Subsignal - The beacons of somewhere sometime

Ένα έπος ανάμεσά μας…

Μόλις τελείωσα πρώτη ακρόαση
έχω χαζέψει…

Καλοί μου άνθρωποι.

Επιτέλους, κάποιος ασχολήθηκε.

Νομίζω ότι αξίζει ένα διάβασμα(ειδικά το track by track) όσο ακούγεται το άλμπουμ.

A myth written on water ftw

είσαι ωραίος που μας προσφέρεις τέτοιες συνεντεύξεις…!!
το άλμπουμ προβλέπω να με συντροφεύει ασταμάτητα για τον επόμενο μήνα

Λοιπόν…

Ο δίσκος χωρίς πολλά-πολλά είναι αριστούργημα…

Τόσος λυρισμός, τόση μουσική, τόσο συναίσθημα…γμτ είναι εκπληκτικό…

Θεωρώ ότι είναι εφάμιλλο, μην πω και λίγο καλύτερο, από το εξαιρετικό Beautiful and monstrous. Και ίσως πάει και λίγο παραπέρα…μπορεί να κάνει ένα μικρό ταξίδι, οδηγούμενο από τα αστέρια, αν και αυτή η τέχνη είναι μοναδική…

έτσι, μοιράζει πόνο αβέρτα. ρεφραινάρα;

Thanks. Μαράζι το έχω με συνεντεύξεις τέτοιων ονομάτων. Είναι ωραίοι τύποι και αξίζει να σπαταλάμε λίγο χρόνο είτε για να κάνουμε συνεντεύξεις μαζί τους, είτε για να τις διαβάζουμε.

Μετά από κανά 2μηνο συνεχών ακροάσεων μπορώ να πω με σχετική σιγουριά ότι είναι το καλύτερο από τα 4 άλμπουμ τους.

Art δεν ξαναβγαίνει. Είναι από τα άλμπουμ που δεν βγαίνουν κατά παραγγελία.

Τι λέτε; Θα μαζευτούμε να τους φέρουμε για live; Όποιος ήταν σε εκείνο το live των Sieges Even στο Underworld ξέρει…

Καταρχην μεγαλο σεβας στον Αρνο και τα ακουσματα του που αλλωστε γνωριζα απο μια συζητηση διαρκειας που ειχαμε στη Γερμανια καποτε, στη λιστα που εδωσε στο high fidelity του rocking, με γαματα αλμπουμ απο AOR, Westccoast, Prog και 90’s modern rock σουπερ αγαπημενα ολα τους, μονο για το τελευταιο VH δεν τρελαθηκα απο τη λιστα του.

Εγω προς το παρον παραμενω ακομα πιστος στο B&M και θεωρω οτι αυτο ειναι το δευτερο καλυτερο, αν και ακομα εχει δρομο η ακροαση. Πιστευω πως εχει θεματακια παραγωγης το αλμπουμ (κυριως μιξης) και πραγματικα θα ηθελα να ακουγα τουτο το δισκιο με εναν Φορεστερ στην κονσολα, θα εδινε τοσα πολλα σε εναν τετοιο ηχο που εχουν οι Subsignal.

Το myth ειναι επος και επισης ξεχωρισα καθαρα το everything is lost και αν υπολογισεις την τετραλογια θεωρω οτι γερνει υπερβολικα το αλμπουμ απο το myth και μετα. Αποψεις…

Στη πρώτη ακρόαση, σε 3-4-5-6-7 σημεία είχα χαζέψει, ήμαν έτοιμος να δακρύσω. Είναι πολύ καλός δίσκος. Erotica, σε αυτό που λες με την παραγωγή και ‘γω το θεωρούσα πως έχει θεματάκια και λέω “θεωρούσα”, επειδή στις επόμενες ακροάσεις δε μ’ ένοιαζε και τόσο, ίσα ίσα που άρχισα να συνδέομαι όλο και πιο πολύ με αυτόν τον ήχο παραγωγής.

