σ’αυτους (ωραιος ηχος κ ολας…δοκιμασμενος:roll:)αλλα η φωνη δεν ειναι τοσο κοουυυλλλλ ρε γαμωτ…λιγο γρεζι να πουμε…ειναι σαν να τραγουδαει παουερ ωρες-ωρες με κατι κορωνες αποτυχια
[B]Sungrazer - Sungrazer[/B] (2010)
Στοουνερολάγνοι και στοουνερολαγνίτισσες, δώστε βάση εδώ, γιατί μιλάμε για έναν από τους καλύτερους στόουνερ/φαζζ δίσκους της χρονιάς.
Οι τυπάδες είναι Ολλανδοί, σχηματίστηκαν πριν 2 χρόνια και αυτό είναι το ντεμπούτο τους όπουι παίζουν γαμάτο stoner/fuzz με πολλές ‘60s επιρροές και Pink Floyd αναφορές. Ο ήχος τους είναι πολύ κοντά στον ήχο των Colour Haze (περισσότερο από την περιόδο Los Sounds De Krauts), αλλά δεν αντιγράφουν επουδενί, μόνο εξελίσσουν. Ανήκουν και στην Elektrohasch Records (δισκογραφική του Στέφαν Κόγκλεκ των Colour Haze), οπότε οποιαδήποτε ομοιότητα κρίνεται ως εύλογη.
Τα φωνητικά είναι γαμάτα, οι ψυχεδέλειες προσφέρουν πάτημα για σούπερ τριπαρίσματα, ενώ, ακόμα, και όταν ανεβάζουν τα γκάζια, θερίζουν τα πάντα με ωραίες ριφάρες τίγκα στην πώρωση.
Επίσης, ο δίσκος ακούγεται μονορούφι, αφού είναι μόνο 35 λεπτά, αλλά αυτό παίζει να είναι και κακό, γιατί με άφησαν με το πουλί στο χέρι και θέλω κι άλλο. Ευτυχώς, υπάρχει άλλη μια δισκάρα σε παραπλήσιο ύφος που λιώνω παράλληλα με αυτό, αλλά θα μιλήσω γι’ αυτήν αργότερα.
χμ, θα τσεκαριστεί το από πάνω.φαίνεται τίμιο.
[B]The 1-10’s[/B] - Fighting for a Golden Age (2011)
οι the 1-10’s (the one through tens) από το nashville του tennessee κυκλοφόρησαν φέτος το πρώτο τους full length, και είναι αρκετά δύσκολο να ορίσεις τι ακριβώς παίζουν.stoner/heavy rock/southern/alternative rock.κάπου θα ακούσεις qotsa, κάπου αλλού fatso jetson (ειδικά στο ‘liars and thieves’ που κλείνει το δίσκο), κάπου μπάντες όπως οι wolfmother, στην έναρξη του ‘dying blues’ θα ακούσεις tool, και κάπου θα συνειδητοποιήσεις πως θα έπαιζαν οι pixies αν είχαν γεννηθεί μέσα στη βλαχιά του αμερικάνικου νότου.παρ’όλα αυτά όμως, η μπάντα δείχνει να έχει τη διάθεση να πειραματιστεί και να αποκτήσει δικό της χαρακτήρα.
πάρα πολύ καλός δίσκος.τον ποστάρω εδώ, γιατί θαρρώ πως οι θαμώνες θα τον εκτιμήσετε.
στο σλατζοσουάμπ. :country:
Αγαπαμε Sungrazer,εχουν κι ενα καινουργιο κομματι εδω http://www.youtube.com/watch?v=nnzsYnknYWk
Περιμενουμε μεγαλη δισκαρα…
Για τσεκαρε και τους The Machine με το καινουργιο αριστουργημα τους(DRIE)
Και τους Across Tundras με το(απροσμενα καλο)Old World Wanderer
Χαχα! Μαλάκα, δεν υπάρχεις!!!
