Όσοι κοιτάτε το sludge thread τους ξέρετε. Ευκαιρία να τους μάθετε κι άλλοι.
Thou - Summit (2010)
[SIZE=“1”]
By Endurance We Conquer 09:07
Grissecon 08:27
Prometheus 11:01
Another World is Inevitable 10:01
Summit Revisited 02:51
Voices In The Wilderness 10:28
Total playing time 51:08[/SIZE]
Τρίτη full-length κυκλοφορία για τους Thou από τη Λουιζιάνα λοιπόν.
χμ, από το “peasant” είναι σίγουρα καλύτερο, από το “tyrant” ίσως όχι. μικρή σημασία.
Σοκ!: λείπουν τα χαρακτηριστικά punk-sludge riffs τους. Στη θέση τους έχουμε μια αφομοίωση των post-rock επιρροών μέσα στο doom σώμα. Αυτό ΔΕΝ σημαίνει άλλος ένας Neurosis κλώνος όμως. Αυτό σημαίνει κάτι σαν Amen Ra χωρίς δυναμικές και με μια διάχυτη α-λα jesu αύρα απογοήτευσης. Η χαρακτηριστική “πικρίλα” που υπήρχε και στις παλιότερες κυκλοφορίες τους όμως είναι πάλι εδώ. Συναισθηματικά έντονο άλμπουμ. Δύσκολα θα το χαρακτήριζα όμως “ακραίο”. Δεν ξέρω καν αν είναι “σλατζ” πια.
Όσο κι αν μου λείπουν οι παλιές riffάρες τους, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι εδώ οι Thou δεν ακούγονται (πια) σαν το bootleg της εμφάνισης των HoF/Pelican παιγμένο σε shuffle αλλά έχουν αφομοιώσει τις επιρροές τους βρίσκοντας προσωπικό ήχο.
εγώ ο ίδιος είχα γκρινιάξει στο σπλιτ με Salome βλέποντάς τους να τυποποιούνται στο post-metal (που όσο κι αν μας αρέσουν οι Isis/Neurosis/Cult of Luna, ε κάπου στον 878ο κλώνο αρχίζεις και βαριέσαι).
Εδώ δεν είναι το τυπικό post-metal είναι κάτι άλλο. Νέο φρέσκο και Thou. Δόξα τον πανάγαθο, έχουν πολλά δισκάκια με γαμηστερά sludge riffs. Θα μείνουμε σ’αυτά, και θα χαιρετίσουμε το νέο ύφος τους.
Σχετικά με το DIY είναι και ο λόγος που άνοιξα νέο θρεντ, αλλιώς θα έμενα στο sludge thread.
Δεν θα εκπλαγώ αν κάποιος μου πει ότι οι Thou είναι η πιο true μπάντα σήμερα. Λάιβ πολλά και παντού, είτε με μεγάλες underground μπάντες είτε DIY με άλλες μικρές. Κυκλοφορίες συνήθως σε μικρές ανεξάρτητες εταιρείες, σπλιτ με μικρές μπάντες. Στους στίχους δεν έχω εμβαθύνει πολύ, αλλά μου φαίνονται σωστοί (ντάξει, αμερικάνοι leftists πρέπει να είναι)
Όπως κι αν μου πει κάποιος ότι είναι μεγάλοι τίποτες (έχουμε και πρόσφατο ανάλογο παράδειγμα τους Fall of Efrafa). Kυκλοφορία ΕΡ περιορισμένο στα 200 κομμάτια (κάπου τόσοι είναι οι underground συλλέκτες έτσι κι αλλιώς) και δωρεάν διάθεση για download (θα διέρεε έτσι κι αλλιώς).
Αυτό 6-7 φορές το χρόνο που σημαίνει 6-7 bumps το χρόνο στο sludgeswamp/mediaportal κλπ και έχεις το επόμενο underground hype της γενιάς των blogs.
A και το “summit” βγαίνει σε βινύλιο από τη southern lord του -γνωστού φραγκοφονιά- O’Malley…
Το ποστ σου σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Αυτό που “σ’ενοιχλεί” ουσιαστικά δηλαδή είναι το οτι θα γίνουν γνωστοί μέσα από τα διάφορα blogs ενώ πρέπει να μείνουν μικροί και άσημοι?
