Απο τους καλυτερους δισκους του crossover metal-gothic, μαζι με το Irreligious κατα την γνωμη μου. Τεραστια δισκαρα, κριμα που τα εκαναν μην πω πως μετα απο αυτο 
Θα μπορούσα να πώ ότι το καλύτερο τους είναι το Aegis είναι το καλύτερο τους. Bρωμάει Paradise Lost απο χιλιόμετρα αλλά έχει κομματάρες μέσα. Θα διαλέξω όμως το Musique γιατί το ξέθαψα μετά απο καιρό. Εξίσου κομματάρες, σωστά περασμένες οι ηλεκτρονικές επιρροες, κιθάρες ξυράφια με τις ευλογίες του Trent Reznor, και στιχοι αρκετά αφελείς ώστε να μη τους παίρνουν ούτε οι ίδιοι στα σοβαρά, όπως κάνανε στα προηγούμενα άλμπουμ τους. :roll:
Αssembly πιο pop-oriented για μια εποχή μου άρεσε, τελικά ξεφούσκωσε. Α τα δύο πρώτα ξέχασα, γιατί άραγε; Ε, πλεον δεν μπορώ να τα ακούσω όπως και οτιδήποτε άλλο απο το συγκεκριμένο ύφος. Γελάω. Επιδραστικά κατα τα άλλα. Πλάκα πλάκα το Velvet Darkness the Fear είναι το πρώτο CD που αγόρασα, μαθητούδι το 1996. Συγκίνησις.
Σε γενικές γραμμές, υπερεκτιμημένη μπάντα που απλά έπιασε την ευκαιρία απο τα μαλλιά την κατάλληλη στιγμή. Α και η τραγουδιάρα η απόλυτη μετριότητα τελικά. Ας είναι καλά το Image και το promotion της εποχης.
ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ! ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ MUSIQUE/ASSEMBLY!!!