ίσως να ταιριάζει καλύτερα στο “μου τη σπάει” αλλά βαριέμαι και λέω ό,τι μου κατέβει, πόσο ωραίο είναι να έχεις στείλει ένα μήνυμα, να περιμένεις απάντηση, να χτυπάει κάθε λίγο και λιγάκι το κινητό για οποιοδήποτε άσχετο λόγο και εσύ να είσαι ακόμα έτσι:
Ο Κρίμσον στέκεται στο ύψος του και αυτό τον τιμάει (οι άνδρες δεν κλαίνε κτλ.) Αλλά εγώ δεν μπορώ να μην αισθάνομαι μια θλίψη και λίγες τύψεις κιόλας. Πεταχτήκαμε στη μέση του ψηστηριού και τα κάναμε όλα πουτάνα ρε γαμώτο. Πιο χαλάστρα πεθαίνει ο Κρίμσον.
από τον καναπέ!
χωρίς πλάκα τώρα με παρακολουθείς? Πού ήξερες ότι είναι από τα αγαπημένα μου όσον αφορά τα πιο καινούρια τραγούδια τους? (το έχω βάλει πολλές φορές τέρμα στο στερεοφωνικό)
Στο μόνο που δεν κολλάει είναι στο νόημα. Έρωτας χωρίς αγάπη και έλλειψη σεβασμού προσωπικότητας. Ευτυχώς που ο Daniel το καταδικάζει αυτό.