Δισκάρα το από πάνω, στα χνάρια του ντεμπούτου, χωρίς να διακρίνω και πολλές διαφορές. Εκπληκτικός ο τρόπος που δένουν τη γκράιντ μανία με τις μελωδίες, χωρίς να χάνουν από την ορμή τους ή κάτι τέτοιο.
Τα mid-tempo περάσματά τους, είναι αδιανόητα τέλεια και η μόνη μου ένσταση έχει να κάνει με το ότι δεν έχει περισσότερα τέτοια. Αφού μεγάλωσαν τη διάρκειά του (από 18 λεπτά που ήταν το πρώτο, πήγαν στα 30), τους έπαιρνε (και τους ταιριάζει άλλωστε) να έχωναν κι άλλα.
Χμμ, νομιζω τα mid tempo μερη ειναι ηδη αρκετα, βασικα ειναι οσα πρεπει.Και ναι, χωρις αυτα ισως να εχανε αρκετη απ’τη μαγεια του ο δισκος.Αλλα για μενα εκει που τα γαμανε ολα ειναι οταν ανεβαζουν ταχυτητες, οπως στο θεικό [I]Vigil[/I]
A επισης 2 απανωτες ακροασεις στο Blockheads προχτες, με κατεστρεψαν.Και εχουν πετυχει και τελειο ηχο στην παραγωγη
Ballou ρε μνια. τι ήχος είναι αυτός?!
τους θεσσαλονικεις head cleaner κανεις?
και με φοβερο βιντεο ε?
Ennoeitai bre…kai gnwstoi m…diskara…kai bgalan kainourgio kommati…pare na deis
μπραβο τα παιδια!
πολυ γαματοι!
και με ωραιο concept
και απο τι ειδα οι κριτικες για το περσυνο τους
ειναι παρα πολυ καλες!!!
και επισης φοβερα βιντεο κλιπ…
Κι ακόμα καλύτεροι live αδερφέ. 
γενικά η ελληνική grind( +death) core σκηνή γαμάει στεγνά…Και ανεβαίνει!
Triple post σήμερα γιατί δεν γράφουμε τίποτα και στεγνώσαμε.
Ξεκινώ με την Ιταλική grindcore μπάντα [B]Jesus Ain’t in Poland[/B]
Έχουμε μια δουλειά τους το 2008 [B]Holobscene[/B]
15 λεπτά ακατάπαυστου Grindcore. Δεν καταλαβαίνεις πότε περνάει και σε κάνει να το βάλεις repeat. Όλα τα κομμάτια βαράνε κόκκινο. Επιρροές Nasum, Birdflesh κτλ. Κλασικό grindcore.
Κομμάτια : [U]INFIBULATION[/U] , [U]THE MONKEY VALLEY[/U]
Καινούργιος δίσκος το 2012 [B]Freiheit macht frei[/B]
Εδώ συνεχίζουμε σε death/grind ρυθμούς. Εντάξει τρομερό. Σαφώς καλύτερο από το προηγούμενο. Εδώ φαίνονται πιο ώριμοι, δεμένοι και ολοκληρωμένοι. 30 λεπτά ο δίσκος. Δεν είναι τίποτα. Ακούστε να γουστάρετε.
Κομμάτια : [U]My god is my will[/U] , [U]Blessed Be[/U]
Μιας και πιάσαμε Ιταλία θυμήθηκα και τους The Secret που είχα σκοπό να ποστάρω. Δεν είναι σερβιέτα αλλά μπερδεμένη ως προς τον ήχο, βάση δίσκων, μπάντα από Ιταλία.
2004 με το [B]Luce[/B] σε ρυθμούς metalcore που δεν ασχολήθηκα πολύ.
2008 με το [B]Disintoxication[/B] σε ρυθμούς metalcore και πιο αργά σημεία που δεν ασχολήθηκα πολύ.
Από το πουθενά όμως πετάγεται το [B]Solve Et Coagula[/B] του 2010 και μένω με ανοιχτό το στόμα. Εδώ ακούμε Black metal με grind στοιχεία. Τα σκοτεινά σημεία υπερισχύουν. Και δεν είναι metalcore αυτός όπως ατυχώς είπε κάποιος παλιά απλά για να πει.
