Theatre of Tragedy

Groups & Artists
#1

Δε γινεται να μην εχει το δικο του τοπικ αυτη η γκρουπαρα:D

Μουσικη που συνδιαζει μπρουταλ φωνητικα με γυναικεια,και φοβερος συνδιασμος κιθαρας/πληκτρων που μας δινουν ενα εξαιρετικο ατμοσφαιρικο ηχο.

Ντεμπουτο αλμπουμ με τον ομωνυμο δισκο.Στη συνεχεια ακολουθησε το Velvet Darkness They Fear και το τρισμεγιστο Aegis.

Ακολουθει στροφη σε πιο ηλεκτρονικο ηχο με το δισκο Musique ο οποιος ειναι ο τελευταιος με τη συμμετοχη της -φωναρας(:p)- Kristine.Replace με την Nell Sigland και αποτελεσμα το Assembly, οπου τελικα ξαναγυρισαν -καπως- στις ριζες τους με το τελευταιο δισκο Storm.

#2

Κοιτα να δεις.Ειχα ακουσει το Gothic και ηταν παρα πολυ ωραιο μεχρι που ηρθαν τα γερμανικα και με χαλασε…

Απο κει και περα ακουσα μια φορα το storm αλλα λιγο αδιαφορα και θα το ξανακουσω σιγουρα.Το ομωνυμο τραγουδι παντως μαρεσε

#3

μεχρι το aegis ειναι κορυφαιοι.απο κει και περα μου ειναι τελειως αδιαφοροι εκτος απ’το τελευταιο τους αλμπουμ που ειναι καλουτσικο…

#4

οταν πρωτοβγηκαν προκαλεσαν αισθηση

με το velvet darkness κατεπληξαν

με το aegis χαρισανε ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ γκοθικ μεταλ

μετα η κατρακυλα

επι χρονια εψαχνα την ταινια που ακουγεται ο διαλογος με τον βινσετ πραις στο and when he falleth

πριν κανα 2 χρονια την βρηκα.ηταν ιδιαιτερη εμπειρια!!!χαχαχα

#5

Δεν εχω ασχοληθει πολυ μαζι τους και βλακωδως γιατι τα πρωτα τους ειναι σε αγαπημενο μου μουσικο υφος. Αν και οσα (λιγα) κομματια ακουσα απο Musique μου αρεσαν κι αυτα…

#6

Τα πρώτα τρία είναι πολύ καλά με αποκορύφωμα το “Aegis”.
“Musique” και “Assembly” αδιάφορα και πολύ ποπ για το τίποτα, ενώ το τελευταίο για μισή ακρόαση ιδανικό.
“Velvet Darkness They Fear” και “Aegis” είναι φοβερά άλμπουμ. Άνετα μέσα στα κορυφαία του χώρου.

πλάκα είχε αυτό πάντως !

#7

Μου ήταν αδιαφοροι στα πρώτα τους. Τα Aegis το ακούω άνετα πάντως. Τα Musique και Assembly είναι τα αγαπημένα μου από αυτούς. Μπρος, κράξτε ελεύθερα.

#8

Μια χαρά χώνουν Μιουζίκ και Ασέμπλι ρε σεις και τα ακούω ακόμα και χορεύω

#9

To Velvet Darkness the fear είχε κανει μεγαλο παταγο οταν κυκλοφορησε…Κατι η αιθέρια φωνη της Liv,κατι οι εμπνευσμενες doom/death συνθέσεις,κατι το φοβερό εξωφυλλο εκαναν αυτόν τον δισκο να ξεχωρίσει απο τον σωρό…Από εκει και περα το Aegis τους βρήκε σε πιο gothic φόρμες αλλα με πολύ κομμάτια οπως τα Cassandra,Lorelei και Venus και απο εκει και περα πειραματίστηκαν με πιο ηλεκτρονικους ηχους αλλα οχι με τοσο πολυ καλα αποτελέσματα πιστευω…Το storm ηταν μια καλή επιστροφή στις ρίζες τους αλλα γενικώς πιστευω εχασαν την μεγαλη ευκαιρία να γινουν το brand name του χώρου…

#10

Αν και δεν τα έχω ακούσει πλήρη τα άλμπουμ τους, σίγουρα υπήρξαν απο τα συγκροτήματα-αρχέτυπα του στυλ “αιθέρια γυναικεία φωνητικά και μπρούταλ αντρικά, με μέταλ μουσικό υπόστρωμα και gothic αισθητική”. Αυτό απο μόνο του λέει πάρα πολλά.

