Ligo dyskolo na gineis fan ton Steinman, Todd Rudgren se mia bdomada.
Xoris plaka paidia milame gia poly dyskola monopatia kai goustaro pou kapoioi sygxronoi prospathisan alla bebaia leipoun aytoi oi dyo ogkolithoi gia na einai megaleio (san audio sta aytia mou). Omos…den perimena na ksanakouso pote kai petaksa apo tin xara mou otan akousa ksana tetoio ixo.
εγώ πάλι θα αντισταθώ στο κλίμα ενθουσιασμού, όχι ότι δεν είναι καλό, αλλά δεν ξέρω δεν μπορώ να πω μέχρι στιγμής ότι με συκγλονίζει τόσο πολύ. πάντως, σίγουρα με κανονική κυκλοφορία και artwork θα μπορώ να το κρίνω διαφορετικά.
από την άλλη για να με ενθουσιάσει κάτι πρέπει να με κερδίσει και να το ακούω συνεχώς. Με τον ΧΑΜΟ από (καλές) κυκλοφορίες τον τελευταίο μήνα ο χρόνος ακρόασης έχει καταμεριστεί με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ακούσω όσο θέλω και να κρίνω όπως θέλω.
μέχρι στιγμής ένας δίσκος το έχει καταφέρει να ξεχωρίσει τον τελευταίο μήνα.
από την άλλη έχοντας μεγάλη εκτίμηση στον Meat Loaf και τον συνθέτη του (πώς τον λένε Daz? :p) απορώ πως δεν έχουν κολλήσει με τα 3 Bats όλοι αυτοί που κόλλησαν τόσο πολύ με αυτό…
@dying : το φαντάζομαι και θα το πάρω σε πρώτη ευκαιρία.
@ Daz : you really got me now…:lol:. Life is a lemon and I want my money back…
@awake : είπα ότι μ’αρέσει όμως, αρα μη χαίρεσαι και τόσο. Και οκ για να αναφέρει κάποιος kick off 2 σε σχέση με sensible soccer, πρέπει μουσικά να είναι άμπαλος…
Ενας βασικος λογος για τον οποιο δεν εχω ακουσει σοβαρα το καινουργιο ειναι αυτος. Προσφατα πηραμε (καποιοι απο εδω) και τα δυο albums αυθεντικα κι οπως ανεφερε πρωτυτερα ο Μανος, η εμπειρια της ακροασης διαβαζοντας τους στιχους και τις αφηγησεις αγγιζει αλλο επιπεδο. Και να σου πω την αληθεια, προτιμω να περιμενω για να το ακουσω οπως του αξιζει, απο το να βιαστω και να πεταξω ενα ξερο ‘‘ΓΜΑΕΙ’’, διχως βαθυτερη κατανοηση του τι παιζει με το concept, τον δισκο, γενικα.
στο πρωτο πρωτομεν σου εβγενε αυτο το ΓΜΑΕΙ, το πολυ στη τριτη ακροαση.
το ακτ2 εχω να τ’ ακουσω απ’ το πρωτο καιρο ενθουσιασμου, κατι που δε συνεβη στο s/t, δεν υπηρχε ουτε πρωτος ουτε τελευταιος, ακομα ενθουσιασμενος ειμαι. αλλα ρε ντγιουντ αυτη η μπαντα σε βαζει σε σκεψεις, διοτι στο πτ ΙΙΙ παλι θα παιξουν κατι καινουργιο με τη δικια τους σφραγιδα και σ’ αυτο ειμαι σιγουρος.
Εμένα στη τρίτη ακρόαση μου έβγαινε αυτό το πολύ καλός δίσκος.
Το ΓΑΜΑΕΙ ΣΥΜΠΑΝΤΑ μου βγήκε πιο μετά. Και τώρα που το σκέφτομαι, μου βγήκε όταν έδωσα προσοχή στο όλο κόνσεπτ και το άκουσα με ακουστικά και κατάλαβα τι έπαιζε από πίσω. Τότε το λάτρεψα το πρώτο. Βέβαια έχω και τη λόξα να ανεβαίνει στα αυτιά μου η μουσική όταν ο δίσκος είναι κόνσεπτ, το παραδέχομαι.
Πάντως η τεράστια μαγκιά για ένα συγκρότημα, εκεί που θα το παραδεχτώ με τα χίλια, είναι όταν βγάζει μια δισκάρα και μετά αλλάζει ύφος και φτάνει το επίπεδο της προηγούμενης δισκάρας, αλλά από άλλο δρόμο και υπό άλλη έννοια. Για μένα τότε η μπάντα ανεβαίνει πολλά επίπεδα στην εκτίμησή μου.
Και υπάρχουν πολλά κάμποσα τέτοια παραδείγματα, αλλά δε τα αναφέρω μη βγούμε οφφ τόπικ. Οι Protomen πάντως είναι ένα από αυτά.
Μέσα σε μία μέτρια μέχρι στιγμής χρονιά (αν και το παραδέχομαι πως λόγω στρατού δεν έχω ακούσει πάρα πολλά :?), αυτή η κυκλοφορία είναι από τις λίγες που ξεχωρίζουν. Γιατί; Γιατί η ατμόσφαιρα που βγάζει ο δίσκος είναι άνευ προηγουμένου. Πραγματικά καθηλωτική!
Όντως οι αναφορές στον μέγα Steinman είναι αρκετές. Βέβαια, ο Steinman έχει πιο χιουμοριστικό στυλ, ενώ εδώ τα πράγματα έχω την αίσθηση πως είναι πιο σοβαρά. Επίσης ο Steinman, μέσω του M.L. πάντα, είχε σε κάθε δίσκο ενιαίο προσανατολισμό (είπαμε, το III είναι Desmondικό), ενώ οι “πρώτοι” παίζουν μπάλα με διαφορετικό σύστημα σε κάθε κομμάτι.
Εντάξει, δεν πολυέχει σχέση μουσικά, αλλά εγώ έχω λόγους να παραλληλίζω το δίσκο με Tom Waits :-s
Ωραιο και το δευτερο btw, με κερδισε για τον ιδιο ακριβως λογο που αναφερει ο Κοζυς. Ατμοσφαιρα και γενικο feeling. Εαν αλλαξουν ξανα υφος δλδ, το πιθανοτερο ειναι να παιξουν μπαλα με αυτο το πεδιο ως κοινο σημειο αναφορας. Χωρια που αποτελει βασικο λογο για τον οποιο δεν ηχει παραταιρα ξενο σε σχεση με το πρωτο.
