Λογικα ποτέ (ποιος να τους φερει οταν πουλανε 1000 cd [-X ?
Απο την αλλη κανουμε καθε μερα τον σταυρο μας στον καλο Αγ. Βασιλη που μας εκανε την χαρη κ ειδαμε τον θεουλη τον Omar με τη μπαντα του(=οι mars volta μειον τον cedric) σε μια [SIZE=“3”]συναυλια-καψιμο[/SIZE] εδω στην Ελλαδα περυσι τον μαρτιο στο ΑΝ
8O8O8O8O
[B]
τελειος ηχος
καθολου ασχετοι/περαστικοι
σουπερ συναυλια[/B]
Αμα θες να τους δεις πολυ,μαζεψε λεφτα κ πηγαινε εξωτερικο.
λοιπόν,
το pitchfork από μόνο του δεν είναι κακό.μπορεί γενικά να είναι λίγο έως αρκετά κολλημένο σε κάποια πράγματα, αλλά κατά καιρούς έχει προτείνει εξαιρετικές μουσικές.τώρα το πως μπορεί να το χρησιμοποιούν κάποιοι στην ελλάδα αυτό είναι άλλο θέμα.οι χίψτερζ στην ελλάδα είναι μια κλειστή κάστα ατόμων που μάλλον τείνει προς το γελοίο πλέον.
τώρα για τους μάρς βόλτα: είναι ξεκάθαρα love or hate περίπτωση.εγώ είμαι στο love, αλλά κατανοώ όσους δεν τους παλεύουν.πάντως βαρετούς σίγουρα δεν τους λες…
και τέλος κάτι για τους animal collective: γενικά είναι ψιλογτπ μπάντα και gay alert, αλλά ο τελευταίος δίσκος τους είναι μια χαρά και από τους κορυφαίους στο είδος τους τα τελευταία χρόνια.
το τελευταίο των wavves πάντως είναι πολύ καλός δίσκος.
έχει μέσα από beach boys μέχρι nirvana.ειδικά οι πιο punk στιγμές είναι εξαιρετικές.
έχει και αυτά τα fuzzy reverbs που εμένα γενικώς μου κάνουν κλικ.
Οπως ειπε και ο horror, arcade fire, ακομα modest mouse, broken social scene. Προσφατα το ντεμπουτο των tame impala που ειναι δισκαρα.
Θα μπορουσα να σου αναφερω και καμποσα Indie συγκροτηματα που προωθηθηκαν απο αυτο πχ dirty projectors, grizzly bear δεν συνεχιζω ομως γιατι θα τους πειτε πως ειναι για γελια
Kαι με το φεστιβαλ που διοργανωνει προωθει πολυ καλες underground μπαντες.
The Mars Volta are one of the few truly original-sounding progressive rock bands of the new millennium, and De-Loused in the Comatorium remains the clearest statement of their unique vision. The album successfully mixes the angular, guitar-oriented prog rock of King Crimson with Santana-esque Latin-tinged grooves, krautish soundscaping, and the vocal energy of hardcore punk.
(…)
The obvious starting point of any Mars Volta collection, and a record that any open-minded lover of classic progressive rock should probably give a try. If you enjoy this album, also be sure to check out Frances the Mute and Amputechture- two more near masterpieces from these masters of modern prog rock.
Αυτό που μου αρέσει στη μουσική των Mars Volta είναι ότι είναι μη-ντετερμινιστική(αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο και μουσικά). Έχω σχέση με τη μουσική μόνο ως ακροατής οπότε μπορεί να λέω και βλακείες αλλά νιώθω ότι κάποιος που ακούει ένα δίσκο τους για πρώτη φορά, είναι αδύνατο να προβλέψει πως θα εξελιχθεί ένα τραγούδι.
Φυσικά μέσα σε τόσες πολλές ιδέες είναι εύκολο να χαθεί η μπάλα(τόσοι και τόσοι την έχουν πατήσει δημιουργώντας χαοτικές συνθέσεις που δεν προσφέρουν τίποτα τελικά) αλλά απ’ό,τι φαίνεται οι Mars Volta το έχουν!
Ακόμα πιο απαιτητική είναι η εκτέλεση των κομματιών live οπότε εκτός από μουσικάρες που είναι σίγουρα, πρέπει να σκίζονται και στις πρόβες…Μακάρι να τους δούμε!!