Ειναι οντως πολυ ευχαριστος δισκος.Το εχω σε κοπια απο την χρονια που ειχε
βγει.Εχω καιρο να το ακουσω μεν αλλα θυμαμαι οτι μου αρεσε.
Τι να το κανεις το νεο Morbid Angel μωρε.Κατσε λιωσε εκει με Misery Index.
Angst Isst Die Seele Auf ολη μερα στο repeat !
[B]The Grateful Dead - American Beauty[/B]
αυτο το γερμανικο μαζι με τα Retaliate, The unbridgeable Chasm και The Great Depression ειναι τα αγαπημενα μου μεχρι στιγμης. μιλαμε οτι ο δισκος σπερνει τοσο ασχημα που ηδη τους θεωρω τρελα αγαπημενη μπαντα!
Iron Maiden - Killers
Απο τα καλυτερα μπασιματα σε δισκο με τα The Ides Of March και Wrathchild, ο δευτερος δισκος με Di’Anno συνεχιζει απο εκει που τελειωσε ο πρωτος… Μαγκια, αλητεια, συναισθημα… Ο πρωτος δισκο με τον [B][SIZE=“2”]ΘΕΟ[/SIZE][/B] Adrian Smith που ειναι ο αγαπημενος μου κιθαριστας των Maiden. Συγκριτικα με το ντεμπουτο ειναι ενα κλικ πιο κατω λογω της υπαρξης καποιων πιο μετριων τραγουδιων (Another Life, Drifter βασικα). Γενικα ομως αρρωστια…:vibrate:
Helplessness - Lacrimas Profundere
:thumbup:
Νιώθω τώρα…
Nirvana - Nevermind
Al Di Meola - Race With The Devil on a Spanish Highway
η αποδειξη οτι για να παιξεις μεταλ δε χρειαζεται ουτε ταλεντο ουτε αρχδια. μονο ψυχη. ο κουορθον καλη ωρα δεινος εκτελεστης ποτε του δεν ητανε αλλα αυτα τα πεντε ριφφς κι εκεινο το παναθεματισμενο κατσαρολι ηξερε πως και που να τα χτυπησει για να βγει συναισθημα ισαξιο της βαλχαλας ή των ταρταρων αναλογως του δισκου και της περιπτωσης. παρτε εδω δηλαδη εξωφυλλο, ενα φαραγγι μεσα απο το οποιο ξεπροβαλλει μια κατσικα. κι ομως γι αυτο που ειναι καταληγει απλα τελειο
ΝΑΙ ΡΕ ΤΥΡΑΝΝΕ ΣΚΙΣΤΟΥΣ ΟΛΟΥΣ :!:
Lord Belial - Nocturnal Beast
