OK παιδιά, δε νομίζω πως χρειάζονται συστάσεις. Pete Townshend, Roger Daltrey, John Entwistle και Keith Moon, ή αλλιώς η ιστορία της ροκ μουσικής, ή τουλάχιστον, ένα πολύ σημαντικό μέρος της.
Τον τελευταίο καιρό ακούω πολύ τα άλμπουμ τους (όπως και γενικά με έχει πιάσει μια oldies, '60ς και βγάλε κατάσταση) και πραγματικά προσπαθώ να σκεφτώ πόσους και πόσους μεταγενέστερους έχουν επηρεάσει. Γενικά τείνω να προτιμώ τις δουλειές τους απ’ τα sixties, αν και είναι γεγονός πως δίσκοι όπως το Quadrophenia του ’73 είναι καταπληκτικοί πραγματικά.
Θα σταθώ ιδιαίτερα στο Tommy του 1969, το άλμπουμ που έθεσε τα θεμέλια εκείνου που αποκαλούμε rock-opera (αν και στοιχεία concept ήδη είχαν εμφανιστεί από το προηγούμενο άλμπουμ τους, The Who Sell Out). Δισκάρα από τις λίγες, τόσο μουσικά όσο και θεματολογικά… Πολύ θα ήθελα να τους είχα δει live εκείνο τον καιρό… (ήταν διάσημοι ανάμεσα σε άλλα, και για τα εκπληκτικά τους live, στα οποία τα έσπαγαν όλα στο τέλος).
Τσεκάρετε το ΦΟΒΕΡΟ αυτό βιντεάκι! Οι Who παρουσιάζονται σε μια εκπομπή στην τηλεόραση και παίζουν το My Generation… Ο τρελο-Keith Moon όμως έχει βάλει περισσότερο εκρηκτικό υλικό απ’ ότι χρειάζεται στα ντραμς, με αποτέλεσμα μια έκρηξη στο τέλος μεγαλύτερη απ’ ότι περίμεναν τα έκπληκτα υπόλοιπα μέλη…! Θεοί!
Το Tommy είναι απίστευτη ταινία και ακόμη πιο απίστευτος δίσκος.Απλά respect.Απο εκεί και πέρα δεν γουστάρω άλλα κομμάτια τους πολύ,αλλά σίγουρα έχουν γράψει ιστορία στο είδος.
Το Quadrophenia , Tommy, Who’s Next είναι αγαπημένα δισκάκια και δεν χρειάζεται να αναφέρω πόσο σημαντικοί ήταν. Respect. Όταν τους ακούω θυμάμαι απίστευτα σκηνικά από τα φοιτητικά μου χρόνια. Διοργανώναμε σπίτι ενός παιδιού πάρτυ που ακουγόταν αποκλειστικά ήχοι από Who, AtomHeart Mother - Animals, Ζappa, Klaus Nomi, Hawkwind, Agnostic Front, Sex Pistols, Σκαλκωτά και Wagner… μία φορά το πάρτυ είχε καταλήξει στο να βάφουμε τους τοίχους του με πλαστικό που έιχε βρεθεί τυχαία στο πάρτυ, μία άλλη φορά παίζαμε μπουγέλο με whiskey ( στην κυριολεξιά, ε )… ωραίοι οι The Who τελικά, μου αρέσουν.
To Love Reign O’er Me από το Quadrophenia είναι εύκολα μέσα σε ένα υποθετικό τοπ-20 τραγουδιών για μένα. Απίστευτη κομματάρα! Μου αρέσει και η διασκευή των Pearl Jam για της ανάγκες της ταινίας Reign Over Me με τους Ντον Τσιντλ και Άνταμ Σάντλερ. Μου άρεσε και η ταινία αυτή :D:D
Τεσπά, γενικότερα είναι πολύ καλοί αν και δεν έχω εντρυφίσει.
Ήταν μετά από αυτή την ταινία που έδωσα μεγαλύτερη σημασία στο Quadrophenia…(είναι 2 δίσκοι βασικά) το οποίο είχα λίγο παραμελήσει καθώς είχα φάει τα μεγάλα κολλήματα με who are you και who’s next! Kαι ξαφνικά εντυπωσιάστηκα…!!