(το ξέρεις οτι σ’αγαπάω, δεν τα γράφω αυτά για να σου την πω)
Επίσης αυτό με την southern lord το ακούω συχνά. Εμένα δεν μου φάνηκαν υπερβολικά τα 35? για το altar και τα 30? για το the bees made honey…
Δεν είμαι σίγουρος οτι έχω καταλάβει τι θες να πεις αλλά μου θύμισες τον τύπο και τρελάθηκε επειδή ποστάρατε τους Teitanblood ή μια συζήτηση που έκανα σήμερα με ένα φίλο και μου 'λεγε “σιγά μην πάω prodigy, τώρα τους ξέρει ο κάθε κάγκουρας”
Τέσπα, σ’αυτό το flickr account μπορείτε να δείτε αρκετά flyerακια από live των thou. Μ’αρέσει πάρα πολύ η συγκεκριμένη νοοτροπία (το diy εννοώ) και είναι ένας λόγος που λάτρεψα το screamo (αλλά αυτό είναι offtopic βέβαια)
Άμα δεν ήθελα να γίνουν γνωστοί, δε θα άνοιγα καινούργιο θρεντ. Θα τα έγραφα στο μπλογκ μου που το διαβάζουν δυο κι εκλεκτοί.
Ίσα-ίσα το άνοιξα και επειδή πιστεύω ότι αυτό το δίσκο πρέπει να τον ακούσουν περισσότεροι από τους πέντε-έξι θαμώνες του σλατζ θρεντ.
Απλά η τακτική των Thou είναι πρωτοφανής. Σε τρία χρόνια έχουν σχεδόν όσες κυκλοφορίες είχαν π.χ. οι Eyehategod σε δεκαπέντε. Και λογικό είναι άμα έχεις εφτά κυκλοφορίες το χρόνο κάποιες να μην είναι τόσο καλές όσο οι υπόλοιπες, όπως είδαμε στα σπλιτ με Salome και Leech όπου οι thou φάγανε λίγο σκόνη.
Νομίζω ότι η μπάντα κάπου “σπαταλάει” δυνάμεις με μοναδικό σκοπό να έχει συνέχεια κάτι φρέσκο στη γύρα. Και αυτό την έχει αποτρέψει από το να μας χαρίσει μια φανταστική δισκάρα παρότι είναι από τις πιο ταλαντούχες νέες μπάντες που κυκλοφορούν.
Αυτό είναι το point μου περί DIY. Εξάλλου δεν είμαι ο ίδιος χωμένος στη DIY φάση και δεν μπορώ να κρίνω τις προθέσεις τους. Σαν ακροατής το λέω.
Edit. Τώρα ξανακοιτάω τα ποστ μου και όντως δεν πολυβγάζω νόημα. Shit. Τι σκατά έχω πάθει σήμερα??? :?
Πάντως εγώ αν κατάλαβα καλά τον Bleeding αυτό που τον χαλάει στην όλη φάση είναι η (έστω και φαινομενική)διάθεση κάποιον συγκροτημάτων να προσπαθούν να περαστούν σαν “ψαγμένοι μύθοι του underground” και “υπερκάλτ αριστουργήματα”, αδικώντας τις πραγματικές δυνατότητες τους για μεγάλα πράγματα, με πατέντες του στύλ 100000(ένα το δίμηνο) σπλίτς που πλαισιώνουν ένα στούντιο άλμπουμ που το βγάζουν ύστερα από 10 χρόνια παρουσίας στη σκηνή για να μην είναι τόσο “mainstream” όπως οι Buried Inside ή οι Knut πχ, που κατά καιρούς μπορεί να πετύχεις και καμιά κριτική τους στην κανονική στήλη κριτικών του Hammer, Terrorizer κτλ αλλά μόνο υπό αυστηρές προυποθέσεις να τύχει να πέσει και κάνα πρόμο σε κάνα αγόρο από σπόντα και να τους χώσει στα ξεκάρφωτα κάπου μέσα στο Sub Terra στην κάτω κάτω αριστερή γωνία που χρειάζεται μικροσκόπιο για να τη διαβάσεις αλλά από την άλλη θα είναι το “ψαγμένο κρυμμένο μυστικό” του mitsossludgecorner.blogspot.com.
καλά όλα αυτά αρκεί να μη χαντακώνουν οι καλλιτέχνες τον εαυτό τους(συνειδητά και μη) στη γνωστή κλίκα 5-6 σλατζάδων, μπλακάδων, ντεθάδων, αμπιεντάδων κτλ. που υπάρχουν όλοι και όλοι στην Ελλάδα. Άσε που θα πήζει και η σκηνή σε 1000000 “ψαγμένες γκρουπάρες” που “πατάνε χάμω για πλάκα κάτι Morbid Angel, Mayhem, Neurosis” με αποτέλεσμα αν υπάρχει ένα στα 1000 που να είναι όντως τόσο μπιγκ να χάνεται ανάμεσα στα υπόλοιπα 999 που θα πρέπει να κατεβάσει κάποιος για να ξεσκαρτάρει. Άμα κάποιος το έχει δε χαλάει να το πάει φιλόδοξα και να έχει το όνειρο του να γίνει το συγκρότημα του οι νέοι Eyehategod αντί να γίνει το κάλτ διαμάντι του τάδε μπλόγκ και μετά από 2-3 χρόνια κανείς να μη δίνει δεκάρα για την ύπαρξη τους.
