Πρόσφατα αγόρασα το The weak and the wounded των Sun of Nothing.Πολύ καλή μπάντα,πολύ σκοτεινός δίσκος,ειλικρινά δεν το περίμενα να 'ναι τόσο καλό.Αν και δεν είναι καθαρόαιμο black metal,έχει πολύ πιο σκοτεινό χαρακτήρα από τα περρίσσοερα συγκροτήματα αυτού του είδους(της τωρινής εποχής πάντοτε).Αν δεν κάνω λάθος είναι και έλληνες.
Ποια γνώμη έχετε για αυτούς?
Άμα δεν έχει σχιστά μάτια δεν αξίζει.
Δεν παλεύεσε με τπτ…#-o 
#-o
Ε δεν εχει και αδικο 
Τα φωνητικά τους αποτέλούν ανασταλτικό παράγοντα προς περαιτέρω ακούσματα (με βαση τα δικα μου γούστα).
εμενα παλι τα φωνητικα μου αρεσουν παρα πολυ. μια χαρα ειναι για μενα…
Το χτεσινο τους live ηταν απιστευτο! Αλλα δεν ειναι ευκολο ακουσμα, θελει γενικα εξοικειωση με τον πειραματικο post-hardore/metal χωρο…
Τους έθαψα για τα καλά σε όσα έγραψα στο post για το Gagarin Αυτό που είδα στο live δε με συγκίνησε, δε μου άρεσαν αυτά τα συνεχή ουρλιαχτά, αλλά απο τη στιγμή που υπάρχει κόσμος που τους γουστάρει, αυτό απλά επιβεβαιώνει πως όλα αυτά δεν είναι παρά, όντως, γούστα, υποκειμένικα πέρα για πέρα 
apla gamatoi…proswpika,tous 8ewrw ws thn kalyterh ellhnikh mpanta…me vash panta ta dika mou akousmata
Eλα μωρή μπαντάρα!!!
Ηλίας πρόεδρας λέμε! Άμα τους πετύχετε σε κάνα μικρό λάιβ, μην τους χάσετε με τίποτα. Όλα τα λεφτά!
Και τα 2 άλμπουμς είναι μεγάλες δισκάρες, ενώ τα σαπόρτ που έχουν κάνει είναι τουλάχιστον αξιοσέβαστα [Sunn0))), Burst, Electric Wizard, Cult of Luna…]
και…
Red Rum, σ’έφαγα λάχανο στο ξέθαμα!
Mετράς:D (από το ποστ αυτοκριτικής σου αποφάσισα να ξεθάβω εφεξής:wink:)
Βασικά, το Ιn the Weak είναι φοβερή προσπάθεια. Και το άλλο καλό εννοείται.
Ο ντράμερ τους, με τον οποίο κάναμε καλή παρέα κάποτε, εκτός από υπερκάφρος (έπαιζε στους Nocternity Enshadowed), είναι και παίχτουρας.
Αν και δεν είναi ακριβώς η κούπα του τσαγιού μου (σε στιγμές δύσκολα τους αντέχω), όπως συζητούσα μ’ ένα φίλο πριν καμιά βδομάδα, πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν μπάντες που την ψάχνουν έτσι. Και όσες περισσότερες υπάρχουν, ανά είδος, τόσο θα προχωράει μπρος η ελληνική σκηνή.8)
Να προσθέσω ότι δε θα ξεχάσω ποτέ τα αποθεωτικά σχόλια από σκηνής του Linus Jagerskog των burst στην συναυλία τους στο Αν το 2004 (οι SON είχαν ανοίξει για τους -ανερχόμενους τότε- σουηδούς). Επαναλάμβανε συνεχώς το πόσο “amazing band” είναι αυτοί οι sun of nothing.
credit!
bump*
Τα δυο νέα κομμάτια που έπαιξαν χθες με Buried Inside και Tombs είναι φανταστικά ναι.
Και ο Ηλίας έχει προσθέσει αρκετή ποικιλία στα φοβερά ουρλιαχτά του.
Άντε με το καλό να ολοκληρωθεί ο νέος δίσκος να παραμιλάμε πάλι.
Στους ΟΜ σκάμε από νωρίς να τους ξαναδούμε.
To θρεντ του μπλίντιν
Χτες τράβηξα ένα σκασμό φωτογραφίες SoN, θαποστάρω μια από τις επόμενες μέρες.
Γενικά τα έχουμε πει και θα τα (ξανα)λέμε. Ο τραγουδιστής πάνω στη σκηνή ώρες ώρες μου βγάζει πατονική τρέλα.
H θέση της κορυφαίας ελληνικής δουλειάς για το 2010 καβατζώθηκε. Ψάχτε για το δεύτερο.
Thursday, May 20, 2010
Next monday we will enter the studio to record new material .
We have made one Amebix cover of “drink and be merry” available later from PMK records as a tribute to them.Also a new song of us titled dead end nights and bright mornings(and the things between them) will appear on a spinaloga records compilation later this year.
στο χαλαρο ομως.
επιτελους:D
Μου το χε πει στους μόνο ο τρελολιάς πως θα ηχογραφήσουν. Θα προλάβουν το 2010 όμως? Αν κρίνουμε απ’ το νέο υλικό, όντως ψάχνουμε το δεύτερο.
Για την επιλογή διασκευής ένα έχω να πω:
Διασκευή Αmebix???
Eντάξεικ, από τα ελάχιστα συγκροτήματα που εμπιστεύεσαι πως θα κάνουν διασκευή. Ξέρετε, ξανονική. Όχι από αυτές που ξαναπαίζουν το κομμάτι.
Drummer και μπασίστας ήταν παλιά τα 2/3 των θεούληδων end, e.
Δεν τσέκαρα αν έχει αναφερθεί παραπάνω.
Τους end δεν τους έχω υπόψη, αλλά η rhythm section έπαιζε για ένα φεγγάρι μαζί στους Νocternity (μετέπειτα σκέτο) Enshadowed.