το marebito δεν ειναι δικο του
απλα παιζει 
ναί έχεις δίκιο περι αυτού
Αλλα είναι θεικό ταινιάκι με αναφορές σε Lovecraft και κούφια γή (Οχι σε Λιακόπουλο)
Ανεξαρτητα ποιανου ειναι το Marebito (to google λεει Takashi Shimizu :roll:) ειναι απιστευτα κλειστοφοβικι και απροσαρμοστη ταινια και την βλεπω ανετα πανω απο 2 φορες που την ειδα ηδη.
Με το Iron Man δεν ενθουσιαστικα ομως γιατι ολο αυτο το ασπρομαυρο industrial-οκατι με αφηνει αδιαφορη.
άν προτιμάς κάτι πιο claustrophobic σού προτείνω ταινιάκια όπως The Seventh Continent (Hanneke) Hundstage (Seidl) και το retribution του θεού Kiyoshi Kurosawa.
εκτός ανταγωνισμού το ultra depressant Genesis του Nacho Cerda (γνωστός απο το Aftermath)
Genesis δεν εχω ιδεα τι ειναι, αλλα ευχαριστω για τις προτασεις.
Τα αλλα τα χω δει ναι, κλειστοφοβικα, αλλα παραμενουν ισως στα τοπ απ οτι ειδα προσφατα.
τελικα το 3ο μερος κυκλοφορησε εδω και μερικα χρονια
δεν ξερω αν το εχει δει κανεις
παντως το τραιλερ δεν γεμιζει το ματι
δυστυχως
οποιος το δει
ας πει τιποτα
το είχα κατεβάσει και το τρίτο αλλά δεν υπάρχουν υπότιτλοι και τελικά το έσβησα. Από τι είχα δει δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, απλά πιο καλογυρισμένο. Σαν το πρώτο κανένα!
Χθες το ειδα. Μπαμπ.
Σκηνοθεσια για σεμιναριο, σεβασμος και μονο.
Γενικοτερα, μου εφερε στο μυαλο κατι απο Eraserhead, αλλα με διαφορετικες προεκτασεις.
Ταινια one of a kind, θελω να την ξαναδω (ισως το κανω σημερα στα καπακια), γιατι δεν μπορεσα να την χωνεψω πληρως. Ταινια γρηγορη, νοσηρη, σουρεαλ. Κατα τη γνωμη μου και με πολυ ωραιο μηνυμα, μου φαινεται πως θελει να μιλησει για την εξαρτηση του ανθρωπου απο τη μηχανη και το πως η τεχνολογια επιβαλλεται κατα καποιον τροπο στον ανθρωπο, τουλαχιστον εκει το κοβω να πηγαινει. Δεν ειμαι σιγουρος, περισσοτερο εστιασα στις εικονες και την ατμοσφαιρα σε πρωτη φαση.
Λοιπον, ναι θα την δω σημερα ξανα, νομιζω οτι με δευτερη ματια θα προσφερει ακομα περισσοτερα πραγματα.
Και μονο για το εικαστικο αξιζει βασικα, πουθενα αλλου τετοιες εικονες.