Edώ θα συμφωνήσω… Τώρα που το ξανακούω το καινούριο πιο πολύ μου αρέσει…
Ίσως έφταιγε που άκουγα 1 μήνα πριν κάθε μέρα το Legacy…
Just a few words.
a) Ειναι δισκος για Testament οπαδους. Καθαρα. Οι λοιποι φιλοι του The Gathering ενδεχεται να απογοητευτουν λογω της ‘‘επιστροφης’’ στον πιο old school ηχο, ενω οι τυποι ‘‘πιο παλιουρες / στην αποξω’’, ισως δε βρουν οτι ζητανε.
b) Ειναι Thrash, ως ολοτητα με πληροτητα, βγηκε το 2008 και καταφερνει να μην ακουγεται παρωχυμενο.
c) Οι κιθαρες μιλανε. Και λενε Skolnick σε ολο τους το μεγαλειο. Η επιστροφη πλεον ειναι κατα μια εννοια και μια ‘‘προσωπικη υποθεση’’, ή ακομα καλύτερα, αντικατοπτριζει ενα ‘‘προσωπικο χρεος’’.
d) Ο Paul εχει δεσει φοβερα. Μακαρι να μεινει μια και καλη. Αυτη η μπαντα του ταιριαζει. Τελος.
e) Αν με ρωτουσατε, θα σας ελεγα οτι ειναι το album που -εως τωρα- ξεχωριζει για εφετος. Μη με ρωτησετε ομως. Δεν ειμαι αντικειμενικος.
Περιμενω να καταλαγιασει ο ενθουσιασμος. Οποτε, οσον αφορα το (e), εις το επανηδειν.
εγώ βρίσκομαι στις πρώτες ακροάσεις του άλμπουμ, και δεν λέω γνώμη ακομα. Πάντως σίγουρα δεν με πόρωσε όπως περίμενα. Αλλά
[SIZE=“6”]το F.E.A.R. γαμεί!!![/SIZE]
Tο κακό είναι ότι ενώ κάποια κομμάτια ξεκινάνε με τις καλύτερες πρόυποθέσεις (The Persecuted Won’t Forget, F.E.A.R.) η συνέχεια δεν είναι ανάλογη. Τέσπα, βάζω να ακούσω το Legacy να έρθω στα ίσα μου!
Όταν το βάζω να το ακούσω πρώτη φορά μου αρέσει OK… Στη δεύτερη με πωρώνει. Μετά βάζω το gAthering και ξενερώνω ΚΑΠΩΣ με το νέο υλικό… Εντάξει, γενικά έχω κατασταλλάξει ότι είναι ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ απλά πρίμενα πολύ πολύ περισσότερα…
Σημερα ακουσα την διασκευη τους στο Holier that thou (Metallica) και θρυματιζει το συμπαν λεμε.
Αντε, δεν μπορω να περιμενω πολυ ακομα για το δισκιο.
Ωρέ Angmar, έχω καποιες απορίες σχετικά με την κριτική του νέου δίσκου των Testament. Βασικά όχι με την κριτική γιατί πάνω - κάτω συμφωνούμε, αλλά απλώς μου δημιουργηθηκε μια απορία συγκρίνοντας με την αντιστοιχη κριτική του πρόσφατου άλμπουμ των Exodus.
---- Οι Testament λες ότι πάσχουν λίγο σε θέμα παραγωγής αλλά τα κομματια είναι από μέτρια ως δολοφόνοι. και ένα μειον έιναι η ομοιομορφία του δίσκου. (να τονίσω ότι συμφωνώ σε όλα τα point σου)
---- Οι Exodus λες ότι βγάλανε ένα καλό άλμπουμ που θα γουστάρουν αρκετοί φίλοι του είδους, αλλά ταυτόχρονα πρόκειται για μία καλή παραγωγή, που όμως έγινε σε λάθος δίσκο.
Συγκρίνοντας τις δύο κριτικές είναι προφανές ότι οι Testament είναι οι ήρωες που επέστρεψαν, και από την άλλη οι Exodus είναι αυτοί που μας σερβίρανε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. (Νταξ, είμαι λίγο υπερβολικός αλλα θέλω να τραβήξω λίγο στα άκρα την εντύπωση που έχω διαβάζοντας τις 2 κριτικές )
Η απορία μου είναι η εξής:
Πότε ένα άλμπουμ ακούγεται παρωχημένο και πότε όχι?
