Ο καθένας μας έχει κάποιο μουσικό προφίλ και κάποια όρια στο γούστο του όσο ανοιχτόμυαλος και να είναι. Με βάση αυτό το προφίλ υπάρχουν τα πράγματα που υπο κανονικές συνθήκες του αρέσουν και πράγματα που δεν τα παλεύει. Έλα μου όμως που υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Για να γίνω καταννοητός φανταστείτε το παρακάτω. Είσαι Metallica Fan(βαμμένος όμως) αλλά εκεί που οι άλλοι στο Master Of Puppets ακούν τον καλύτερο δίσκο του Metal εσύ ακούς μια μαλακία όρθια. Είσαι Επικάς αλλά το Hail to England σου ακούγεται απλά συμπαθητικό. Αυτό μπορεί να πάει και ανάποδο όπως πχ το να θεωρείς το Virtual Eleven τον καλύτερο Maiden δίσκο ή να σου ακούγεται σαν το αριστούργημα των Slayer το Diabolus In Musica.
Ο κανόνας μπορεί να επεκταθεί και σε συγκροτήμματα πχ σιχαίνεσαι το Thrash αλλά λατρεύεις Sodom ή έχεις αλλεργία στη μελωδία και λατρεύεις Savage Garden, Το πιο ακραίο πράγμα που μπορείς να ακούσεις γενικά είναι το British Steel αλλά παρόλαυτα οι Napalm Death είναι μεστην καύλα.
Εδώ δε χωράει τι:
α) Η αντίληψη ότι ένα κλασσικό Album είναι γτπ από άτομο που δε γουστάρει το συγκρότημα ή το είδος. Δηλαδή αν μου πει ό Night*Sky ότι το Iowa είναι για τα μπάζα θα σου πω ότι σιγά το νέο αφού τους Slipknot τους σιχαίνεσαι. Αν από την άλλη μου πει ότι οι Mudvayne είναι θεοί ναι αυτό είναι έκπληξη.
β) Το να πει κάποιος ότι το τάδε Album δε μου αρέσει όταν το Album είναι ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενο. Πχ αν μου πει μεταλλάς Lostας ότι το One Second είναι μαύρο χάλι δε θα με κάνει να πέσω από τα σύννεφα. Από την άλλη να μου πει ότι θεωρεί το Icon καλούλι απλά, εε εκεί είναι για να τραβάς λίγο τα μαλλιά σου κανονικά.
Αιτιολόγηση δεν απαιτείται αφού ούτως ή άλλως αυτά είναι πράγματα που και εμείς οι ίδιοι τα θεωρούμε κουλαμάρες της ακουστικής μας λειτουργίας. Τώρα αν υπάρχουν και συγκεκριμμένα πράγματα που μας χαλάνε τότε μπορεί να εμπίπτουν στην κατηγορία “δε συμφωνώ με τη βοήθεια του κοινού” οπότε αν δε βαριόμαστε μπορούμε να πούμε και κάνα λογάκι παραπάνω
Για να κάνω την αρχή θα πω 2 παραδείγματα.
Το πρώτο είναι οι Pain Of Salvation όπου το Remedy Lane δε μου είπε ποτέ όσα λέει στους περισσότερους(κοινώς μου ακούγεται απλά καλό) ενώ το Scarsick είναι άνετα στα 3 αγαπημένα μου.
Το δεύτερο είναι οι Kreator όπου από τα Thrash Albums τους το λιγότερο αγαπημένο μου είναι το Extreme Aggressions και από την άλλη τα 3 τελευταία τους μου αρέσουν πολύ περισσότερο από την Endless Pain - Coma Of Souls περίοδο τους.
Δεν ξέρω κατά πόσο είμαι στο θέμα, αλλά πάντα απορούσα που άκουγα τρελά και με ευχαρίστηση Opeth, και βαριόμουν αφάνταστα να ψάξω άλλες progressive μπάντες, τύπου Dream Theater (σε αυτό φταίει και η φωνή του LaBrie βέβαια, γιατί δεν την παλεύω με τίποτε με φωνές ωδείου τύπου Queensryche, Fates Warning, Savatage κλπ).
Δηλαδή να ακούω 10+ λεπτα κομμάτι και να πω Οκ και άλλες μπάντες θα χουν τόσο καλή μουσική, απλά δεν έχω την υπομονή να τις ακούσω.
Ακούω Ulver, αλλά νομίζω επειδή είναι ο εγκέφαλος των Arcturus (προτιμώ κιόλας 10 φορές την ηλεκτρονική περίοδό τους παρά τα ξυσίματα στις κιθάρες και το βλαχόblackmetal των πρώτων βημάτων τους, ενώ άλλες μπάντες στο ίδιο στυλ δύσκολα θα ψάξω).
Να μη διαβάσουμε όμως σε ένα ακόμα thread τις μοναδικές αλήθειες που κατέχουν διάφοροι διαφωτιστές τύπου: “Το Seventh Son είναι μια παπαριά και μισή αλλά δεν το έχετε καταλάβει εσείς οι χαζούληδες”.
Κατά τ’ άλλα, λατρεύω Floyd, μ’ αρέσει πολύ το Dark Side αλλά μετά βιάς το βάζω στο προσωπικό μου τοπ-5 για δαύτους.
Eννοειται πως το πρωτο Darkthrone ειναι κιε το καλυτερο τους.
Λπν κατσε να θυμηθω.
Απο Metallica, αγαπημενα albums Kill Em All και Load.
Demolition στα 5 αγαπημεναμ Priest albums.
Blind Guardian μεχρι και το Imaginations, και μετα καλοι, αλλα υπερ-λυρικοι για τα γουστα μου.
God Hates Us All σας εχει ολους κι ας το κραζει ο μισος πλανητης. Αγαπημενο Slayer απο την περιοδο του Πωλ.
Εννοειται πως προτιμω Host απο Shades of God και Gothic.
Θεωρω την δευτερη περιοδο των Wasp το ιδιο καλη με τα λιγοτερο γνωστα albums της πρωτης.
Μμ, τι αλλο. Α ναι, θεωρω το Seek And Destroy ως ενα απο τα πιο αμπαλα κομματια που γραψαν ποτε οι Metallica. Προσπαθω να μπω στη διαδικασια να μ αρεσει καθε φορα που το ακουω. Σπιτι μου δεν το βαζω ποτε εννοειται, μονιμως σκιπ σε εκεινο το σημειο.
Τι λετε; Ειμαι αρκετα καλος για παραπληγικος;
Edit: Το Demons ειναι φοβερο album, συμφωνω. Απλα αλλη μπαντα.
Δεν εχεις ακουσει το terria και το syl ειναι δισκαρα.
Στα προσωπικα του συμφωνω, εχει πεσει τρελα η εμπνευση τον τελευταιο καιρο.
Edit: Απλα αυτη η ανταποκριση που δεχεται ειναι το κλασσικο ‘‘με ειχανε ψιλοστηνακρη καποτε και τωρα παιρνω οτι μου αξιζε τοτες’’.
χμ,
το Turbo είναι από τα αγαπημένα μου priest.
Α και πολλά τραγούδια από τα 2 tribute cd για τους Priest (Legends Of Metal) μου αρέσουν περισσότερο από τα αυθεντικά. Με μεγαλύτερη διαστροφή το Beyond The Realms Of Death από Blind Guardian.
δεν θεωρώ κάτι τόσο το ιδιαίτερο το Leviathan των Mastodon.
αγαπημένο Opeth το Damnation.
Στη μετά Seasons εποχη των Slayer αγαπημένο το Diabolus In Musica.
