__Νομίζω πως για αρχή σε έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες. Βασικά όμως θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Πόσο χρονών είσαι; Ρωτάω γιατί έχει σημασία. Αν θες μη μου απαντάς, έχε όμως στο νου σου πως," όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα", αλλά και πως “ποτέ (ΜΑ ΠΟΤΕ) δε είναι αργά”. Ακούγεται αντιφατικό; Δεν είναι! Το κλειδί και στις δύο περιπτώσεις είναι το πόσο ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ. Ακόμα και 30 χρονών να είσαι, μεγαλοστέλεχος εταιρίας που τρέχει όλη μέρα, μπορείς να εξελιχθείς σε εξαιρετική μπασίστρια ΑΝ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ και του ΑΦΟΣΙΩΘΕΙΣ. Γιατί ακόμα και 12 χρονών να είσαι (πού είναι πιο εύκολο να “μάθουν” τα δάχτυλά σου) με “άπειρο” ελεύθερο χρόνο, ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ, μην περιμένεις πολλά… ΛΑΘΟΣ -μη περιμένεις τίποτα. 
__Εσύ “απλά”, βεβαιώσου ότι το αγαπάς, ότι το γουστάρεις, ότι θέλεις να το ψάξεις, ότι έχεις (τουλάχιστον για τώρα) οπωσδήποτε καταλήξει σ’ αυτό το όργανο και κανένα άλλο και ότι θα του αφιερώσεις πολλές ώρες μελέτης, εξάσκησης και φυσικά αυτοσχεδιασμού και διασκέδασης (αν δε σε γεμίζει ΜΗ το κάνεις). 
__Ας συμπληρώσω τις απαντήσεις σε κάποια ερωτήματά σου τώρα.
1.
__Ο Doom τα είπε όλα. 8)
2.
__Αρχίζουμε απο “τα βασικά”… ΠΟΣΟ ΧΡΗΜΑΤΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ; (σκέψου το αυτό σε συνάρτηση με το πόσο αποφασισμένη αλήθεια είσαι να μάθεις αυτό το όργανο -θα είναι κρίμα να το παρατήσεις μετά απο 3-4 μήνες, αλλά θα είναι ακόμα περισσότερο κρίμα να έχεις ξοδέψει και 2.000 ευρώ για το πρώτο σου -απίθανο μεν, αλλά αχρείαστο δε- μπάσο). Η άποψή μου είναι η εξής: Λένε ότι ο αρχάριος καλύτερα να πάρει ότι πιο φτηνό… Διαφωνώ. Αν το όργανο είναι “μάπα”, ο ήχος είναι μέτριος και το όργανο δύσκολο να το χειριστείς, είναι πολύ πιθανό να τα παρατήσεις γρήγορα -όποιο όργανο κι αν είναι. Οπότε, σκέψου όλα αυτά που σου έχω πει και δώσε όσα περισσότερα χρήματα μπορείς, με όσο δυνατόν καθαρότερη συνείδηση (να μη λες, “ρε γαμώτο, έδωσα πολλά;” ούτε “μήπως έδωσα λίγα;”). 8)
__Ωραία, τώρα αποφάσισες ότι θα δώσεις “Χ” λεφτά. Σ’ αυτήν την κατηγορία τιμής και μόνο, δες τι κατά τη γνώμη μου πρέπει να προσέξεις. Πρώτον -όσο αφελές κι αν ακούγεται!- να σε εμπνέει εξωτερικά. Να το γουστάρεις. Να το κοιτάς και να λες “τι κουκλί είναι αυτό; δε βλέπω την ώρα να το πιάσω στα χέρια μου και να σκιστώ, να μη το αφήσω” -ΒΟΗΘΑ (ενθαρρύνει είναι η σωστότερη λέξη) πολύ! ΦΥΣΙΚΑ, αυτό δεν πρέπει να είναι το σημαντικότερο κριτήριο! Απλά, είναι κι αυτό σημαντικό, αν είναι να επιλέξεις (έχεις καταλήξει) ανάμεσα σε δύο και δεν ξέρεις πιο να πάρεις, πάρε αυτό που σε εμπνέει. 8)
__Πρέπει να προσέξεις πολύ το ήχο του! Σου αρέσει; Σου “λέει” κάτι; Εδώ ακολούθησε το ένστικτό σου (είσαι και γυναίκα). Φυσικά καλό είναι να συγκρίνεις το ήχο ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΝΙΣΧΥΤΗ και ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ. Παίξε μαζί τους για ώρα (ΜΗ ΝΤΡΑΠΕΙΣ, δοκίμαζε ήχους, μη “ψαρώσεις” που δεν ξέρεις να παίξεις και απλά θα χτυπάς μία τις νότες για να δεις αν σου αρέσει η χροιά). Καλό είναι ακόμα, να έχεις μαζί σου κάποιο φίλο /φίλη που να ξέρει μπάσο για να σου παίζει λίγο (ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ) σε κάθε μπάσο, να δεις πως ακούγεται το κάθε ένα. Αλλιώς, ίσως μπορέσει να βοηθήσει ο πωλητής παίζοντάς σου κάτι (συνήθως είναι μουσικοί οι πωλητές). Τέλος, ΜΗ ντραπείς να δοκιμάσεις πολλά όργανα, σε πολλά καταστήματα και για πολύ ώρα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνεις, τα λεφτά σου θα δώσεις. Βέβαια, αν θες να πάρεις ένα μπάσο των 100 ευρώ… ε, μη το πολυζορίζεις το πράμα… όλα σχεδόν τα ίδια χάλια είναι, πάρε το πιο όμορφο… 
__Ακόμα, δώσε μεγάλη βάση στο μανίκι (το τάστο). Αν είναι πολύ χοντρό θα σε δυσκολέψει αρκετά (ως γυναίκα μάλλον θα έχει και μικρότερα χέρια, οπότε είναι ακόμα πιο δύσκολο). Οσο πιο λεπτό, τόσο πιο καλά (αλλά και πιο ακριβά συνήθως).
__Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το βάρος και το πώς κάθεται στο σώμα σου (βέβαια, καλό θα είναι να ξέρεις και πώς το κρατούν το όργανο).
__Αυτά λίγο πολύ… Γενικά, η τιμή είναι ένας μπούσουλας -εκτός απο τις περιπτώσεις special μοντέλων που κοστίζουν πολλά λόγω, “συλλεκτικότητας” (λίγα κομμάτια ανά τον κόσμο, υπογραφή του “τάδε” κλπ), ειδικού χρώματος κλπ. . Οσα πιο πολλά δώσεις τόσο καλύτερο όργανο θα πάρεις, οπότε δίνεις όσα περισσότερα θες και μπορείς και μετά συγκρίνεις Σ’ ΕΚΕΙΝΗ μόνο την κατηγορία τιμής τις μικροδιαφορές στην κατασκευή, τις σημαντικές διαφορές στον ήχο και φυσικά στην εμφάνιση. Γενικά σε ίδια κατηγορία τιμής, στο πρώτο, την ποιότητα κατασκευής δηλαδή, δεν υπάρχουν συνήθως μεγάλες διαφορές.
__Α, καλό είναι να ξέρεις περίπου σε τι είδος μουσικής θα κινηθείς και να το πεις στον πωλητή (και σε κάποιο βαθμό να το λάβεις υπ’ όψιν σου, όμως μη φοβηθείς να πάρεις κάτι διαφορετικό αν εσένα σε εμπνέει). Υπάρχουν όργανα που είναι καταλληλότερα για Metal μουσική, ή για κλασσική ή για Jazz κ.ο.κ.
6.
__Στην αρχή (ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 'Η ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΕΣ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΑΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΜΕΤΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΕΝΙΣΧΥΤΗ), μπορείς να πάρεις μόνο το μπάσο. Αλλωστε πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να κάνεις και πολλές κουραστικές /βαρετές ασκήσεις τους πρώτους 3-4 μήνες μέχρι να σπάσουν τα δάχτυλά σου και να μάθεις κάποια βασικά θεωρητικά πράγματα -τα αγαθά αποκτιούνται με κόπους, θέλει λίγο υπομονή και ΕΠΙΜΟΝΗ στην αρχή κούκλα. Αν σε ενδιέφερε μάλιστα το ακουστικό μπάσο (το λατρεύω, αλλά αν θες να παίζεις metal ή αρκετά δυνατά -ξέχασέ το, τουλάχιστον για /ως πρώτο και μόνο σου μπάσο), τότε θα σου ήταν ακόμα λιγότερο απαραίτητος ο ενισχυτής. Ομως έχε στο νου σου πως στο μέλος θα πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσεις έναν. Αλλωστε, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ελλοχεύει ο κίνδυνος να “ξενερώσεις” απο αυτό που θα ακούς και καλό είναι να έχεις και έναν ενισχυτή για να ευχαριστιέσαι τον ήχο σου και να αναζωπυρώνεις το ενδιαφέρον σου για εξάσκηση /ενασχόληση με το μπάσο.
__Αυτά τα λίγα… :lol: Και μην ξεχάσεις, όλοι όσοι σε βοηθήσαμε σ’ αυτό το μήνυμα, θέλουμε να λάβουμε πρόσκληση στην πρώτη σου συναυλία!!