Σε αυτό πόσο παίζει ρόλο το πόσο μας λείπει ένα συγκρότημα από την τελευταία του δουλεία?
Πόσο λαμβάνεις υπόψιν τις αντιδράσεις του κοινού ( ακόμα και από αυτό το φόρουμ ) πριν κάνεις την κριτική? Όταν οι αντιδράσεις είναι αποθεωτικές εξ αρχής είσαι λίγο πιο επικριτικός και γενικά το ξεψαχνίζεις πιο πολύ?
Εννοείται ότι αυτά τα λέω με αφορμή την κριτική που είχα δει στο άλμπουμ των Exodus, αλλά τότε δεν είχα πει τίποτα γιατί δεν είχα κάτι “ανάλογου μήκους κύματος” για να συγκρίνω τα κριτήριά σου. Πέρα από αυτό δικαιολογούσα ( και ακόμα δικαιολογώ ) κάτα κάποιο τρόπο τις θέσεις σου μιας και οι ίδιες πάνω κάτω σκέψεις είχαν περάσει και από εμένα, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό ίσως ώστε να είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν ακούω το άλμπουμ των Exodus.
Δεν χρειάζεται να πεις κάτι άλλο για τα δύο άλμπουμς, στην τελική την άποψη σου διατυπώνεις, τα γούστα διαφέρουν κλπ κλπ, και εγώ ακόμα που μου αρεσε το άλμπουμ των Exodus δεν είμαι από αυτούς που λέω ότι είναι η πιο ειλικρινής προσπάθεια, απλά θα ήθελα να μου απαντήσεις ( αν θες ) στα παραπάνω ερώτηματα γενικότερου ενδιαφέροντος.
Ευχαριστως ν’ απαντησω. Το τι λαμβανω υπ οψη ειναι το εξης. Ποσο θα μου αρεσει ενας δισκος & ποσες φορες θα με κεντρισει τον ακουσω. Απο εκει και περα, το ψειρισμα γινεται οταν ακριβως ο δισκος κανει / δε κανει κλικ στ’ αυτι μου. Προσπαθω να δω ‘‘ρε γαμωτο, ΓΙΑΤΙ δε μ αρεσει / ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ με κανει να το γουσταρω τοσο πολυ;’’. Αυτο ειναι πιστευω και το νοημα μιας ‘‘δισκοκριτικης’’.
Εαν λαμβανα υπ οψη τον κοσμο, πιστεψε με θα ειχα καραποθεωσει το περσινο Dillinger. Μονο και μονο επειδη ειναι Dillinger + οι αποψεις που ακουγα απ τον περιγυρο μου. :yes: Οτι μπορει να παιξει ρολο σε θετικες εντυπωσεις, ναι, ισως στην αρχη (ακα προσδοκιες). Σε αρνητικες ποτε, και σ αυτο ειμαι dead sure. Οταν ομως καθομαι να γραψω το ταδε review εχω ακουσει το δισκο σε ενα αρκετα καλο βαθμο ωστε να εχω μια σταθερη γνωμη.
Θελω ομως να σχολιασω και τ’ αλμπουμς μιας και το θιξαμε.
Οσον αφορα συγκεκριμενα το Exodus, μπορει να βγηκε περσι αλλα χαλαρα εχω αφιερωσει διπλασιο χρονο ακροασεων στο Testament. Και δε μ ακουστηκε παρωχυμενο. Απλα η παραγωγη του ενω ειναι μπομπα, δυνατη και καθαρη, μου ακουγοταν πολυ ακυρη. Δηλαδη στο Testament δε με χαλασε τοσο με την καμια. Ισως επειδη τα κομματια ειναι πιο αμεσα, δε ξερω. Αλλα και παλι, απ το Damnation μ εχουν μεινει στο μυαλο τα διπλασια riff σε σχεση με το Atrocity. Αυτο πιστευω λεει πολλα.
Χαιρομαι παντως που εκφραζεις τον προβληματισμο σου. Ειμαι παντα ανοικτος σε κουβεντα. 
