αυτό πάλι δεν μου ακούγεται περιέργο. Ισώς επειδή και εγώ το βάζω το ίδιο ψηλά με τα παλιά τους.
ban.
Όσο για το Diabolus, δεν μου φαίνεται καθόλου περιέργο αυτό που είπε ο outshined, καθώς και εγώ το ίδιο λέω.
Για μένα το πρώτο που μου 'ρχεται στο μυαλό, είναι ότι πχ ποτέ δεν μπορούσα τους The Haunted. Επίσης από Forbidden γουστέρνω τα τελευταία τους πολύ περισσότερο από τα πρώτα τους
Slayer: Το Reign in Blood είναι αφάνταστα υπερεκτιμημένο. ενώ το Diabolus, ναι, είναι όντως ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μετά το Seasons.
Black Sabbath: Το Mob Rules μου αρέσει περισσότερο απο το Heaven and Hell, όπως και το Dehumanizer περισσότερο απο το φετινό (τι θα πει πιο φετινό;)
Iron Maiden: Το X-Factor είναι ο πιο ενδιαφέρον δίσκος που έχουν κυκλοφορήσει οι Βρετανοί εδώ και 20 χρόνια.
Ozzy: Blizzard of Ozz και No More Tears τα καλύτερα του!
Προτιμώ τους Rainbow απο τους Deep Purple, ενώ απο τους δεύτερους, περισσότερα μου λέει το Burn παρά το In Rock.
Τα δυο αγαπημένα μου Thin Lizzy albums είναι τα Vagabonds of the Western World και Bad Reputation.
Δεν μπορώ να ακούσω ολόκληρο δίσκο απο Led Zeppelin και Queen χωρίς να στραβώσει η μασέλα απο το χασμουρητό.
Το 2o Keeper των Helloween είναι μια σκέτη απογοήτευση, σε σχέση με το προκάτοχο του. Το Walls, όμως, παραμένει το καλύτερο τους, με διαφορά που κανένα σύγχρονο μετρικό σύστημα δεν μπορεί να προσδιορίσει!
Oi Candlemass είναι κομματάκι υπερεκτιμημένοι. Λατρέυω τα δυο πρώτα τους, και μετά απο εκεί το χάος - με εξαίρεση το Tales. Υπάρχουν πολλοί πιο άξιοι Doomsters απο τον Edling.
Να πω κι εγώ για τους Kreator ότι μέσα στα top- 3 αγαπημένα κομμάτια είναι το ‘‘Chosen few’’ από το ‘‘Endorama’’. Κι ας το κράζουν όλοι για εμπορίκλα. Έχει ΜΕΛΩΔΙΑΡΕΣ, ρε!
Οι Pink Floyd είναι οι ΘΕΟΙ μου, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι βρίσκουν όλοι στο ‘‘Meddle’’ πέρα από το πρώτο και το τελευταίο τραγούδι. Απορώ πώς κάποιοι το βάζουν στα top- 5 τους. Αν δεν ήταν Floyd θα ήθελα πολύ να τα θάψω αυτά τα κομμάτια.
‘‘Kill your pretty face’’: από τα πιο, πιο αγαπημένα μου W.A.S.P. kομμάτια, κι ας θάβουν όλοι το ‘‘Kill fuck die’’. Ιδίως στη live έκδοση τα σπάει.
E, αυτό ακριβώς βρίσκουν, το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι.
Eιδικά το One Of These Days παίζει να είναι στις τοπ-5 συνθέσεις των Floyd γενικότερα. Και το Fearless ψιλογαμεί εδώ που τα λέμε. Atom Heart Mother πάντως δεν είναι με τίποτα…
Εχω ψυχολογικη εξαρτηση απο Pink Floyd,λατρευω παθολογικα meddle,ummaguma κτλ,αλλα το the Wall,πλην του κονσεπτ,που για την εποχη του ηταν κατι πολυ τολμηρο και μπροστα(τωρα δεν ειναι,αλλα δεν παβουν οσα λεει μεσα να ισχυουν),μουσικα εχει καποια καλα ροκ κομματια και μεχρι εκει…απλα ενα πολυ γαματο κονσεπτ σαν θεμα,μουσικα καθαρα το θεωρω τιποτα,μπροστα σε οσα εχω ακουσει απο Φλοηντ πιο πριν και οχι κατι το διαφορετικο σε σχεση με αλλα κλασσικα προγκ θηρια της περιοδου…α,και η ταινια δεν παβει να ειναι ενα videoclip μεγαλης διαρκειας,χειροτερο απο τον ιδιο το δισκο…
είμαι μέγας φανμπόης του υψίφωνου πάουερ μέταλ αλλά με Κίσκε δεν την παλεύω μία
bad company με howe>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>bad company με rodgers
Λατρεύω τα In the Begining & Melissa των Mercyful Fate, καθώς και την φωνή του Βασιλιά σε αυτά τα 2, αλλά το Don’t Break the Oath, όσο ΡΙΦΑΡΕΣ και ΣΟΛΑΡΕΣ και αν έχει ο King Diamond δεν αντέχεται…
Για τα υπόλοιπα των M.Fate και την προσωπική του καριέρα δεν έχω άποψη γιατί μετά την αποτυχημένη απόπειρα να τον συνηθίσω στο παραπάνω δεν ασχολήθηκα.
