δεν μπορω με τιποτα λεντ ζεπελιν
δεν γουσταρω επικ αλλα τρελαινομαι για το to death and beyond των battleroar
απο μεταλικα αγαπημενο μου ειναι το load
συμφωνω με σπαμαν πως οι πελικαν ειναι απαλευτοι
πιο αγαπημενο μου αλμπουμ των pink floyd ειναι το animals
και μαρεσει το supervillain περισσοτερο απο το 666:-s
Χαχα, το τόπικ της απενοχοποίησης!
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΡΕ! ΧΩΣΕΕΕΕΕΕ!
Μα δεν είσαι καθόλου αιρετικός επειδή λες αυτό το πράγμα. Όσοι έχουν ακούσει Thin Lizzy με κατάνυξη και προσοχή, δηλαδή όλη τη δισκογραφία τους και όχι μόνο το Jailbreak και το Johnny the Fox θεωρούν και το Vagabonds… και το Bad Reputation από τα κορυφαία τους albums!
Και by the way, εμένα από το Black Rose (από το οποίο ξεχωρίζω κυρίως το ομώνυμο έπος) μ’ αρέσει περισσότερο και το Vagabonds, και το BR, ακόμα και το ομώνυμο ντεμπούτο τους! Έχει από τις μεγαλύτερες κομματάρες τους (απλά όχι στο ύφος που ο κόσμος έμαθε τους Lizzy λίγα χρόνια μετά), κάποιες από τις οποίες μάλιστα ήταν τόσο avant garde και obscure που θα μπορούσε κανείς να τις πει προπομπό των Watchtower!
Μετά από αυτό το μίνι πρόλογο, μπαίνω και επισήμως στις δικές μου ψυχανωμαλιές:
Είμαι βαμμένος doomster, προσκυνώ Trouble, Pentagram, Obsessed, Cathedral κ.ο.κ. αλλά και Witchfinder General, Witchfynde κτλ., αλλά τους Saint Vitus τους βαριέμαι! Δεν μπορώ να το εξηγήσω.
To Origins of Misery των Lamented Souls είναι μακράν ο καλύτερος δίσκος στον οποίο έχει τραγουδήσει ο Simen “Vortex” Hestnaes.
Μπαίνοντας στα χωράφια του epic metal, πιστεύω ότι οι Omen, οι Virgin Steele και οι Liege Lord δεν κλάνουν μία μπροστά στους Dark Quarterer και τους Adramelch.
Σε ό,τι αφορά το heavy rock/stoner, θεωρώ ότι ο ένας και μοναδικός δίσκος που ηχογράφησαν οι Θεοί Sir Hedgehog σβήνει απ’ το χάρτη τις δισκογραφίες των Kyuss και των Monster Magnet.
Ο Cornelius των Solefald είναι πολύ πιο εκφραστικός και πειστικός black metal τραγουδιστής από τους Nocturno Culto, Ihsahn, Maniac, Dead, Vicotnic.
To ίδιο ισχύει και για τον Apollyon όπως αυτός τραγουδάει στους δίσκους των Aura Noir.
To Blood On Ice των Bathory παίζει να μ’ αρέσει περισσότερο από το Blood Fire Death, ίσως και από το Hammerheart!
Θεωρώ τα Looking For Someone, White Mountain και The Knife από το δεύτερο δίσκο των Genesis, Trespass, από τα καλύτερα τους κομμάτια και πολύ καλύτερα από κομμάτια που βρίσκονται σε κλασσικά και χιλιοσυζητημένα albums τους.
Το αγαπημένο μου κομμάτι από Jethro Tull είναι το Heavy Horses!
Το αγαπημένο μου από Floyd το Trial, εκείνη η μίνι-όπερα προς το τέλος του Wall!
Λατρεύω Dead Kennedys και παράλληλα σιχαίνομαι Sex Pistols.
Κομμάτια σαν τα Victory at Last, Under the Hammer και Future Shock των πανάγνωστων Marshal Law ακόμα και τα κλασσικότερα heavy/power συγκροτήματα δεν τα έχουν πλησιάσει ούτε στον ύπνο τους.
Από System of a Down προσκυνώ το ομώνυμο ντεμπούτο αλλά βαριέμαι το Hypnotize.
Πωπω, όσο γράφω όλο και περισσότερα μου έρχονται στο μυαλό! Το κόβω εδώ για να μη με περάσετε και για τελείως ψυχάκια.
Α, εσύ είσαι δικός μου. Για την ακρίβεια εγώ είμαι χειρότερος! Δεν το βάζω καν στο τοπ5. Προτιμώ πολύ περισσότερο wish you were here, animals, ummagumma, atom heart mother, meddle, the pipper…, the division bell.