Αλλά, τι ρεφρενάρα στο “Everything Is Lost”!;!;!; Αυτή η δίκαση πάνω στην ακουστικότητα και όλο το υπόλοιπο σημείο, πόσο λατρεία… Η εισαγωγή δεν φωνάζει Michael Schenker;

Παντα οταν συνδεεσαι με εναν δισκο συνηθηζεις τα παντα, αλλα υπαρχουν θεματα που αν ειχαν εναν φτασμενο παραγωγο θα απογειωναν αυτο το αλμπουμ.

Αν δουμε τι δουλεια εγινε φετος στους Teramaze απο τον τιτανοτεραστιο Hansen καταλαβαινει κανεις πως απογειωνεται στην κονσολα ενα ηδη καλο υλικο σε μια δυνατη μπαντα.

Έχει βάση αυτό που λες για την παραγωγή. Είμαι πολύ υπέρ των καθαρών παραγωγών, του Forrester ή του Jacob που αναφέρεις πιο πάνω, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το ότι δεν πέρασε από ένα τέτοιο φίλτρο μου έκατσε καλά, σαν να κόλλαγε να έχει μια λιγότερο γυαλισμένη παραγωγή. Νομίζω πως αν θα ήθελα να αλλάξει κάτι, θα ήταν ο ήχος των drums σε κάποια σημεία που δίνει λίγο περισσότερο aggressiveness από ό,τι θα ήθελα, αλλά και πάλι δεν με ενοχλεί.

Kαι φυσικα κολλαει τετοια παραγωγη αφου οι Σαμπσιγκναλ ειναι καργα αντεγκραου ναουμ. Εγω ως γυαλαδας θα εξυμνησω ξανα το υποτιμημενο Β&Μ που το θεωρω μανστερ αλμπουμ, μανστερ ομως.

Δεν θα ηθελα να μπω σε λεπτομερειες γιατι θα κουρασουμε στο θεμα μιξης και θα πω οτι παρολα αυτα με εχει κερδισει ως το δευτερο τους σε προτιμηση απλα ηθελα να τονισω τι μου ελειψε ακουγοντας το.

Πάλι καλα που βγήκε αυτός ο δίσκος και ακουμε έντονο λυρισμό, μελαγχολία και τραγουδοποιία που δεν φτάνεται απο μπάντες όπως οι teramaze που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Αν υπάρχει όρος ορθόδοξο προγκρέσιβ, αυτός ο δίσκος καπαρώνει την πρωτιά για φέτος στο είδος (μαζί με λεπρούς στο…ανορθόδοξο προγκ :P)

:thumbup:

Κι ο Steven έχει το καθολικό;

καθολικής αναγνώρισης και αποδοχής;

Ο Steven έχει την πρωτιά γενικότερα…δεν χωράνε ταμπέλες εδώ :stuck_out_tongue:
Στα του δίσκου…κόλλημα το ashes of summer…ο,τι πρέπει για ραδιοφωνική εκπομπη… :–

Με το που χρησιμοποιειται ο ορος ορθοδοξο μαζι με το προγκ τοτε αυτοαναιρουνται αλλα κατανοητο τι εννοεις οφ κορς, mainstream for progsters.

Σνουζφεστ Γουιλσον, ζζζζζζζ

Επισης αλλο Τεραμεηζ και αλλο Σαμπσιγναλ, αλλοι ηχοι, production quality ανεφερα

Ερωτικούλη, μιας κι ο Άρνο είναι αοράς του κερατά, εσύ Cats In Space άκουσες;

Δεν τσιμπησες στο τρολινγκ ε; Κουφαλιτσα

Εννοειται, κυνηγαω οτι πραγματικα ρετρο στο αορ με το τιφεκιον, οντως πολυ ωραιο, αν και πιο πολυ στα γουστα μου παει το Night Flight Orchestra, συστηνονται ανεπηφυλακτα και τα δυο.

Ο Αρνο γαμησε στη λιστα του λεμε, τον ειχα για τιμιο λατρη αλλα οχι κι ετσι.

H Rock of Angels records διοργανώνει καμπάνια για συναυλίες. Αφήνω ασχολίαστο ποιες μπάντες έχουν προταθεί.
Δε μαζευόμαστε 5-6 (μη πω 20 και τους τρομάξουμε) να αφήσουμε σε σχόλιο το όνομα “Subsignal” μπας και δακρύσουμε και live; Δηλαδή, πρέπει να έρθουν!