Πρόκειται ουσιαστικά για το σόλο δίσκο του Tom Morello, όπου ουσιαστικά παίζει μόνος του με την ακουστική του.
Το έχετε ακούσει; Απίστευτο δισκάκι. Ωραία ρεφρέν, ωραίοι στίχοι, folk στυλάκι, άλλοτε σοβαρό και άλλοτε πιο χαλαρό / ευδιάθετο. Κάτι σαν μια πιο σκληρή συνέχεια των “American Recordings” του Cash…:thumbup:
Νομιζω συνοψισες πολυ ωραια τα στοιχεια του δισκιου, μηπως εισαι reviewer? 
Ωραια η φαση ο Tom κουλαριστη .
Οντως ενα παρα πολυ ομορφο και ευκολοακουστο δισκακι και ενα διαφορετικο προσωπο ενος παρα παρα πολυ ταλαντουχου και αυθεντικου μουσικου,ο οποιος προσεγγιζει τη μουσικη και δη τη κιθαρα με ενα πολυ “εξυπνο” τροπο κατ’εμε και ξεχωριζει απ την πλεμπα του μπουρμπουληθρ-guitar-hero!
Ισως μια ακροαση αυτου του δισκου αποτελεσει αφορμη που θα φερει και καποιους καινουριους ακροατες κοντα στο μεγαλειο του Johnny Cash…
δε ξερω, δε το χω ακουσει αλλα με ψηνεις ασχημα με την περιγραφη.
ειδικα με αυτο το σημειο.
Αν και δε συνηθίζω να ακούω τέτοια πράματα μια χαρά μου φάνηκε ο δίσκος!!!
Δεν τον εχω ακουσει αλλα επειδη τον γουταρω απο τους RATM τον Morrello θα τον ακουσω συντομα τον δισκο!