Οπαδός Μουρίνιο είσαι, δεν το αποκλείω!
EDIT: “μεγαλώσαμε κιόλας” λέει ο προκλητικός αλήτης 
4 Likes
Πραγματικα ετσι ειναι, το ομωνυμο των Slipknot και το Toxicity των Soad για οσους δεν προλαβαμε να ακουσουμε “φρεσκα” τα Apettite-Black album-Nevermind εχουν για εμας κατι αναλογο σε impact και αναμνησεις
1 Like
και αυτό ρε
4 Likes
Ειναι πολλα που θα μπορουσαν να μπουν στη λιστα, εγραψα μονο αυτα τα δυο επειδη ειχαν το χαρακτηριστικο της παρα πολυ μεγαλης εμπορικης επιτυχιας, της μουσικης πρωτοτυπιας και οτι χτυπησαν την πορτα πολλων πιτσιρικαδων- ηταν δεν ηταν μεταλλαδες.Εννοειται καποιος μπορει ανετα να προσθεσει μερικα ακομα, οπως το Lateralus πχ.
Για εμενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ impact ειχαν και τα draconian times, imaginations from the other side, tuonela και αλλα που τα προλαβα φρεσκα, αλλα εκτος απο εμενα και 2-3 μεταλλαδες φιλους μου δεν αφορουσαν (δυστυχως) κανεναν αλλο στον περιγυρο μου, ουτε υπηρχε καμια περιπτωση να τα ακουσω εκτος της κλικας μας καπου
Ειναι καποια τραγουδια που εχουν χαρακτηρισει μια ολοκληρη εποχη, και το chop suey ή το ομωνυμο του toxicity πχ (και μερικα ακομα των soad) ανηκουν σε αυτη την κατηγορια
2 Likes
Το Chop Suey είναι εδώ και πολλά χρόνια στην κατηγορία “Έχω βαρεθεί να το ακουώ επειδή είναι τόσο κομματάρα”, όπως τα Sandman, Τeen Spirit, Sweet Child κλπ, για τόσο μεγάλο τραγούδι μιλάμε. Κατά τη γνώμη μου είναι το τελευταίο μεγάλο συγκρότημα που έχει βγει, παίζει μπάλα στα υψηλότερα επίπεδα.
Όχι γιατί δε σκοτώνουν στα live 
Δεν είναι περίπτωση Mastodon αλλά όπως και να έχει χάνουν σε αίγλη στις ζωντανές εμφανίσεις τους είτε λόγω φωνητικών (φάλτσοι, μη απόδοση της μαγείας που έχουν στο στουντιο με τα χορωδιακά) είτε λόγω μη πιστότητας (με την κακή έννοια) με τα κομμάτια στο άλμπουμ (πολυπαραγοντικό αυτό, μην ξεχνάμε και τις καταχρήσεις τους).
Είναι μπάντα σταθμός για τα 00ς, άλλαξαν τη σκληρή μουσική, είναι pioneers, παίρνουν έξτρα κανονάκι επειδή είναι πολιτικοποιημένοι (αν και ο Τζον μάλλον είναι ψεκασμένος) αλλά μεγάλη μπάντα στα ψηλότερα επίπεδα (Sabbath, Metallica, Maiden, AC DC κτλ) δεν είναι.
Έχω μείνει με τα εισιτήρια στο χέρι 2 φορές 
(ακύρωσαν).
Νομίζω ότι συμφωνώ και στις 2 προτάσεις. Σε κάθε περίπτωση more than welcome το comeback και περιμένουμε με ανυπομονησία ενδεχόμενο album!
2 Likes
Γουστάρω πολύ τώρα που τα ξανακούω. Το Protect The Land μού αρέσει περισσότερο. Ίσως επειδή είναι πιο πολύ στα γούστα μου και κόντρα στα συνηθισμένα (5λεπτο τραγούδι γαρ) της μπάντας.
Φυσικά βρωμάει “σύνθεση Daron”. Όπως κάποιος έγραψε ήδη, Scarίζει τρομερά. Στα φωνητικά του Serj ακούω “ιδέες” από τα προσωπικά του, ειδικά το Elect the Dead. Το δεύτερο είναι πολύ περισσότερο SOAD και πολύ περισσότερο Elect the Dead (βλ. The Unthinking Majority). Αλλά δεν βλέπω τι κακό έχoυν όλα αυτά…
Θεωρώ ότι το Dictator θα μπορούσε να είναι το SOAD lp του 2018. Κάπως έτσι θα ακούγονταν 15 χρόνια μετά, εκτός αν έχουμε κάποια ουτοπική αίσθηση ότι θα έπαιζαν ξανά το Toxicity ξέρω γω. Κι αν οι SOAD έβγαζαν ένα Elect the Dead, νομίζω ότι θα γινόταν χαμός.
Ιδέες να υπάρχουν και θα τα βρούμε.
3 Likes
παντως οσο και να αγαπαω τη μπαντα, και αυτο δεν προκειται να αλλαξει ποτε, ειμαι σιγουρα στη μειοψηφια καθως θεωρω πως δεν χρειαζοταν νεα μουσικη. Τα mezmerize/hypnotize ειναι ο ορισμος της εννοιας “grand finale”.
σαφεστατα καλοδεχουμενα τα κομματια παντως. Απλα φαινεται πως ερχονται απο μπαντα που εχει απειρο χρονο να συνθεσει κομματι δημοκρατικα, περισσοτερο σαν scars feat. serj tankian μου μοιαζει. Οι διαφορες που ακουγαμε τοσα χρονια, καλλιτεχνικες και προσωπικες (τα σκηνικα με το φελλο τον dolmayan ακομα ξενερωνουν και δειχνουν το γενικοτερο χασμα), μου μοιαζουν εμφανεστατες δηλαδη τωρα που εχουμε και νεα μουσικη. Δε νομιζω πως μπορει να αλλαξει αυτο πλεον, και να πω και την αληθεια δεν με νοιαζει, ειμαι ικανοποιημενος με το να τους ακολουθω ξεχωριστα, μετα απο τοσο καιρο.