Απλα εαν ημουν κατ’ οποια εννοια προκατελειμενος με το νεο Exodus, το πιο πιθανο θα ‘ταν να το χα αποθεωσει μιας και το προηγουμενο το γουσταρα πολυ, περισσοτερο μαλιστα απ το Tempo ως συνολο. Και να λεγε κανεις οτι δε τ’ ακουσα, με τις ακροασεις αντι να ‘‘φουσκωνει’’, μαλλον το αντιθετο γινοταν.
Τελος, αν κοιταξεις καλυτερα θα δεις οτι κατα μεγαλο ποσοστο (αν οχι συντριπτικο) η πλειοψηφια των κριτικων μου ειναι σε πρωτο προσωπο. Αυτο επειδη θεωρω πως εκφραζω προσωπικες αποψεις και οχι καποια δεδομενη αληθεια. Τα περισσοτερα πραγματα στη μουσικη ειναι πολυ υποκειμενικα, κι αυτο ακριβως θελω να τονισω. Απο κει και περα εαν καποιος γουσταρει οσα προτεινω κι εμπιστευεται το γουστο μου, αυτο ειναι ενα εντελως αλλο θεμα.
Καταρχάς να εισαι καλά για την απάντηση. Το ότι είσαι από τους συντάκτες που γενικά “εμπιστεύομαι” είναι γεγονός, και ίσως για αυτό να εξέφρασα αυτόν τον προβληματισμό σχετικά με αυτά τα δύο άλμπουμ. Τα ερωτήματα που σου έθεσα είναι και δικοί μου προβληματισμοί και απλά επειδή λαμβάνω υπόψιν και τις 3 αυτές παραμέτρους όταν ακούω ένα άλμπουμ, θεωρώ πολύ δύσκολο να κατασταλάξεις σε μία άποψη η οποία να είναι απόρροια καθαρά δικών σου κριτηριων. Εσύ μάλλον τα έχεις καταφέρει. Για αυτό όταν ακούμε μια παραγωγή η οποία ακούγεται “too much”, ή όταν ο κόσμος γενικά αποθεωνει ένα άλμπουμ, ίσως μετά αρχίζουμε και ψάχνουμε άλλου είδους ψεγάδια, ενώ από την άλλη όταν επιστρέφει ένα συγκροτημα ύστερα από χρόνια απουσίας και δεδομένης της “συμπάθειας” στον καλλιτέχνη για την ταλαιπωρία του με την υγεία του, ίσως να είμαστε πιο συγκαταβατικοί. Κάπως έτσι πιθανολογούσα την διαδρομή που ακολούθησε η σκέψη σου στην συγκεκριμένη κριτική για το Exodus και το Testament, αλλά διαψεύστηκα (δεν μου ήταν έκπληξη πάντως η διαψευση). Κουβέντα να γίνεται
anyway τα λέμε 8 Ιουνίου
Το έχεται δει σε κανά δισκάδικο; όπου κιαν πάω δεν το βρίσκω πουθενά…
Υπάρχει σε ένα δισκάδικο στα εξάρχεια, σε μια κάθετη της Ακαδημίας που βγάζει πλατεία εξαρχείων. Δε θυμάμαι όνομα του δισκάδικου γαμώτο…
Λογικα εννοεις το Rock Star.
Τις προαλλες παντως που περασα απο Metal Era και κοιταγα τα βινυλια το ειχε. Λογικα θα το χουν φερει και σε CD.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παιδιά θα σπεύσω Δευτέρα πρωί
Αντε να θελεις να αγορασεις ενα αυθεντικο καινουργιο αλμπουμ και να μην το βρισκεις… :papas:
Και φοβερος δισκος!
Γιατί κάνει τόσο απαίσια φωνητικά ο Chuck; :-k
Σχετικά μέτριος δίσκος, αδιάφορος. Κρίμα. Τον άκουσα με δυσκολία 7-8 φορές.
ΜΑΙΤΑΛ.
http://headbangersblog.mtv.com/2008/12/05/video-premiere-testaments-more-than-meets-the-eye/
Τον ξανακουσα χθες μερικες φορες με ακουστικα κιολας. Απολαυση.