Ελατε να μαζευτουμε ολοι μαζι να συμφωνησουμε ποσο γαματο ειναι.
Ειναι Ελβετοι, τροβαδουρικος δισκος, ουισκοειδες μιγμα γουειτς και κειβ μαζι με λοιπα, ιδανικο για βραδινες ωρες, οι μελωδιες ειναι απιστευτες, το κοντραμπασο στοιχειωνει, και γνκ απο την ιρλανδεζικη φολκλορ εισαγωγαρα (εχει και παρακατω τετοια αν αρεσκεστε σ αυτα), μεχρι τα μπλουζ του χασαπη, τ ονειρο του ορεστη μακρη, την οδυσσεια ενος ξεριζωμενου (αυτο ειναι ρεμπετικο ρε), το σφυριγματακι στο λανγκενθαλ με τη βιολα παραδιπλα, την εμποροπανηγυρη του πολισμανου, το λανεγκανιζον χαου ντιπ ιζ δε γουοτερ, και το τινειτζ κικς, που σα διασκευη τ αναφερω, επειδη το οριτζιναλ το βαριεμαι (σορρυ) ενω αυτο εδω κοβει, ε δεν εχετε ακουσει καλυτερο πραμα για το ετος 2010. Καλα μπορει και να εχετε, αλλα το πιασατε το υπονοουμενο.
Η αισθητική τους μου θύμισε αρκετά τους αγαπημένους Those Poor Bastards και αυτό με παρακίνησε να τσεκάρω. Τελικά ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μου με το παραπάνω, απολαυστικός δίσκος! Τον ακούς και κάπου στο ενδιάμεσο νομίζεις ότι τα πίνεις παρέα με τον Waits Δώστε τους λίγη αγάπη ρε!!
Τι γινεται, ακομα να συμφωνησετε; Τρεις ανθρωποι, μονο; Δεν πειραζει, οταν οι TDB γινουν γνωστοι - περισσοτερο απ’ οσο ειναι, δηλαδη - εγω θα καθομαι στη καρεκλα και θα καπνιζω το πουρο μου με υφος αφ’ υψηλου κετς. Αμε.
Ρε είχατε ανοίξει και θρεντ??? Angmar θεος! Το άλμπουμ είχε λιώσει περισυ…τελευταία τους ξέθαψα και άκουσα και το πρώτο τους άλμπουμ, “dead music for dead people”… Μάλιστα είχα κάνει ερώτηση στο θρεντ με τα blues αν τους είχε υπόψιν του κανείς και δεν με παίζανε, εκτός από euroboy. χαχα θα επιστρέψω!
όταν μια μπάντα παιδί μου διασκευάζει Undertones και Cramps, ε δεν μπορεί…θα γαμεί!!!
Kι άλλοι το 'χουν ακούσει μωρέ γκρίνια.
Απλώς δεν πήρανε χαμπάρι όταν άνοιξες το θρεντ.
Μάλιστα δεν του 'χα δώσει σημασία αρχικά γιατί το νταουνλόνταρα νομίζοντας πως είναι κάτι άλλο.
Τέλος καλό, όλα καλά και η μουσική καλή, ιδανική για αμπελοφιλοσοφίες, μπέρμπον, αναμμένα τζάκια και καλτ εικόνες από τον ed wood.
Δώστε τους λίγη αγάπη ρε!!