Εχουν τελειωσει τις ηχογραφησεις απο τον Ιουνιο, πριν καν φαει την μοιραια νυχτεριδα ο πρωτος Κινεζος…
2 Likes
Υπήρχε κάποτε (πριν 20 μέρες) κανονικότητα και βλέπαμε κανένα live. Συλλεκτική η φώτο, οι μισοί Death Angel, Exodus και Testament είναι πλέον σε self-isolation
4 Likes
Για πες, πώς παιξανε?
To δισκακι Τitans Of Creation ειναι εκει εξω,μπαινει προς ακροαση για πρωτες εντυπωσεις. 
*Δυνατο χιτακι το Dream Deciever.
Death Angel ευχαριστήθηκα όσο έπαιζαν, αλλά όταν βγήκαν οι Exodus συνειδητοποίησα ότι ήταν σε άλλο level.
Testament επίσης σε πολύ ψηλά στάνταρ, ένα κλικ παραπάνω όμως ευχαριστήθηκα Exodus.
That said, Σκολνικ και Τσακ ήταν σε μεγάλα κέφια. Έπαιξαν και τα 2 τραγούδια από το νέο δίσκο που όσο τα άκουγα σπίτι μου άρεσαν, στη συναυλία όμως πλάι σε έπη τύπου into the pit και over the wall καταλαβαίνεις διαφορά.
Απόδοση στα στάνταρ των δίσκων τους, δεν παρεκκλιναν καθόλου.
2 Likes
Το «Titans of Creation» είναι η καλύτερη και η πιο αντιπροσωπευτική δουλειά αυτής της περιόδου του συγκροτήματος. Με μία και μόνο ακρόαση μπορείς να καταλάβεις πως έχει γίνει εξαιρετική δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Η παραγωγή σκοτώνει. Ο Chuck Billy παραμένει κτήνος πίσω από το μικρόφωνο που όταν όμως χρειαστεί θα σε λυγίσει με την μελωδική του προσέγγιση. Ενδεικτικό παράδειγμα το «Dream Deceiver». Ο Hoglan με τον DiGiorgio είναι πραγματικά υπεράνω κριτικής και δημιουργούν απροσπέλαστο τείχος. Αφήνω για το τέλος το κιθαριστικό δίδυμο γιατί πολύ απλά ζωγραφίζει σε όλες τις συνθέσεις. Πραγματικά εδώ θα ακούσεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Γενικά οι συνθέσεις σου αποκαλύπτονται ακρόαση με την ακρόαση καθώς η δουλειά είναι πολυεπίπεδη και όχι επιφανειακή. Τα τραγούδια «μεγαλώνουν» μέσα σου κάθε φορά που τα ακούς. Συνολικά,θα ακούσεις όλα τα χαρακτηριστικά της ύστερης περιόδου τους. μεγαλύτερες σε διάρκεια κατά βάση συνθέσεις, μπόλικες μελωδίες, ταχύτητα αλλά και κάμποσα πιο mid tempo κομμάτια. Δεν θα πέσει κανείς από τα σύννεφα που οι Testament μας δίνουν ένα ακόμη φανταστικό άλμπουμ. Αλλά από την άλλη δε μπορείς να κρύψεις τον ενθουσιασμό σου όταν το ακούς με τα ίδια σου τα αυτιά.
Kαπως διθυραμβικη η κριτικη,αλλα και γω που δεν ειμαι καποιος μεγαλος φαν των testament,ομολογω οτι ο δισκος σε γενικες γραμμες μου αρεσει και μια 4αδα την εχω στο ριπιτ απο χτες.Παραγωγη καλη,οχι υπερβολικα γιαλυσμενη,drumming αρκετα δυναμικο,σκολνικ δεν χρειαζεται συστασεις σαφως,ακμαιος και δυνατος ο Chuck.
Συμφωνω στα περισσοτερα, μονο που απο τα 4 αλμπουμς που εχουν βγαλει στην reunion εποχη, το Dark Roots Of The Earth το βαζω 1-2 σκαλια πιο πανω απο τα αλλα τρια. Ομως το Titans Of Creation παιρνει μαλλον δευτερη θεση αρκετα ευκολα. Θα περιμενω να δειξει κι ο χρονος.
Και (γαματο) βιντεο για την κομματαρα.
Μετα απο καποιες ακροασεις, αν και δεν ειμαι σε διαθεση για thrash αυτες τις μερες, εχω ξεχωρισει τα εξης:
- Children Of The Next Level (δυναμιτης)
- Dream Deceiver (πεμπτουσιωδης Τεσταμεντιλα)
- City Of Angels (απο τα αγαπημενα μου)
- Isthars Gate (βγαλμενο απο το Ritual = αγαπω 10/10)
- Code Of Hammurabi (σχεδον προγκ)
- Curse Of Osiris (βγαλμενο απο The Gathering)
Ειδικα μνεια στο Catacombs για το οποιο εχω σπασει το κεφαλι μου να βρω σε ποιο τραγουδι ειναι ουσιαστικα εισαγωγη, απο προηγουμενο τους δισκο, αφου εχει ακριβως το ιδιο riffage, που καταληγει σε καφριλα. Κατι απο Low Μου θυμιζει, ή ισως ακομα και απο Demonic και δεν μπορω να το βρω. Βοηθεια κανενας?
