Πριν από αρκετά χρόνια, με την ευκαιρία της τότε επικείμενης συναυλίας των Rolling Stones στην Αθήνα (1998) και της συζήτησης που γινόταν σχετικά με την ηλικία των μελών της ιστορικής αυτής μπάντας (πενηντάρηδες όλοι τους τότε), είχα διαβάσει ένα ωραίο άρθρο που έλεγε, μεταξύ άλλων, ότι “δεν υπάρχει ηλικία συνταξιοδότησης από το rock ‘n’ roll, αφού πρόκειται για ένα νέο είδος μουσικής από την άποψη ότι οι πρωτεργάτες του είναι ακόμη ζωντανοί ή θα μπορούσαν να είναι”.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήταν μια πολύ λογική τοποθέτηση. Με άλλα λόγια, αφ’ ης στιγμής οι Rolling Stones, που είναι από τους παλιότερους στο “επάγγελμα”, συνέχιζαν στα πενήνταφεύγα τους να “ροκάρουν”, η συγκεκριμένη ηλικία αυτομάτως έπαυε να είναι απαγορευτικά μεγάλη για τέτοιες δραστηριότητες - κάτι που ενδεχομένως και οι ίδιοι οι Stones να πίστευαν, ή και να χλεύαζαν ακόμη, όταν βρισκόταν στην ακμή τους!
Είκοσι (και βάλε) χρόνια αργότερα όμως, έχοντας δει πολλούς σκαπανείς της μουσικής αυτής να φεύγουν από τη ζωή από παθολογικά αίτια σε ηλικίες που δεν απέχουν πολύ από το προσδόκιμο ζωής των “κοινών θνητών”, και βλέποντας όσους επιβιώνουν να έχουν εισέλθει στην λεγόμενη τρίτη ηλικία, αυτό το επιχείρημα πλέον δεν στέκει.
Έτσι λοιπόν, ειδήσεις όπως η παραπάνω δεν μου προκαλούν κανέναν ενθουσιασμό, αφού όσο κι αν θα ήθελα να βρεθώ σε ένα live των Who, του συγκροτήματος που εκτιμώ ίσως περισσότερο από κάθε άλλο, καταλαβαίνω πως κάτι τέτοιο τώρα πια δεν έχει νόημα!
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το αν απουσιάζει ο θρυλικός Keith Moon κι ο εμβληματικός John Entwistle – μια τέτοια κουβέντα θα είχε ουσία πριν από 15 χρόνια. Τώρα και μόνο στη σκέψη να βλέπω δύο γέρους, στα 75 τους, να τραγουδάνε “hope I die, before I get old” συνειδητοποιώ το θλιβερό του πράγματος κι ότι κάποια πράγματα καλόν είναι να τα βιώνεις στην εποχή τους (άντε και λίγο μετά)…
…και, δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν οι Who διήγαν την καλή τους εποχή εγώ δεν υπήρχα καν!
(Για να προλάβω αντιδράσεις, εννοείται ότι “όποιος θέλει, πάει να τους δει, όποιος δεν θέλει, δεν πάει”, “για μένα” κλπ, μην λέμε τα ιδία και τα ίδια!)