Κατα τ’άλλα…πέρα από αυτά έχω και τα who by numbers,odds and sods και face dances που επίσης μου αρέσουν πολύ.
Παρόλο που το Love Reign O’er Me με κάνει πλέον να ανατριχιάζω κάθε φορά, οι μεγάλες μου συμπάθειες είναι ακόμη οι ίδιες :oops:.
(Και συμφωνώ πως ήταν πάρα πολύ καλή η διασκευή του κομματιού από τους Pearl Jam! :roll: -αυτό για όσους δεν αντέχουν τους Who). [/FONT]
ισως το πρωτο ροκ supergroup!
απο τους πρωτουε που βγαιναν Live κ τραβουσαν τα κοματια κ τζαμαρανε ετσι!(για ροκ μιλαω ε!)
γενικα στουντιο τους βαριεμαι. αλλα τρελενομαι να τους ακουω Live!
Μου αρέσουν πολύ. Έχουν γράψει μεγάλα τραγούδια και βέβαια το πράγματι πολύ αξιόλογο Tommy… Α και ήταν και από τους πρώτους “εισηγητές” της σκηνικής τρέλας!
Πριν 2 μέρες όταν είδα το παρόν τόπικ πωρώθηκα απίστευτα και έβαλα το Quadrophenia να το ξανακούσω. Ε, λοιπόν εδώ και 2 μέρες παίζει στο ρίπιτ ΟΛΟ το άλμπουμ. Απανωτά όμως! Ένα διάλειμμα έκανα μόνο για ν’ ακούσω και μια φορά το The Wall από Pink Floyd (με έχουν πιάσει οι νοσταλγίες μου αυτές τις μέρες :D) και μετά ξανά… και ξανά… και ξανά… QUADROPHENIA!
Πόσο μεγαλειώδες είναι αυτό το άλμπουμ; Πόση έμνευση είχαν τα παλικάρια όταν το έφτιαχναν; Πρέπει να είχαν μαστουρώσει πολύ άσχημα κάποια στιγμή και μέσα στη μαστούρα τους να είδαν το Θεό τον ίδιο και έτσι να τους ήρθε αυτή η θεϊκή έμνευση.
Μόλις τέλειωσε το αριστουργηματικό Love Reign O’er Me. Ας το ξανακούσω άλλη μία φορά πριν πάω για ύπνο…
Οι Who ,Rush,Pink Floyd,Yes ειναι οι πατερες του progressive.Δεν νοειται οπαδος των Theater,Porcupine tree,Fates Warning,Pain of Salvation και γενικα του συγκεκριμενου χωρου να μην εχει ακουσει εναν απο τους 4 προπατορες του ειδους.Οσο για τους Who μεμονωμενα εχουν αφησει εποχη.Μεγαλο γκρουπ.
Ε οχι και να λειπουν απ’τους πατερες του προγκρεσιβ οι King Crimson ομως:!: (Και οχι μονο.)
Ενιγουεη, τους Δε Χου τους ψιλοβαριεμαι αν και ειναι κορυφαιο γκρουπ. Εχουν βγαλει τραγουδια που δεν θα ξαναβγουν ποτε, και μουσικαρες κι επηρεασαν οσο λιγοι.
Πφφ, αυτοί που τους έπεσαν οι ενισχυτές και χάλασαν και έτσι δημιουργήθηκε η παραμόρφωση?
:thumbdown: :thumbdown: [-X [-X Κατέστρεψαν τη μουσική τη μέρα που τσιγκουνεύτηκαν να τους αλλάξουν. Που να ξεραν βέβαια πόσοι βλάκες θα τους αντέγραφαν
Κι όμως, έχει δίκιο. Ως γνωστόν η παραμόρφωση κατέστρεψε τη μουσική, το λέει και το όνομα “παραμορφώνω”. Και τι αλήτες, κατέστρεφαν τα μηχανήματα και τα μουσικά τους όργανα, ντροπή, τι πρότυπο να έδιναν στους νέους? Λυπάμαι.