Όσο αφορά τους πειραματισμούς με ηλεκτρονικούς ήχους, ό,τι έχω ακούσει ως τώρα μια χαρά το βρίσκω.

Α, και γουστάρω πολύ και τα σόλο άλμπουμ της Liv Kristine, τσεκάρετε τα όσοι δε τα έχετε ψάξει ως τώρα :wink:

#11

περα απο το velevet darkness δεν εχω καποια αλλη ολοκληρωμενη δουλεια τους παρα μονο σκορπια κομματια απο δω κ απο κει. η liv ως σολο καλλιτεχνις το εχει γυρισει στο εμπορικο πιστευω…

#12

Στο πρώτο έχει και συμμετοχή του Nick Holmes στο “3AM”.

#13

και ειναι νομιζω η μοναδικη συμμετοχη που χει κανει ο Νικολακης!!

#14

Πάντως περισσότερο “εμπορική” απ’ ότι είναι σαν συγκρότημα οι Nightwish, ας πούμε, δεν είναι… :roll:

Πέραν των σόλο άλμπουμ (έχω ακούσει Enter My Religion μόνο και το βρήκα πολύ καλό, εμπορικό ή όχι), είχα πάντως κατά νου και τους Leave’s Eyes.

#15

Μου αρεσαν παρα πολυ με το Aegis αλλα παρα πολυ …μετα εγιναν πιο ηλεκτρονικοι και το χαλασαν για μενα…Αλλα το Aegis ειναι απλα ανυπερβλητο…:wink:

#16

Έχω τα Aegis και Velvet Darkness They Fear που είναι διαμάντια. Το ηλεκτρονικό τους ύφος δεν το έχω ψάξει ακόμη… Πάντως τραγούδια σαν τα And when He Falleth, Venus και Cassandra δεν ξαναβγαίνουν.

#17

Γκρουπάρα οι Theatre of Tragedy! Έχω λιώσιε τα Theatre of Tragedy, Velvet Darkness They Fear και Aégis, με καλύτερο το δεύτερο. Απο κει και πέρα δεν ασχολίθηκα και καλύτερα να μην το κάνω.
Καταπληκτική ατμόσφαιρα, μελωδία, στίχοι, φωνητικά… Προσκυνάμε :bow2:

#18

Oι 3 πρώτοι τους δίσκοι είναι καταπληκτικοί και εν μέρη ήταν η μπάντα που ξεκίνησε όλη αυτή τη μόδα με τα μπρούταλ και οπερετικά φωνητικά να εναλλάσονται. Ως highlight τους θα έλεγα ότι το Velvet Darkness…πάιρνει αυτόν τον τίτλο κυρίως λόγω των φοβερών συνθέσεων αλλά και τις τρομερής ατμόσφαιρας, τραγούδια σαν τα Fair and 'Guiling Copesmate Death, And When He Falleth(με τον τρομερό διάλογο) και On Whom the Moon Doth Shine να κλέβουν την παράσταση. Το Aegis είναι ένας φοβερός gothic rock δίσκος αλλά μετά από αυτό χτύπησε ο ιός των Paradise Lost(εδώ όμως με την κακή έννοια) και πήραν την κάτω βόλτα και τους έχασα…

#19

Απο χθες λιωνω ξανα το Aegis

Ποσο δισκαρα ρε γαμωτο!Απιστευτη ατμοσφαιρα, τρομερη φωνη κ πληκτρα…

#20

Δισκαρα λεμε