Να το θέσω και αλλιώς. Οι Maiden πχ δε θα γεμίζαν στάδια αν σκορπίζαν το number of the beast σε 8 σπλιτ με τους Persian Risk, jaguar, raven κτλ, σε κάνα Αν θα ήταν και τα τραγούδια τους θα τα πετύχαινες σε τίποτα πεταμένες συλλογές NWOBHM διαμαντιών γιατί όταν εγώ θα πάω στο Metropolis και στο κάθε δισκάδικο θα πάω να αγοράσω ολοκληρωμένα Album και όχι σπλιτάκια(το πολύ πολύ να τα σκάσω για κάνα EP) και στη συναυλία τους θα πάω γιατί έχουν βγάλει τις τάδε δισκάρες και όχι επειδή σε ένα σπλίτ το 5ο κομμάτι ήταν μια κομματάρα τους.
Χμμμ ήταν και αργά και δεν διατύπωσα κάποια πράγματα σωστά μάλλον. Ο παραλληλισμός με Maiden ήταν άκυρος όντως γιατί κινουνται εξαρχής σε πολύ πιο Mainstream χώρο σε σχέση με αυτή τη φάση ε και υπάρχει και μια χρονική διαφορά 30 χρόνων όπου μιλαμε για εντελώς διαφορετικές εποχές και διαφορετικά δεδομένα. Μπορείς να βάλεις στη θέση τους converge που ενώ έχουν αρκετά Splits φροντίζουν να έχουν και μια σωστή δισκογραφία και όχι να βγάζουν ένα album κάθε 7 χρόνια ανάμεσα σε 10 splits.
Όσον αφορά το υποκριτικό μέρος που ανέφερα δε θα είμαι και απόλυτος μιας και μιλάμε για αυτοχρηματοδοτούμενους καλλιτέχνες που μπορεί να μην έχουν και πολλές εναλλακτικές στο να βγάζουν τη δουλειά τους προς τα έξω και από την άλλη είμαι και τουρίστας με τη φάση και μιλάω εντελώς υποθετικά οπότε μπορεί να λέω και χοντρομαλακίες επίσης προσπαθούσα να μαντέψω και λίγο πως το έβλεπε ο Bleedin (όσον αφορά τα σχόλια του για τα 200 Collectors Item για τους 200 συλλέκτες κτλ.).
Απλά να στο θέσω αλλιώς μιας και σαν τουρίστας από τη μια μπορεί να έχω σεβασμό σε κάποιον καλλιτέχνη που παλεύει για την καλλιτεχνική του ανεξαρτησία αλλά από την άλλη θα είναι και πιο δύσκολο να με κερδίσει κάτι γιατί δεν έχω και το χρόνο να ασχοληθώ με την 10000 υποκυκλοφορία, Οπότε από τη στιγμή που δεν έχεις και τη δυνατότητα να τσιμπήσεις και πολλούς τύπους πέρα από τους βαμμένους οπαδούς της φάσης τότε δεν έχεις και πολλές προοπτικές για κάτι παραπάνω και αυτό είναι και λίγο μαλακία να γίνεται για μη μουσικούς λόγους. Επίσης παράδειγμα, δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθώ με τα 100 σπλιτς των Xasthur πχ. θα πάω κατευθείαν στα albums τους και σχόλια του στυλ “και που να ακούσεις το χ τραγούδι στο ψ σπλιτ, σβήνει όλη την υπόλοιπη δισκογραφία τους” θα τα ακούω βερεσε. Κάντα μια συλλογή και τότε θα ασχοληθώ.