Εκνευρίζομαι με όσους θεωρούν το Still Life το καλύτερο των Opeth.
Είναι καταπληκτικό αλλά απέχει από άλλους δίσκους :yes:
Το 34.788% είναι στους αγαπημένους μου My Dying Bride δίσκους, το προτιμώ σίγουρα από το The Angel a& The Dark Rider, Light at the End of the World.
Το ίδιο ισχύει και για το Songs of Darkness, Words of Light.
Βουλώστε το.
Το King for A Day είναι δίσκος ορόσημο, αλλά ίσως είναι το τελευταίο στις προτιμήσεις μου Faith No More με Mike Patton, ακόμη και την “bad music” του Album of the Year την προτιμώ.
Εξηγούμαι, μ’αρέσει πάρα πολύ, αλλά έρχεται τελευταίο.
κατά πρώτον, ποιό The Angel & The Dark Rider ρε :lol:. κατά δεύτερον…
στα δικά μου τώρα.
το αγαπημένο μου acdc είναι το dirty deeds :oops:
το 13th step το αγαπάω περισσότερο απ το λατεράλους
το λατρεμένο μου solitude aeturnus είναι το… downfall
υπεραγαπώ jag panzer αλλά πιστεύω πως το πρώτο titan force πατάει χάμω τη δισκογραφία των πρώτων
στα αυτιά μου, ο καλύτερος δίσκος metal church είναι το hanging in the balance
θεωρώ το edge of thorns ένα απ τα “χειρότερα” savatage, σίγουρα όχι στα 6-7 καλύτερά τους
αντίστοιχα για τους judas priest, το british steel. μάλιστα είχα ξενερώσει τόσο πολύ όταν τ άκουγα μετά από παροτρύνσεις μεταλλοπατεράδων (μετά την καύλα που φαγα με το painkiller), που έκανα να ξανακούσω priest 2-3 χρόνια
το christmas των old man gloom και το bird of prey των zozobra μου δωσαν ό,τι δε μπόρεσαν τα 2 τελευταία isis
Λατρεύω το black, αλλά θεωρώ ότι μπάντες όπως οι Gorgoroth και οι Marduk είναι η πιο βαρετή και ανούσια εκδοχή του. Δεν ξέρω πόσο παράδοξο είναι αυτό αλλά το λέω με βάση τη δημοτικότητα που δείχνουν να έχουν αυτά τα δύο συγκροτήματα…
Ε ενταξει, Nightwing, Heaven Shall Burn… και Panzer Division σιγουρα δεν ειναι ‘‘μεγαλοι’’ δισκοι, αλλα δεν τους λες και βαρετους. Ε και Gorgoroth, Pentagram και Antichrist (ιδιως το πρωτο, μαλλον) σταθερη αξια και κακια φαση εχει να μου κατσει γυναικα πεντε χιλιαδες χρονια.
Γουσταρω χεβι μεταλ, αλητειες πες το οπως θελετε αλλα δεν την παλευω ουτε 5λεπτο με Motorhead.
Θεωρω το British Steel κομματακι υπερεκτιμημενο.
Θεωρω το Razor’s Edge επισης υπερεκτιμημενο (σιγουρα παρα πολυ καλος δισκος αλλα μου φαινεται οτι το εχουμε παρακανει λιγο).
Δεν με ενθουσιαζει καθολου το Thunderstruck.
Γουσταρω απιστευτα Us Power, και γενικα αμερικανιες με γαματα φωνητικα αλλα ακουσα το Refuge Denied απο Sanctuary και δεν με αγγιξε καθολου. Θα το ξανακουσω σε μια προσπαθεια να αλλαξω γνωμη αλλα δεν νομιζω…
Metallica εχω ακουσει μονο το Master Of Puppets (θα διορθωθει λιαν συντομως παραυτα:p).
Δεν καταλαβαινω γιατι η βαβουρα των Mastodon θεωρειται μουσικη και μαλιστα progressive.