[B][SIZE=“3”]ΔΙΣΚΑΡΑ ΑΝΟΘΕΥΤΟΥ, ΑΤΟΦΙΟΥ HEAVY METAL[/SIZE][/B]… Μετα το Painkiller ειναι ο αγαπημενος μου δισκος των Priest μαζι με το Sad Wings Of Destiny. Στο ιδιο στυλ και υφος με το Screaming For Vengeance, αλλα ακομα πιο metal, πιο δυνατο, πιο πολλες μαζεμενες κομματαρες. Ολα τα κομματια ειναι εξαιρετικα (με το Eat Me Alive που ηταν και στην Filthy Fifteen λιστα της PMRC να ειναι με ανεση το πιο αδυναμο). Κιθαρες-πρωτυπο του κλασικου heavy metal, κοφτα δυναμικα riff, εκπληκτικες ερμηνειες απο τον Metal God… Freewheel Burning, Jawbreaker, Rock Hard Ride Free, [B]THE SENTINEL[/B]( το καλυτερο του δισκου, μεσα στην 5αδα αγαπημενων μου των Judas Priest), Love Bites, Eat Me Alive, Some Heads Are Gonna Roll, Night Comes Down, Heavy Duty, Defenders Of The Faith, οι τιτλοι των τραγουδιων τα λενε ολα… Ο δισκος βγαζει αγνα συναισθηματα πωρωσης, χτυπηματος, θελεις να κανεις headbanging και να παιζεις air guitar καθ’ολη την διαρκεια του… [B]HEAVY METAL[/B] με απλα λογια…