4 Likes
Μετά από μερικές ακροάσεις τα παρακάτω είναι μερικά γρήγορα συμπεράσματα / σκέψεις:
- Οι Testament είναι μάλλον η πιο ταλαντούχα thrash μπάντα στον κόσμο. Βασικά είναι ένα supergroup.
- O δίσκος έχει όλα τα στοιχεία που αγαπάει κανείς στους Testament. Chugging και Galloping riffs, downstrokes, double bass, fills, μπασάρα, επιθετικότητα, μελωδία όλα είναι εκεί.
- Hoglan, DiGiorgio και Skolnick παραδίδουν ένα κανονικό clinic
- Το Dream Deceiver είναι για την ώρα το αγαπημένο μου κομμάτι που είναι full στη μελωδία. Απο κοντά το Curse of Osiris με την ταχύτητα και τα borderline black metal φωνητικά όταν ανεβαίνουν οι στροφές.
Το μεγάλο ζήτημα για μένα -όπως με κάθε δίσκο των Testament από το 2008 και μετά- είναι η αντοχή στο χρόνο. Σου δίνουν την εντύπωση ότι έχουν ένα τέτοιο δίσκο στην πίσω τσέπη τους και μπορούν να τον κυκλοφορήσουν χωρίς να ιδρώσουν. Το στοίχημα το έχει κερδίσει το Dark Roots αλλά όχι τα άλλα 2. Δε βρίσκω εξήγηση, πέρα από το ότι δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη -οι δίσκοι τους είναι βγαλμένοι από playbook- δε θα πέσουν κάτω από το 7 γιατί έχουν όλα τα συστατικά που περιμένει κανείς και είναι παικταράδες, δύσκολα θα πάνε πάνω από το 8 επίσης. Για την ώρα το Titans μπαίνει πλάι στο Dark Roots.
8 Likes
Κι εμένα αλλά μην μου πεις ότι στο ρεφρέν δεν θέλεις να τραγουδήσεις He’s a womaaaaan
…
3 Likes
Ενώ τα σημεία του “Domination” όπου ο Anselmo κολλάει το μικρόφωνο στο στόμα του σα να ραπάρει σε χαλάνε, ε; 
1 Like
Χαχαχα σωστός!
Εγώ σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που έχω ξανακούσει τη μελωδία στο ξεκίνημα του City of Angels (εδώ)
Dokken “It’s Not Love” και κάτι άλλο που δε μ’ έρχεται τώρα…
1 Like
Εδώ ίσως?
https://www.youtube.com/watch?v=sVnsas0IhkE&list=PLZnCQ7WvAejiUrznSzLbj-BLJrAy20dbC&index=5
1 Like
Ναι πολύ πιθανό. Για κάποιο λόγο το μυαλό μου πήγαινε σε Nevermore ή Megadeth
Το βρηκα!!
Ολοκληρο το Catacombs ειναι κατι σαν μια εκτεταμενη εισαγωγη στο Legions (In Hiding) απο το Low.
Συγκεκριμενα ειναι το ιδιο riffage με τα πρωτα 20 δευτερολεπτα στο Legions, που επαναλαμβανεται ξανα στο 2:15, και τελος ακομα μια φορα στα τελευταια 20 δευτερολεπτα του τραγουδιου.
Τι ΔΙΣΚΑΡΑ το Low. Δεν ξερω γιατι δεν μπορουσα να το βρω χθες, αφου ημουν σιγουρος πως ηταν σε αυτον τον δισκο το συγκεκριμενο riffage, και απλως δεν εβρισκα το κομματι με τιποτα.
1 Like
Έχεις δίκιο, είναι σχεδόν ίδιο riff.
To Low ίσως είναι παρεξηγημένο album.
Δεν έχει εκτιμηθεί, όταν βγήκε είχε μιας μικρής αναγνώρισης αλλά
οι περισσότεροι παλαιότεροι φίλοι του group δεν το χώνεψαν.
Τα ίδια ισχύουν και για μένα. Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να
καταλάβω ότι είχε εξαιρετικά τραγούδια και φοβερό riffing…
1 Like
Εγω το θεωρησα αυτονοητο οτι ειναι κατι σαν ανεπισημο “tribute” ή εστω ενα reprise, οχι?
Μου φαινεται πολυ περιεργο να μην καταλαβαν οι Testament την ομοιοτητα του με τραγουδι απο πριν 26 χρονια, αν και στις ηλικιες τους μπορει και να το εχουν ξεχασει πληρως αυτο το κομματι 
Με τα αλλα συμφωνω σχεδον απολυτα. Τους Testament τους ανακαλυψα το 1997 και τοτε μολις ειχε πρωτοβγει το Demonic. Ενω τα 5 πρωτα τους μου ηταν πολυ ευκολο να τα ακουσω και να τα απορροφησω, το Low μου πηρε λιγο περισσοτερο χρονο (κανα χρονο, μη φανταστεις). Τελικα μαζι με Ritual και Gathering ειναι μαλλον τα 3 αγαπημενα μου απο αυτους.
1 Like
Το “Ritual” έχει κάποια από τα καλύτερα τραγούδια τους. Συμφωνώ.
Επίσης αδικημένος δίσκος. Αν είχε λίγο λιγοτερο χρόνο θα ήταν ΑΠΟΛΥΤΟ album.
1 Like