Έμαθα μάλιστα ότι αεροπορικά εισητήρια κλπ έχουν κλείσει, όποτε μένουν οι τελευταίες λεπτομέρειες…
Το Live λοιπόν αυτών των Θρύλων του Oi! punk (από το Cardiff της Ουαλίας) στην Αθήνα, που έχουν μείνει στην ιστορία για την πολύ εντονή αντιφασιστική τους δράση, είναι γεγονός…!
ΤΗΕ OPPRESSED (Θρύλοι) BOOTSTROKE (Οι γνωστότεροι του είδους στην Ελλάδα πιστεύω) JUNGLE FEVER (Νέα ανερχόμενη πολύ καλή μπάντα.Ακούστε αν δεν το’ χετε κάνει ήδη)
[B]15 ευρα
Anclub[/B]
(slogan στην αφίσα: Pride Without Prejudice! Παρ’ το!)
[SIZE=“3”]ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΜΩΩ! LIVAΡΑ![/SIZE] ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΟΜΩΣ
The Oppressed. Όπως δηλώνει και το όνομα, η ζωή ήταν σκληρή στην Ουαλία τη δεκαετία του ΄80. Ήταν μια εποχή που η skinhead κουλτουρα είχε αναγεννηθεί απο τις στάχτες της, αυτή τη φορά όχι με κέντρο τη ska και τη reggae, αλλά με ενα νέο μουσικό κίνημα που στιγμάτισε τη δεκαετία, το Oi! . Το κοινό στις συναυλίες είχε ελαφρώς αλλάξει και πλέον δεν διέφερε σε τίποτα με το συγκρότημα στη σκηνή. Ετσι, πολλοί νέοι αλλά και πάρα πολλοί πιτσιρικαδες, επηρεασμένοι και από την νοοτροπία του ‘αν μπορεί αυτός, μπορώ και εγώ’ του punk rock, ξεκίνησαν να φτιάχνουν τις δικές του μπάντες. Ο Roddy (vocals), η κυρίαρχη μορφή στους Oppressed, κατέληξε σε αυτούς να παίζει κιθάρα, αφού πρόσφατα είχε βγει απο τη φυλακή για καποια παραπτώματα βίας και έφερε μαζί και τον αδερφό του. Σύντομα ανέλαβε και τα φωνητικά και δημιούργησε τους Oppressed που ηχογράφησαν και έμειναν στην ιστορία. Για 4 χρόνια έπαιζαν στην Ουαλία και την Αγγλία σε μια περίοδο που το Oi! πέρναγε τη χειροτερη κρίση στην πορεία του, με τα media της εποχής να το έχουν θάψει τελείως. Το Oi! είχε καταντήσει κόκκινο πανί, οι συναυλίες ήταν λίγες και σχεδόν πάντα τέλειωναν βιαια, είτε για ποδοσφαιρικούς λόγους, είτε γιατί πολύ απλά όλες οι υποκουλτούρες, punks, skins, teds, rockers, ήταν σε πόλεμο μεταξύ τους. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που πολλές μπάντες όπως και οι Oppressed αποφάσισαν να τα παρατήσουν. Την πρώτη φορα.
Ο Roddy στη συνέχεια, με την αποζημίωση που έλαβε από την ασφάλεια για ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, έφτιαξε την Oi! Records και τη SKA Records, που ανέδειξαν πολλές καινούριες μικρές μπάντες στην Αγγλία. Με το moto ‘Bands wanted. Neither Red, Nor Racist’ σε μουσικά περιοδικά της εποχής ήρθε σε επαφή με μπάντες όπως οι Glory, οι Magnificent, οι Society’s Rejects και οι Condemned 84, τις οποίες και βοήθησε στα πρώτα τους βήματα. Όλα αυτά μέχρι το σημείο που τα παράτησε όλα για να επικεντρωθεί στην οικογένεια του και στο νεογέννητο γιο του.
Η πρώτη επανένωση των Oppressed έγινε το 1994 για την προώθηση του S.H.A.R.P. στην Αγγλία, σε μια προσπάθεια να απαλλαχθεί η σκηνή από την πολιτική και το ρατσιμό.