για το dictator ως πιθανο δισκο soad δεν συμφωνω, ειναι καθαρα daron κατευθυνση, καλο ηταν, αλλα και παλι δεν συγκρινεται με το elect the dead του serj και το 1ο scars τα οποια ειναι τρομερες δισκαρες, με τη σταμπα των δημιουργων τους να διακρινεται ξεκαθαρα περα απο τα οποια soad στοιχεια μοιραζονται.
…βεβαια, παρολα τα παραπανω, ενας καλος νεος δισκος θα με συγκινουσε
3 Likes
Ειλικρινά τι περιμένει κανείς απο τους soad το 2020? Είναι μια ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου, όπως αντίστοιχα την έκανα και για tool… Η απάντηση που δίνω εγώ είναι “τίποτα σπουδαίο” ωραία άσματα ίσα ίσα για το hype… Καλώς η κακώς όταν μια μπάντα σταματάει στα καλύτερα της καλύτερα να μην ξαναγυρνάει, χαλάει ο θρύλος.
2 Likes
Στα καλύτερά της, αλλά και στα καλύτερά σου 
3 Likes
Πολύ σωστό και αυτό!
Μαν, μέτριοι οι Μαστοντον λάιβ, λόγω κυρίως του χεσμένου, αλλά δεν είναι τα χάλια που περιγράφεις πάνω. Οπότε δεν είναι “περίπτωση μαστοντον”, είναι πολύ χειρότεροι.
ΝΕ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ?
1 Like
O Malakian είπε ότι τα 2 κομμάτια προορίζονταν για το νέο Scars On Broadway, οκ, φαίνεται, αλλά δε με πειράζει καθόλου, μου έλειψε πάρα πολύ να ακούω τις φωνές τους μαζί.
Το Elect The Dead είναι όντως κορυφή αλλά εμένα το αγαπημένο μου από τα προσωπικά του Tankian είναι σίγουρα το Harakiri. Ομώνυμο, Butterfly και Weave On θα ήταν κομματάρες SOAD αν τις έβγαζαν σε δικό τους δίσκο.
Όσο για τις συναυλίες τους, το λάηβ στην Αρμενία είναι ανατριχιαστικό. Και στο παρακάτω, μία από τις λίγες φορές που ήταν τόσο καλοί πάνω στη σκηνή:
3 Likes
Έχω πάθει παράκρουση με το Protect The Land. Πολύ καλό είναι και το Genocidal Humanoidz αλλά το Protect The Land είναι έπος.
3 Likes
το είχα κι εγώ στο repeat το πρωί , εξαιρετικό
1 Like
Ποτε δεν “χρειαζεται” καινουρια μουσικη απο καμια μπαντα. Καλο ειναι ομως οταν βγαινει.
Προσωπικα δεν εχω κανενα παραπονο απο τα 2 τραγουδια των Συστεμ. Τα θεωρω και τα 2 ανταξια του ονοματος τους και της κληρονομιας τους.
3 Likes
Αναφέρθηκε πιο πάνω ότι οι SOAD είναι μια μέτρια ή κακή μπάντα live;
Η προσωπική μου εμπειρία λέει ακριβώς το αντίθετο. Μια φορά τους έχω δει και ήταν άψογοι, από εκείνες τις συναυλίες/βιωματικές εμπειρίες που δεν θες να τελειώσουν και την ίδια στιγμή δεν καταλαβαίνει πότε τέλειωσαν.
Συμφωνώ πως και τα 2 τραγούδια στέκονται μια χαρά ως SOAD τραγούδια. Ο σκοπός τους, όμως, τα ξεπερνά.
9 Likes
Το '17 έψαχνα σε ποιο φεστιβάλ στο εξωτερικό να πάω. Πρώτο προαπαιτούμενο να βρίσκονται στο billing του οι SOAD οι οποίοι είχαν ευρωπαϊκή περιοδεία εκείνο το καλοκαίρι. Τελικά κατέληξα στην γαλλική εκδοχή του Download.
Ακόμη σκέφτομαι τι έγινε από το πλήθος μόλις μπήκε το Suite-Pee. Για όσο διήρκεσε το τραγούδι σχεδόν, τα πόδια μου δεν πατούσαν στο έδαφος κυριολεκτικά. Από τον συνωστισμό στις πρώτες σειρές, είχαν κολλήσει οι ώμοι του ενός με τον άλλον και πήγαινα πέρα δώθε στον αέρα.
Σαν απόδοση δεν μπορώ να πω ότι ήταν στα κορυφαία acts που έχω δει. Θα τους χαρακτήριζα απλά καλούς - για αυτή τη μια φορά που τους είδα.
Δεν είχε καμία σημασία όμως. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η προσμονή του κόσμου, οι αντιδράσεις στα τραγούδια, γενικότερα αυτό που έζησα για 1.5 ώρα είναι κάτι που δεν ξέρω αν θα το βιώσω ξανά σε live άλλης μπάντας.
Στα των τραγουδιών τώρα, το Protect the Land είναι κομματάρα, ανώτερο και των 2, βγάζει μάτια όμως πως είναι ξεκάθαρα Scarικό. Κάτι το οποίο κάνει το SOADικό Genocidal Humanoidz τον πραγματικό νικητή αυτής της άτυπης μονομαχίας καθώς είχαμε 15 χρόνια να ακούσουμε κάτι αντίστοιχο.
4 Likes