ΠΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ.
Θα τα πούμε σύντομα και για το καινούργιο τους… 
o Zαφείρης έχει τρελά κέφια και ανοιγει θρεντ για τους θεους. cheeeeers!
Ο απόλυτος γκαράζ ήχος συναντάει ένα φονικό SURF και οι παρθένες θυσιάζονται πάνω από τον τάφο του Elvis! Το ροκ ν ρολ θα ζει όσο τις κιθάρες θα τις κουρδίζει ο διάβολος…
Για μένα τα πράγματα έχουν ως εξής. Όταν ένα γκρουπ κυκλοφορεί τις δύο πρώτες του κασσέτες από την Art Nouveau και από την Δικαίωμα Διάβασης, δεν μπορεί παρά να γράψει ιστορία. Βρείτε ποιοι άλλοι το κάνανε αυτό και κερδίστε :p:p
Τα δύο πρώτα τους άλμπουμ “Underworld Shakedown” και “Ηeatwave” είναι αυτά που δεν νοείται να μην έχει άκούσει οποιοσδήποτε θέλει να λέει ότι έχει ψάξει την ροκ σκηνή της χωράς. από εκεί και μετά το Blood Nirvana είναι επίσης ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ. Διαλύσανε την στιγμή που βγάλανε τον χειρότερο δίσκο τους, και ήρθανε ξανά να μας υπενθυμίσουν πώς παίζεται το διαολεμένο γκαραζ. τα νέα κομμάτια τους είναι πολλά υποσχόμενα και το νέο άλμπουμ όπως πηγαίνει θα γράψει νέα σελίδα!
Πού το βρήκες το νέο album;
Το αγοραζες στη συναυλία τους (http://www.rocking.gr/article5853.php) και θα κυκλοφορήσει σύντομα και στα δισκάδικα. Λέει πολύ και το live cd/dvd που έχουν βγάλει από τη συναυλία της επανένωσης
Για κάποιο λόγο δεν τους έψαξα ποτέ διεξοδικά. Το μόνο που έχω ακούσει και βρίσκεται στην CDθήκη μου είναι το Underworld Shakedown και εγκρίνω…
Ωστόσο για κάποιο λόγο έμεινα μόνο εκεί.
Δισκογραφικα δε τους εχω ψαξει και πολυ,αλλα ειχα τη τυχη να τους δω σε μια απ’τις τρεις συναυλιες της επανασυνδεσης και ηταν φανταστικα.
χθες γκάριζα να το παίξουν αλλά δεν τα κατάφερα.
Ακούστε ωρέ
Δεν έχω ασχοληθεί καθόλου το συγκρότημα, άκουσα μόνο το καινούριο cd και μπορώ να πω οτι μ’άρεσαν αρκετά 
το καινούριο - αν και πολύ πιο bluesάτο σε σχέση με τα παλιά - είναι πολύ καλό. Το λιώνω κανονικά αυτες τις μέρες.
Είπα να γράψω λίγα λόγια για το νέο άλμπουμ…
[CENTER] Do we part like fallen leaves
Like the dark waves of the sea
Travelling like driftwood through our lives
Glad I'm here with you tonight
With a class of broken dreams
Listening to Marquee Moon all night
[/CENTER]
Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη εισαγωγή για να παρουσιάσω τα συναισθήματά μου για την νέα πολυαναμενόμενη δουλειά των Last Drive. Αν και τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε ίσως να παραφράσω τους παραπάνω στίχους του “A Glass of Broken Dreams”, βάζοντας στην θέση του κλασσικού άλμπουμ των Television, τον τίτλο της νέας δουλειάς των Last Drive. Πολύ απλά γιατί τον τελευταίο μήνα που έχω το cd στα χέρια μου έχει καταλάβει μόνιμη θέση στο cd player.
Με την πρώτη ακρόαση ξεχωρίζουν αμέσως τρία κομμάτια: A glass of broken dreams, Magdalene και Pantherman. Συγκεκριμένα, το ταξίδι ξεκινά πολύ δυναμικά με το “A glass of broken dreams” με τον συνωμοτικό εισαγωγικό ρυθμό του όπου οι μπασογραμμές καταλαμβάνουν την θέση των χτύπων της καρδιάς του ακροατή. Το σχεδόν stoner ριφφ που ακολουθεί βέβαια θα το ζηλεύανε ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί του είδους. Το ρεφραίν του κομματιού είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό σημείο του κομματιού. Στο ίδιο μοτίβο είναι και το “Magdalene”, όπου ανεβάζει τις ταχύτητες. Ο βρώμικος και χύμα ήχος των Last Drive που αγαπήσαμε φτάνει στο ζενίθ του στο κομμάτι “Pantherman”.