Έκτοτε οι Oppressed, με διαφορες ενδιάμεσες περιόδους αδράνειας, έχουν παίξει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και μεγάλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Στις 13 Μαρτίου 2010 το S.U.C. με πολλή υπερηφάνια παρουσιάζει μια συναυλία στο αυθεντικό πνεύμα που ακόμα κουβαλάει το Oi! πάνω του απο το '80, με τους BootStroke και τους Jungle Fever να ανοίγουν για τους Oppressed στο ιστορικό ΑΝ Club της Πρωτεύουσας!
"To us,Skinhead,was just simply,about being working class,being proud of yourself and knowing where you come from.So when later on,right wing politics started seducing young impressionable skinheads,it didnt make sense to us,which is why we wanted nothing to do with it.If you re a racist,you CANT be a Skinhead,because Skinheads wouldnt exist without Jamaica
εεετσι!!! αλητεια ΡΕ!!! :drunk:
εκει θα ειμαστε φυσικα.
ελπιζω να μην κινδυνευσουμε ομως εμεις οι μαλλιαδες γιατι απ’οσο εχω δει δεν υπαρχουν και πολλοι σε τετοια λαιβ…
Nτάξει τι να πω??? Ζήσαμε ιστορικοανατριχιαστικές στιγμές σήμερα…Απλά και λακωνικά.
Τρομερο live. Από το πρώτο λεπτό της πρώτης μπάντας μέχρι το τελευταίο λεπτό της τελευταίας μπάντας.
Συνοπτικά…
Jungle Fever. Μπάντα που υπόσχεταί πάρα πολλά, μα πάρα πολλά… Χαιρομαι που βγήκε επίτελους μια νέα μπάντα αυτού του είδους στην Ελλάδα, που να είναι τόσο καλή. Μπραβό τους. Θα φτάσουν πολύ ψηλά πιστεύω. (ανυπομονώ σε cd τους)
Bootstroke. Σταθερή Αξία. Ντάξει κάτω ο πάνικος ο ίδιος. Πολύ αγαπητή μπάντα από το κοινό. Τα καινουρια τους κομμάτια τα σπάνε πάρα πολύ…
Ε, και Oppressed. Nτάξει ανατριχίλα… Μιάμιση περίπου ώρα γεμάτη oi! ύμνους που αγαπήσαμε και μεγαλώσαμε μ’ αυτούς…Ο ήχος αρκετά καλός, με εξάιρεση στο τέλος όπου γινόταν της πουτάνας στην σκηνή…Αλλά διάολε τι σημασία είχε, το διασκεδάζαμε όλοι άπειρα…Μορφάρες όλοι τους, πολύ ωραίοι τύποι, και πολύ ζεστοί με το κοινό…
Ομολογώ όμως ότι μου έλλειψαν κάποια κομμάτια τους, δυστυχώς… Αλλά τι να κάνουμε, μη τα θέλουμε κι όλα…Αυτό που είδαμε, δεν θα το ξαναδούμε μάλλον.
Όμορφα highlights, όταν bootstroke και oppressed τραγούδισαν δις μαζί το ultra violence.
Ευχαριστούμε τους The Oppressed για αυτό που είναι,όλο το κόσμο που έκανε το κλίμα φανταστικό και απο εκεί και πέρα όσοι το έζησαν ξέρουν…πάντα τέτοια!
Και γαμώ ήταν και σήμερα οι Oppressed στο υπερτιγκαρισμένο Αν. Πολύ καλοί οι Dogsflesh, ωραίοι και οι Picture Fram Seduction. Από τους Έλληνες, είδα τους Άλλος Κόσμος με τον τραγουδιστή των Bootstroke και ήταν μια χαρά και τους Ομίχλη, που μου έπεσαν ίσως λίγο πιο βαρείς από τις προτιμήσεις μου. Στα ελληνικά έγινε μεγάλος χαμός από τον κόσμο, ειδικά στους Ομίχλη το Αν κοντραρίστηκε στα μάτια μου για το ρεκόρ πηξίματος που έχω δει ποτέ στο συγκεκριμένο μαγαζί. Αλλά είπαμε, Oppressed τιμιότατοι, με υπεργκρουβάτο μπάσο και ο Roddy είναι τεράστια μορφή του χώρου. Φέτος ήταν τρίο, με μια μόνο κιθάρα.