Sylvester Anfang II - Sylvester Anfang II

Κυκλοφορίες
#1

:!::!::!::!::!::!::!::!::!:

Ouarrgghgh, τους είχα αφήσει κάπου το 2006 στο Satanische Vrede αυτούς όταν ήταν ακόμα Silvester Anfang. Εξαιρετικός δίσκος κι εκείνο, αλλά πραγματικά αυτό που ακούω στο Sylvester Anfang II δεν το περίμενα με τίποτα. Τα μέλη της μπάντας δεν είναι σταθερά κι επομένως ηχογραφεί όποιο καλόπαιδο έχει να προσφέρει. Εδώ υπάρχουν μέλη από Ignatz, Kiss the anus of a black cat (προφανώς κολλητιλίκια από την περίοδο που ηχογραφούσαν για την kraaak) και Burial Hex (από Aurora Borealis, η οποία βγάζει και τον δίσκο). Από τους 3 παραπάνω οι Ignatz μου είχαν φανεί ψιλομέτριοι, οι Kiss the anus είναι γνωστοί θεοί, ενώ Burial Hex αγνοώ. Η συνεργασία πάντως έχει αποδώσει τα μέγιστα. Η μπάντα συνεχίζει να γράφει τελετουργική μουσική, μόνο που εδώ είναι σαφώς πιο τριπαριστή και ταυτόχρονα αρκετά πιο δομημένη (συγκριτικά πάντα με το Satanische)!! Πράγμα σπουδαίο βέβαια. Επιπλέον, οι μελωδίες είναι ένα σκαλί πιο πάνω τόσο σε ποιότητα, όσο και σε εκτέλεση. Γενικά έχω ενθουσιαστεί ελαφρώς, είναι ό,τι πρέπει και για ξερές μέρες με ήλιο, έρχεται και μια υπέροχη μυρωδιά από πιπεριές στα κάρβουνα από το παράθυρο και το σκηνικό γίνεται όλο και πιο τέλειο.

#2

ψηλέ τι 'ναι αυτά που ποστάρεις.

#3

Ωραία ανωμαλία

#4

εδω θα μαζευτει κοσμος μονο οταν ποσταρει ο μπλιντιν οτι του αρεσει.
δλδ! μια μαγικη λεξη ειναι oi grails, θα μου πεις τι σχεση εχουν οι συλβεστρο με grails;
ενα ιδιο γκιταρ εφφε το οποιο ειναι τοσο ομορφο που θελω να τ’ ακουω συνεχεια.
αυτο με τα καρβουνα και τις πιπεριες ειναι οτι πιο οσομ εχει γραφτει για να ψησεις καποιον ν’ ασχοληθει με Sylvester Anfang.

#5

Ψήθηκα! Μπήκε στη λίστα!

#6

Τ’άκουσα κιεγώ τελικώς.
Καλό δισκάκι. Γενικώς με αυτά τα ρίτσουαλς δεν τα πάω πολύ καλά, λόγω του υπερβολικού καικαλαϊκιού που παίζει. Αυτό είν ομορφούλι. Γενικώς μυρίζει μπαχάρι ρε παιδί μου όταν το ακούς, και όμορφη η βιντάζ ατμόσφαιρα. Δεν πρόκειται για κάτι συγκλονιστικό, έχει στιγμές που βαριέσαι αφόρητα, (πλας μια τραγελαφική βλακ-μέταλ εισαγωγή) αλλά και στιγμές μεγάλης έμπνευσης. Μουσική για το μπακγκράουντ πνευματικών δραστηριοτήτων (διαλογισμό, φουμάρισμα, ανάγνωση, σεξ, πλέξιμο) όπου οι αδύναμες στιγμές περνάν απαρατήρητες, ενώ οι έντονες απογειώνουν την επίδοση (αεροπλανικές πισωκολλητές στάσεις, σταυροβελονιά).
Αρρώστεια για συγκεκριμένες ώρες. Ωραίος ο Σομν.

#7

πάει η ζέστα, παν’ οι πιπεριές, ζήτω το τίποτα!