Διαφορετική σίγουρα, αλλά ναι και καλύτερη σε γενικές γραμμές.
Μου φαίνεται απλά ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ότι παραλίγο δε θα ακούγαμε Mezmerize/Hypnotize.
Κατά τα άλλα εννοείται όλα σεβαστά, αφού δεν είναι στη φάση ο Serj και θέλει πράγματα που δεν του τα δίνει ο άλλος ας το διαλύσουν ωραία και καλά, δε χρειάζεται να γίνουν Twisted Sister και να περιοδεύουν για άλλα 20 χρόνια χωρίς δίσκο.
Κρίμα…αν και ξέραμε ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα, είχαμε μια ελπίδα ότι μπορεί να βγει νέος δίσκος.
Σε μια εβδομάδα όμως βγαίνει το νέο Scars όπως γράφτηκε και πιο πάνω, αυτα ειναι τα ωραια…το lives μου αρέσει αρκετά, ανετα θα μπορούσε να είναι σε δίσκο των SOAD.
Ειλικρινεια στις δηλωσεις και των 2 και μπραβο τους για αυτο. Επιβεβαιωνεται η αποψη μου πως ο Serj δεν ειναι πλεον “στην φαση” για System Of A Down, δεν γυαλιζει το ματι του οπως παλια, με στεναχωρει που δεν μπορουν να τα βρουν και να ηχογρφησουν νεο δισκο αλλα δυστυχως ετσι ειναι η ζωη. Απο το να εβγαζαν κατι μετριο και ανοστο, καλυτερα οπως ειναι τωρα η κατασταση.
Υ.Γ. Φερτε μας Scars On Broadway…
ειναι καποιες μπαντες που δυστυχως τα μελη τους ειναι αναντικαταστατα…πολυ κριμα για την εξελιξη αυτη,συγκροτημα one of a kind οι system
Ως γνωστον τα μελη της μπαντας απλα δεν ειναι “on the same page” εδω και χρονια για αυτο δεν γραφουν και δεν κυκλοφορουν νεο δισκο. Αλλα δεν ειναι μονο μουσικες οι διαφορες τους. Μεσα στην χρονια ο John Dolmayan ειχε κανει δηλωσεις υπερ του Trump και αυτο ειναι το τελευταιο “επεισοδιο” στην υποθεση.
Ωραιο πραγμα οι ποικιλια αποψεων σε μια παρεα, μπαντα, οικογενεια, γενικα ρε παιδι μου αλλα η απορια μου ειναι η εξης. “Ρε συ John, τι πινεις και δεν μας δινεις?”
ΤΙ * high-pitched-φωνή-Χρυσούλας-Διαβάτη * ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑ
Προφανως ο καταλυτης ηταν τα γεγονοτα στην Αρμενια αν κρινουμε απο το στιχο και των δυο τραγουδιων. Ελπιζω να εχουμε λιγοτερο πολεμο και περισσοτερη μουσικη το επομενο διαστημα. Πολυ ωραια κομματια και τα δυο, συνεχιζουν το μυθο.15 χρονια…ΓΜΤΧΚΤΠ φοιτητης ημουνα ακομα οταν ελιωνα τα mesmerize/hypnotize.
Αυτό το πρωινό ξύπνημα ήταν υπέροχο. Δύο τυπικά κομμάτια για το στιλ τους, απίθανο συναίσθημα να ακούς πάλι τις δύο φωνές να τραγουδούν μαζί, όχι στα παλιά αλλά σε κάτι νέο. Δυστυχως, ενας πολεμος ειναι μια (κακιστη) αφορμη για να ξανακανουν τεχνη, αλλα ιστορικα ειναι αποδεδειγμενο οτι οι πολεμοι αποτελουν αφορμη για να γραφεται καλιτεχνικη ιστορια.
Υ.Γ. Το τι γινεται στα σχολια του ΦΒ κατω απο τα ποστ τους για τα νεα τραγουδια, ειτε στο επισημο ειτε στα προσωπικα προφιλ των μελων, απλως δεν περιγραφεται.
Συμφωνω σε καθε λεξη, κι εγω φοιτητης ημουν οταν βγηκαν και επαθα απιστευτη πλακα και με τις 2 δισκαρες, που μετα απο καιρο σταθεροποιηθηκαν στις 2 τοπ θεσεις για μενα απο την δισκογραφια τους, οσο σοκ και να ηταν το Toxicity, που εννοειται πως δεν εχει ουτε μετριο δευτερολεπτο επισης.
Φοβερό νέο και πολύ καλά τα κομμάτια! Η πλάκα είναι ότι τόσο καιρό μας έλεγαν ότι δεν θα γράψουν κομμάτια αλλά μας την έφεραν… πολύ ευχάριστη έκπληξη!
Κι εγώ φοιτητής το 2001 που πρωτοάκουσα τα Chop Suey και Toxicity και αποφάσισα να αγοράσω το Toxicity. Ακόμα θυμάμαι το κράξιμο από τους φίλους μεταλλάδες όταν το πήρα.
Κι εγώ φοιτητής ήμουν Θυμάμαι να έχω πάρει το discman μαζι μου στο λεωφορείο 237 και γυρνώντας από Μοναστηράκι (δε θυμάμαι το όνομα του μαγαζιού αλλά ήταν ένα υπόγειο δίπλα στον Ζαχαρία) όπου είχα αγοράσει το Toxicity, να το βάζω να παίζει και να παθαίνω σοκ με τον ήχο και τη διαφορετική προσέγγισή τους…
Ακόμα θυμάμαι βασικά που ΑΚΡΙΒΩΣ ήμουν όταν πάτησα το play στο Prison Song: Μπροστά από τους στύλους του Ολυμπίου Διός στη στροφή του δρόμου στο ρεύμα που πάει προς Συγγρού/Βουλιαγμένης…
Στα των νέων τραγουδιών: Πως σας φαίνεται ο ήχος; Πολύ πιο μοντέρνος κι ευτυχώς όχι άλλο loudness war. Για τις συνθέσεις τις ίδιες, θελω να τα ακούσω λίγο περισσότερο…
7+7
Πόσο υπέροχο βιντεο κλιπ , πόσο έλειψαν και πόσο ανάγκη τους έχω καλλιτεχνικά σε μια τέτοια εποχή με αυτή την επικαιρότητα
Επιτέλους ρε! Φοβερό νεο!
Δύο σχόλια/σκέψεις/θύμησες:
Υπέροχα τα κομμάτια.
Όλοι ήμασταν φοιτητές στα Μ/Η;
Τι ωραίο πουταναριό είχε γίνει σε αντίστοιχο forum του γνωστού περιοδικού, όταν τους είχα θυμίσει το τρελό θάψιμο που είχε πέσει από συντάκτη του στο “Toxicity” όταν κυκλοφόρησε (υπήρχε και αποθεωτική κριτική από έτερο συντάκτη, στα πλαίσια ενός άτυπου “Μ’ αρέσει/Δεν μ’ αρέσει” διπόλου). Δεν ξέρω εάν ενθυμείται σχετικώς ο @Ian_Metalhead…
Ηλιουπολίτης, βρε αρρώστια ή τυχαίο το 237;
Όχι