Επίσης, ο δίσκος ακούγεται μονορούφι, αφού είναι μόνο 35 λεπτά, αλλά αυτό παίζει να είναι και κακό, γιατί με άφησαν με το πουλί στο χέρι και θέλω κι άλλο. [B]Ευτυχώς, υπάρχει άλλη μια δισκάρα σε παραπλήσιο ύφος που λιώνω παράλληλα με αυτό, αλλά θα μιλήσω γι’ αυτήν αργότερα.[/B]
Μάντεψε αυτό για ποιον δίσκο πήγαινε… Λιώνω Drie εδώ και πολλές μέρες και ετοίμαζα τρελό ποστ αποθέωσης! Αλλά οι τηλεπαθητικές σου ικανότητες, προηγούνται! Είσαι θέουλας, τέλος!
Το Across Tundras το έχω ακούσει εδώ και καιρό, αλλά δεν μου έκανε και τρελή εντύπωση. Δεν του έδωσα και πολλές ακροάσεις, βέβαια. Μου είχε μείνει όμως η κομματάρα Tectonic Shifts.
χαχαχαχα:oops:
Επομενως περιμενω το τρελο σου ποστ αποθεωσης γιατι ο δισκος το αξιζει(μεσα στα καλυτερα της χρονιας ανετα)…8)
Οι Across Tundras εβγαλαν επιτελους απλα ενα καλο δισκο μιας και τα προηγουμενα δεν μου ειχαν κανει το κλικ,οχι οτι θα το εβαζα και στα καλυτερα της χρονιας αλλα το ακουσα ευχαριστα…
(και να μην ξεχασω ειδα και τη λιστα σου στον κυριο robixxx 
)
Θα προσπαθησω να τσεκαρω το Sungrazer και το The machine αφου λετε τοσο καλα λογια.
Μιας και το εφερε η κουβεντα στους Across Tundras…κυκλοφορουν παλι καινουργιο δισκο με τιτλο “Sage”.Λογικα μεσα στο 2011.
Επισης οι Orange Goblin θα κυκλοφορησουν ενα box set με 5 cd.Φανταζομαι θα εχει ολα τα αλμπουμ τους εκτος απο το “healing through fire” αλλα δεν ειμαι σιγουρος.
:D:D
Έκανα μια λίστα μόνο με στόουνερ/ντουμ κυκλοφορίες, για να είμαι μέσα στο πνεύμα του μπλογκ. Εξάλλου, το 2010 μας έδωσε πάααααααρα πολλές εξαιρετικές κυκλοφορίες σε αυτό το ύφος. Αν και τοπ-5, είναι εύκολα πλέον το Bongripper, που δεν το έβαλα τότε.
Και ας πω και 2 λόγια γι’ αυτό:
[B]The Machine - Drie[/B] (2010)
Κι αυτοί εδώ είναι Ολλανδοί (όπως και οι Sungrazer) και αυτός είναι ο 3ος δίσκος τους.
Εδώ, σε αντίθεση με τους Sungrazer, αν και κινούνται σε παραπλήσιο ύφος, έχουν δώσει χώρο στα γκάζια για χάρη της ψυχεδέλειας.
Μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια με πολλά, ατέλειωτα, μαγικά τζαμαρίσματα και αυτοσχεδιασμούς. Τα φωνητικά είναι μάγκικα κι ωραία, ενώ το μπάσο κόβει κώλους με μερικά ωραία σολαρίσματα. Φυσικά, η κιθάρα είναι αυτή που κλέβει την παράσταση, με γεμάτες έμπνευση ριφάρες να διαδέχεται η μία την άλλη, εφεδάκια, σολάκια και τα ρέστα. Εντάξει, ο τύπος έχει λιώσει Κόγκλεκ και αυτό φαίνεται, αλλά δεν αντιγράφει. Έχει χαρακτήρα και κάνει τα δικά του.
Όπως είναι απόλυτα προφανές, και αυτοί είναι στην Elektrohasch.
Μιλάμε για πραγματικά αριστουργηματικό φαζζ/στόουνερ. Ένα μαγικό 80λεπτο τριπάρισμα.
Εδώ, μπαίνετε, ακούτε το Tsiolkovsky’s Budget και κλαίτε:
[B]Ancestors-neptune with fire/B
στονερ με ψυχεδελεια στα ενδιαμεσα
δισκαρα…λιωσιμο…
ενα “μικρο” δειγμα!!!(ουτε καν το παιρνω χαμπαρι οτι κραταει τοσο εν τω μεταξυ!)
και myspace