εδώ πρόκειται για πραγματικό supergroup.έχουμε και λέμε:chris connelly (ministry, killing joke, revolting cocks), steve shelley (sonic youth), sanford parker (minsk, buried at sea), jeremy lemos (white/light).
ομολογώ πως δεν είχα ιδέα για αυτή τη σύμπραξη και με την πρώτη ακρόαση με έπιασε απροετοίμαστο.ακούγοντας το τετράλεπτο sonic youth-ικό “mistaken for cops” δεν έχεις πραγματικά ιδέα για το τι θα ακολουθήσει.
ναρκωτικά.
ο sanford parker το έβαλε πάλι το χεράκι του και είναι σαν να ακούς τους minsk να παίζουν post punk!
κάποιες τεμπέλικες υπόγειες μελωδίες όπως αυτές του “the listener” και του “chlorine and crystal” δε λένε να φύγουν από το κεφάλι μου.
εδώ έχουμε μια από τις μεγάλες εκπλήξεις για φέτος, καθώς σπάνια βλέπεις δισκάρες από supergroups-αρπαχτές.εδώ όμως μιλάμε για τέχνη.αληθινή φλέβα χρυσού.επενδύστε…
δίσκος της χρονιάς για μένα παραμένει το yakuza αλλά αυτό εδώ χτυπάει δυνατά πεντάδα.
κατά τα άλλα σοβαρεύτηκα λιγάκι.κατάντησε σαν την ιστορία με το βοσκό και το λύκο η όλη ιστορία…
Α) Να επενδύσουμε το χρόνο μας ή τα λεφτά μας;
Β) Τι σχέση έχει ο Connelly με τους Killing joke? (Εκτός από φιλαράκια και συνεργάτες σε άλλα projects?)
Γ) Έχεις ακούσει τα supergroups που έχει λάβει μέρος ο Connelly? Συνήθως δεν έκαναν τις μεγάλες πωλήσεις, αλλά κατά τα κανόνα ήταν τίμιοι δίσκοι. Μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον 5 αυτή τη στιγμή.
Δ) Αυτό όμως σημαίνει ότι ίσως, λέω ίσως, πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό.
Ε) Όλα αυτά πριν ακούσω το δίσκο.
ΣΤ) Θα τον ακούσω και θα πω τη γνώμη μου. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός.
Ζ) Ελπίζω να είναι τόσο καλός όσο λες ψεύτη βοσκέ!
Α)γιατί όχι και τα δύο?
Β)παίζει νά’κανα λάθος.βαριόμουν να ψάξω τις μπάντες που έχουν παίξει.
Γ)τίμια, αλλά όχι οι δισκάρες που θα πάθεις πλάκα μαζί τους.αυτό μου φαίνεται δισκάρα.βέβαια είμαι στις πρώτες ακροάσεις ακόμα αλλά και πάλι με τραβάει να το ακούω συνέχεια…
Δ)κατέμέ πρόκειται για εκλεκτή σπεσιαλιτέ με υλικά με τα οποία άλλοι απλά τα ξαναζεσταίνουν.
Ε)άντε, τι κάνεις?
ΣΤ)εγώ δυσκολεύομαι.φαντάζομαι και εσύ το ίδιο μόλις το ακούσεις…
Ζ):–
Λοιπόν, τον άκουσα το δίσκο. Δεν είναι κακός, αλλά οι μεγάλες διάρκειες των κομματιών κάπου με κούρασαν. Ξεχώρισα τα Mistaken For Cops και Dead Tenements. Επίσης η φωνή του Connelly μου φαίνεται λίγο μονότονη όταν καλείται να ανταπεξέλθει σε ολόκληρο δίσκο. Μπορώ να τον ακούσω ευχάριστα ως συμμετέχοντα σε διάφορους δίσκους, αλλά όπως και στην περίπτωση των Damage Manual, πιστεύω ότι μια άλλη φωνή θα απογείωνε το άλμπουμ. Παρ’ όλ’ αυτά, τον αγαπάμε και θέλουμε να διαβάσουμε το βιβλίο που έγραψε για τους Revolting Cocks.
Όλοι οι δίσκοι που αναφέρομαι, όταν κυκλοφόρησαν, μια χαρά δισκάρες θεωρήθηκαν στην εποχή τους. Και ακόμη θεωρούνται.
δεν τους έχω ακούσει και όλους βέβαια, αλλά σαν φανμπόυ του sanford parker αυτό εδώ μου έκανε περισσότερο κλικ.
κατά τα άλλα συμφωνώ 100% σε αυτό που λες για τη φωνή του connelly.και ίσως γι’αυτό να φαίνονται κουραστικές οι μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις, οι οποίες εγώ θεωρώ πως είναι οκ.πάντως μετά από πολλές ακροάσεις μου αρέσει ακόμα αρκετά ο δίσκος.
μιας και οι minsk απουσιάζουν δισκογραφικά φέτος θα αρκεστώ στους high confessions.
και δεν είχα ιδέα για το βιβλίο του connelly που λες, αλλά τώρα που το έμαθα θα κοιτάξω σίγουρα να το τσεκάρω μιας και είμαι φαν των μουσικών βιογραφιών συγκροτημάτων.