Αλλοίμονο βέβαια αν τα καλά σταματούσαν εδώ. Η ποικιλομορφία στο ύφος των συνθέσεων είναι ένα από τα συν του δίσκου, κάτι που ξετυλίγεται σταδιακά με τις ακροάσεις. Έτσι λοιπόν το “Headlong To The Edge” είναι εδώ για να μας ταξιδέψει στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και το “Goldfish”, ένα από τα ομορφότερα κομμάτια που άκουσα εδώ και πολύ καιρό.
Κάπου στο ενδιάμεσο των δύο παραπάνω ομαδοποιήσεων βρίσκονται τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Μία ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στο ανέμελο “Get Off My World” (ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι, μου θυμίζει κάτι από Violent Femmes, ίσως), αλλά και στο surf-ίζον “Mountains”.
O δίσκος βρίσκεται ήδη στα δισκάδικα σε cd μέσω της Happy Crasher, την ανεξάρτητη εταιρεία που έχουν δημιουργήσει οι Last Drive, και το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο. Το εξαιρετικό artwork έχει επιμεληθεί ο Β. Λώλος.
Εν τέλει, το “Heavy Liquid” θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο ως η επιστροφή του ίσως πιο σημαντικού αγγλόφωνου συγκροτήματος της χώρας μας, αλλά επειδή ήδη κατέχει την δική του ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες. Θα μείνει στην ιστορία γιατί (όπως είχε δηλώσει και ο Alex Κ πέρυσι) η πραγματική πρόκληση για τα συγκροτήματα που επανασυνδέονται, είναι να μπορέσουν να δώσουν στις καινούργιες τους δουλειές μία αίσθηση συνέχειας με το παρελθόν τους, χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι αντιγράφουν τους εαυτούς τους. Κάτι που το καταφέραν στο ακέραιο.
Τους είδε κανείς στο Αντιρατσιστικό; Άκουσα πως γάμησαν…
Δυστυχώς δεν τα κατάφερα να πάω αν και το είχαμε προγραμματίσει. Αλλά τελευταία στιγμή δεν έκατσε. και στη γιορτή μουσικής πάντως μας αλλάξανε τα φώτα, έστω για λίγο που παίξανε.
ξέρουμε αν έχουν πλάνα για συναυλίες στο ερχόμενο διάστημα?
Έλα ρε Zaf ακους και last drive;
κοίτα, δώσανε αρκετές συναυλίες από τον Μάη και μετά στην Aθήνα και περίχωρα (Gagarin, Γιορτή μουσικής, Αντιρατσιστικό φεστιβάλ, ροκ φεστιβάλ Νέας Μάκρης). Επίσης εμφανίστηκαν και στην Κρήτη όπως και στην Πάτρα. Δεν ξέρω αν θα παίξουν κάπου στο επόμενο χρονικό διάστημα, αλλά εντός της Αττικής τουλάχιστον μου φαίνεται λογικό να αργήσουν να ξαναεμφανιστούν.
Μετά την κυκλοφορία του Ηeavy Liquid, είπα να κάνω μια αξιολόγηση των άλμπουμ των Last Drive.
1+2) Heatwave + Fuckhead Entropy (τοπ οφ δε τοπς αυτα τα δυο και δεν διαλεγουμε αναμεσα τους, ένα από την πρώτη περιόδο και ένα από την πιο σύγχρονη/heavy - 90΄ς φάση)
3) Heavy Liquid
4) Underworld Shakedown
5) Blood Nirvana
6) Subliminal
Aγαπητέ Παναγιώτη μιλάμε για την κορυφαία Ελληνική μπάντα στο χώρο του Ελληνικού Ροκ.
Γκαραζιές, ψυχεδέλειες που καμία Ελληνική μπάντα δεν πρόκειται να βγάλει.
Μιλάμε για αρκετά χρόνια ΜΠΡΟΣΤΑ απο την εποχή τους
Επικό το Album Underworld ShakeWorld
Πολυ καλό και το Heavy Liquid για μένα ο δίσκος της χρονιάς που μας πέρασε
ΥΓ
Αν δεν σου αρέσουνε και τους θεωρείς μια μέτρια μπάντα, φίλε δεν ξέρεις απο μουσική!!!
δεν τους παλεύω καθόλου!!
:p:p:D:D
(ακόμα και η υπογραφή μου σε αυτούς παραπέμπει!)