Όπως φαίνεται τα ίδια ισχύουν και για το the wall
Πάμε παρακάτω. Το the number of the beast πολλοί το θεωρούν όχι απλώς το καλύτερο μειντεν, αλλά ίσως και το καλύτερο χέβι μέταλ αλμπουμ. Για μένα είναι πολύ πιο πίσω από 7th son…, piece of mind, powerslave, iron maiden, killers, somewhere in time και ναι… και από brave new world
Και το μέγιστο ίσως έγκλημα. Oi priest ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΤΡΕΙΑ, αλλά το unleashed in the east (ακόμα και αν το θεωρήσουμε live) είναι για μένα ένα σκαλί πιο κάτω απ το metal meltdown 98 live!!
Το ξέρω. Η ποινή είναι πεντάκις εις θάνατον! Πυροβολίστε με!
YΓ Για το ακριβώς από πάνω ποστ του γράκχου: Εμ, ψυχάκιας είσαι και συ. Για την ακρίβεια κουζουλοκρητικός σαν την πάρτη μου!
Μα δεν είσαι καθόλου αιρετικός επειδή λες αυτό το πράγμα. Όσοι έχουν ακούσει Thin Lizzy με κατάνυξη και προσοχή, δηλαδή όλη τη δισκογραφία τους και όχι μόνο το Jailbreak και το Johnny the Fox θεωρούν και το Vagabonds… και το Bad Reputation από τα κορυφαία τους albums!
Και by the way, εμένα από το Black Rose (από το οποίο ξεχωρίζω κυρίως το ομώνυμο έπος) μ’ αρέσει περισσότερο και το Vagabonds, και το BR, ακόμα και το ομώνυμο ντεμπούτο τους! Έχει από τις μεγαλύτερες κομματάρες τους (απλά όχι στο ύφος που ο κόσμος έμαθε τους Lizzy λίγα χρόνια μετά), κάποιες από τις οποίες μάλιστα ήταν τόσο avant garde και obscure που θα μπορούσε κανείς να τις πει προπομπό των Watchtower!
Μάλλον πρέπει να ανοίγω περισσότερες κουβέντες με fans των Lizzy! :lol::lol:
Το Black Rose ήταν το πρώτο μου απο δαύτους, και μεγάλη λατρεία! Όπως και το πρώτο, που στη πραγματικότητα, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με hard rock! Τριπαρισμένο rock με folk εκρήξεις, και πολύ αδικημένο, κατά τη γνώμη μου.
αυτο ισχυει και δε νομιζω να υπαρχει και καποιος που να διαφωνει και να βρεθει καποιος βαθια μεσα του ξερει την αληθεια.
ετσι ειναι, κοντραρει δευτερη θεση μαζι με νορλαν 1.
δεν θα τα βρισκαμε και παντου, νομιζω το πουστακι τον εχει για πλακα, ν’ ακουσεις το καινουργιο του.
βάλε και screaming και rock the nations και leviathan και είσαι μέσα 
Ακούω ένα μεγάλο και ευρύ φάσμα του post rock ήχου (Mono, Sigur Ros, GY!BE, Explosions, this will destroy you, the calm blue sea, God is an Astronaut, EF, if these trees could talk, mogwai, red sparowes κλπ κλπ) και δεν μπορώ να βρώ κάτι να με συνεπάρει στο βαθμό που το κάνει το post rock στο post metal - sludgoπαρακλάδι που θεωρούνται και καλά αδερφάκια (isis - neurosis, cult of luna, pelican και μερικά sludgogroup που τα ξέρετε καλύτερα απο μένα)…
Καραγουστάρω όμως mastodon - kylesa και θεωρώ τους shels και τον δίσκο τους τεράστιους (που είναι πιο κοντά στο post metal ξερω γω…)
μπερδέυτηκα μέχρι και εγώ…τι φταίει??
Aκουω και γω ποστ-ροκ φανατικα,ολα τα παραπανω συγκροτηματα και καμποσα ακομα-που πανω κατω ειναι γνωστα σε οσους γουσταρουν αυτη τη μουσικη,και ομως, explosions in the sky δεν μπορω να ακουσω ουτε νοτα…βαριεμαι του θανατα…ΑΥΤΟ,ειναι παραδοξο:p…
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ!
εχω φαει τρελη ντοματα γι’αυτο απο πολλους,ασε…:oops:
σιχαινομαι megadeth και θεωρω υπερ-υπερ-υπερεκτιμημενο το ραστ ιν πις αλλα κοβω φλεβα για το Holy wars.
επισης σιχαινομαι οτι αλλη δουλεια εχουν κανει οι καλλιτεχνες απο Nevermore και Rage against the Machine (Loomis, Dane, Audioslave, Morello)
Το λοιπον
Δεν θεωρώ τα Iron Maiden, killers, Number of the beast καλύτερα απο το Brave new world
Το Operation Mindcrime δεν είναι το καλύτερο άλμπουμ των Ryche, εξαιτίας του Rage for order
Το Master of puppets δεν είναι στο τοπ 3 των Metallica
To Idol δεν είναι το κορυφαίο αλμπουμ των Wasp
Προτιμώ τα σολο του Ozzy και Dio απο τους Sabbath
έχει και συνέχεια…
ενδιαφερων θρεντ αλλα δεν μου ερχεται κατι τωρα:)
εντιτ, μισω το νου-μεταλ αλλα λατρευω disturbed και slipknot
παρολο που δεν μαρεσουν οι μεγκαντεθ μου ασεσει το united abominations
Συμφωνώ με παναγιώτη για τους Φορμπίντεν, και ειδικά προσκυνώ το Green, το έχω δηλώσει κατ’ επανάληψη άλλωστε.