Φέτος έβγαλαν το [B]Agnus Dei[/B]
όπου
είναι grindcore δίσκος με black στοιχεία όμως και αρκετά αργά σημεία. Converge φάση. Εχθρότητα, κακία, επιθετικότητα κατευθείαν στα μούτρα.
Κομμάτια : [U]LOVE YOUR ENEMY[/U] , [U]Darkness I Became[/U]
Και για τέλος αφήνω τους [B]Buffalo Grillz[/B] , Ιταλοί death/grinders με καινούργιο δίσκο [B]Manzo Criminale[/B] του 2012
Δεν έχω ακούσει την πρώτη δουλειά τους [B]Grind Canyon[/B] , αλλά θα το κάνω.
Εδώ έχουμε ριφφάτο πιασάρικο death/grind. Samples, χιουμοριστικοί τίτλοι (βλ. Dimmu Burger, Linkin Pork, Pig Floyd) και άλλα τέτοια όμορφα.
Κομμάτια : [U]Linkin Pork[/U] , [U]Sacro e Scrofano [feat Gordo from Ratos de Porão][/U]
Να ξεχωρίσω το Agnus Dei και Freiheit macht frei
ΜΕ ΤΡΕΛΑ!
[B]Iron Lung - White Glove Test (2013)[/B]
Νέος δίσκος από την υπερμπαντάρα που κυκλοφόρησε το μνημειώδες “Sexless // No Sex” πίσω στο μακρινό 2007.
Ο νέος δίσκος περιλαμβάνει τρεις εκδοχές του ίδιου πράγματος.
Μια απλή έκδοση (κιθάρα, τύμπανα, φωνητικά), μια noise/ambient και άλλη μία που είναι και οι δύο μαζί.
Η τρίτη είναι η καλή η γαμηστερή και εδώ και το τελευταίο δίωρο την έχω ακούσει 6-7 φορές ήδη.
Το εξώφυλλο δεν είσαι σαν την τελειότητα του Sexless αλλά και αυτό γαμάει.
Το ακούμε εδώ ολόκληρο: http://ironlungpv.bandcamp.com/album/white-glove-test-lp-cd
[B]Pig Destroyer - Mass & Volume[/B]
This ep was written and recorded during the final day of the Phantom Limb sessions with unexpected extra studio time and resources. In the following years, with Natasha being released on its own and Brian no longer being in the band, our intentions of releasing Mass & Volume basically evaporated. However, looking back now, Mass & Volume serves as a great epilogue to that particular era of the band.
Pat Egan was a friend and a keystone member of the Relapse family for many of the years we have been involved with it. He devoted his life to supporting underground music and he immeasurably helped develop the bands he worked with. His untimely passing on February 18 2013 shocked the many people that his life and work had touched.
This EP is dedicated to the memory Of Pat Egan and to the loving family he left behind. RIP Pat.
Μπαμ! Απ’ το πουθενά!
Εν τω μεταξύ, τι σκατά γίνεται με τα γκράιντς φέτος; Σωρηδόν σκάνε οι δισκάρες.
Να φανταστώ πώς αυτό που στριμάρει είναι η πρώτη;
Ναι. Έχει λικάρει πάντως η deluxe έκδοση που τα περιλαμβάνει όλα.
Και τα απλά κομμάτια γαμάνε πάντως. Ωραίοι στίχοι επίσης. Προσεγμένη δουλειά
Φυσικά και γαμάνε. Μην νομίζεις ότι υπάρχουν και τρελές διαφορές πάντως. Απλά στην merged έκδοση, τα noise/ambient γεμίζουν ωραία τα κενά ανάμεσα στις διακοπές των ρυθμών.
Μόνο από μόνο του το noise/ambient είναι βαρετό. Το έχουν και ως ένα κομμάτι μόνο 23λεπτο (λογικό βέβαια, αφού δεν έχει νόημα να το χωρίσουν σε 20 κομμάτια) και δεν είναι για πολλά-πολλά.
Θα τις κατεβάσω τις εκδόσεις να δώ. Τώρα ως noise/ambient κομμάτι όλος ο δίσκος, λίγο ανούσιο ώς κυκλοφορία πράγματι εφόσον έχουν τόσο ολοκληρωμένα κομμάτι στο δικό τους στυλ, αλλά οκ περι ορέξεως…