Τι λέτε ωρέ αθεόφοβοι για το Meddle? Ειδικά ο κρισπ το πάει κομμάτι-κομμάτι για να κάνει την κωλοτούμπα:p:lol:
Αν έχει συνέχεια, να επικοινωνήσω με τον οφθαλμίατρο από τώρα? :-k#-o
Για top 3 δε ξερω,στο top 2 δεν ειναι σιγουρα παντως-ride the lightning,and justice…-8)
To θυμήθηκα με το “Χρυσό αιώνα”:
Ενώ λατρεύω Floyd δεν μπορώ να κάτσω να αχοληθώ σοβάρα με Atom heart mother.
Ίσως φταίει ότι το άκουσα σε λάθος εποχή και είχε περάσει η σειρά του!
Δεν μαρέσουν οι tool, οι mastodon και κανένα project στο οποίο συμμετέχει ο patton.
Ναι εντελώς offtopic, μάλλον φταίει η ώρα.
Εχουμε και λεμε λοιπον:
1 - Aν και ειμαι ‘‘βαμμενος’’ οπαδος των ManowaR, ποτε δεν ξετρελαθηκα με το Into Glory Ride. Μαλιστα πιστευω πως Warriors Of The World >>> Into Glory Ride.
2 - Αγαπημενος μου Iron Maiden δισκος ειναι το Brave New World. Αντιθετως το 7th Son Of A 7th Son μου φαινεται βαρετο και νεροβραστο, ενω απ’οτι δειχνει το δημοψηφισμα ειναι το αγαπημενο των περισσοτερων εδω στο φορουμ.
3 - Αν και η συντριπτικη πλειοψηφια εδω στην Ελλαδα, θεωρει ως καλυτερο HammerFall δισκο το Glory To The Brave, εγω πιστευω πως Legacy Of Kings, Crimson Thunder και Renegade ειναι εμφανως καλυτερα.
4 - Σε ο,τι αφορα τους Metallica πιστευω πως το Ride The Lightning ειναι ετη φωτος πιο εμπνευσμενο και γενικα καλυτερο απο το Master Of Puppets που το θεωρω ενα απο τα πιο υπερεκτιμημενα albums ολων των εποχων.
5 - Αν και ξεκινησα να ακουω φανατικα μουσικη με Hard Rock, ποτε δεν εκατσα να ασχοληθω σοβαρα με τους Guns ‘n’ Roses, που θεωρουνται και απο τα πιο δημοφιλη συγκροτηματα του ειδους. Δεν μου λενε απολυτως τιποτα.
6 - Απο την ‘‘Αγια Τριαδα’’ του progressive metal, προσκυναω Queensryche και Fates Warning, αλλα δεν αντεχω νοτα απο Dream Theater.
Και οπως ειπε και ο Tραμπακουλας: Awaken The Quardian με διαφορα ο πιο μαγικος δισκος των Fates Warning.
7 - H αγαπημενη μου μουσικη σκηνη ειναι το γερμανικο power metal. Παρ’ολ’αυτα ποτε δεν με πορωσαν οι Blind Guardian. Οι ‘‘μπουκωμενη’’ φωνη του Hansi πανω απο τις υπερφορτωμενες κιθαρες με κουραζει μετα απο καποιο σημειο.
8 - To The Dark Ride των Helloween ειναι ο μονος δισκος με τον Deris στο μικροφωνο που θα βαλω να ακουσω και θα το ευχαριστηθω πληρως. Η φωνη του Deris γενικα ειναι εκνευριστικη.
9 - Οι Stratovarius ειναι θεοι, αλλα τα ‘‘παιδια’’ τους οι Sonata Arctica ειναι τερμα βαρετοι, ανουσιοι και απαλευτοι.
10 - Λατρευω τους Dark Tranquillity, αλλα σιχαινομαι τους In Flames.
11 - Σε ο,τι αφορα τους Judas Priest, τα ρεφραιν τουλαχιστον τεσσαρων τραγουδιων στον δισκο Painkiller ειναι απλα ανεμπνευστα.
12 - Αν και δεν γουσταρω το νορβηγικο black metal, οι Carpathian Forest ειναι για μεγαλα γουστα.
13 - Ειμαι μεγαλος fan του US power metal, αλλα οι Nevermore ειναι σκετη φασαρια.
14 - Ακουω πολυ thrash metal, αλλα οι κατα πολλους κορυφαιοι του ειδους Slayer μου τη σπανε.
15 - Αν και δεν ασχολουμαι με ατμοσφαρικο και gothic metal, ο πρωτος δισκος των W.E.B. μου αρεσει παρα πολυ.