ε, εντάξει, σε τέτοιες περιπτώσεις το μισό πρόβλημα δικό τους και το μισό δικό σου. αυτοί με τη στάση τους προφανώς δεν δίνουν μια (με την καλή έννοια) για το αν θα χάσουν κάποιον περιστασιακό που θα μπορούσε κάπως κάπου κάποτε να τους γουστάρει, εσύ γιατί ντε και καλά να χρειάζεται να ανακαλύψεις το αριστούργημά τους; είστε από άλλο ανέκδοτο, δεν απευθύνονται σε σένα και ούτως ή άλλως - δυνητικά μπορείς να βρεις παντού αριστουργήματα, αλλά έχεις το γούστο σου και δεν χρειάζεται να τραβιέσαι πολύ μακριά από αυτό για να βρεις τέτοια. γενικά πάντως, ναι, σκατά στα σπλιτςσπλατς κ.λπ. προτιμάμε κάλτ τύπους που βγάζουν έναν δίσκο σε στέλνουν στον αγύριστο και χάνονται :ρ
Τώρα το πας αλλού εσυ. Καλώς ο καλλιτέχνης δεν είναι υποχρεωμένος να νοιάζεται για τους τουρίστες ΑΛΛΑ από τη δική μου σκοπιά δεν είναι απαραίτητο ότι αυτό που θα σου τα σκάσει να ασχοληθείς μαζί του(κανονικά όχι θα το τσεκάρω 1-2 φορές και μετά θα το ξεχάσω)θα είναι ντε και καλά από χώρο που θα σε αφορά άμεσα. Απλά γενικά είμαι και λίγο άνθρωπος των δίσκων περισσότερο και όχι τόσο των τραγουδιών.
Ντάξει, όλοι σχεδόν οι ήρωές μας πέρασαν από την underground φάση με τα αυτοχρηματοδοτούμενα σπλιτς κλπ.
Και φυσικά τους Δάου δεν τους έμαθα επειδή ειμαι γαμάτος και κατέχω τη Γνώση, σε φόρουμ τους πέτυχα κι εγώ, κατέβασα 3 κυκλοφορίες τους από μπλογκ και τους έψαξα.
Απλά να, μετά από 4-5 μήνες τους ξαναπέτυχα στο sludgeswamp και είπα “έλα ρε καινούριο thou?” και είδα ότι είχα χάσει 2-3 κυκλοφορίες στο ενδιάμεσο.
Και το σ/κ με ενημέρωσε ο Ριπ ότι βγάλαν νέο άλμπουμ και ότι είναι καλό (που είναι παρεπιπτόντως) και κοιτώντας στο αρκάιβς είδα άλλες δυο κυκλοφορίες.
Οκ, καταλαβαίνω ότι μια νεα underground μπάντα προσπαθεί να κάνει γνωστό το όνομά της, αλλά όπως είπα και πιο πριν, ε είναι λίγο πρωτόγνωρο, και σαν οπαδός δεν μπορώ να τους παρακολουθήσω.
Ε και στην τελική εδώ γκρίνιαζα για τα 5-6 σπλιτς των Unearthly Trance τα τελευταία 3 χρόνια, δε θα γκρινιάξω για τους Thou?
και για να κάνουμε και τίμια κωλοτούμπα, μόλις έστειλα πορωτικό ημέιλ σε μερακλήδικο distro για παραγγελία ενός σπλιτ Unearthly Trance κι ενός Thou σε βινύλια
Τελευταία άκουσα το Mohorram Atta,Thou - Degradation of Human Life split και αρέστηκα. Γενικά δεν τα παω καλα με το sludge ,eδω τώρα οι punkila των Thou μ’αρεσε. Οπότε δεν τσεκάρω ουτε καν το καινούργιο η λες μπας και…? για πείτε…
btw οι Mohorram Atta ειναι μπαντάρα ε,crust με 3 κιθάρες.ΗΕΑVY (όχι metal :P)
Κι έλεγα τι σκατά μου θυμίζει αυτό το Thou και τελικά τους είχα ρίξει μια ματιά στο archives λόγω του σπλιτ με Leech των οποίων το Untitled μου είχε στείλει ο Άνγμαρ (και το οποίο είναι πραγματικά καλό, αλλά ας μην υπερβάλουμε κιόλα).
Και ανοίγω τη σελίδα τους και βλέπω 20 κυκλοφορίες μέσα σε 3 χρόνια. Ε, υπερβολή και σπατάλη έμπνευσης και ταλέντου και προοπτικών, το έχω γράψει και στο blackmetal thread (όπου πάρα πολλές μπάντες έχουν ανάλογες πρακτικές). Τεσπά, είμαι με την DarthVader οπτική. Ο καλλιτέχνης μπορεί να βγάλει όσες κυκλοφορίες θέλει αλλά εγώ θα τσεκάρω ένα-δυο full-length (ή “γεμάτα” ΕΡ) και αν γουστάρω συνεχίζω και με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες.
Εμένανε πάντως με όλη αυτή τη συζήτηση με ψήσατε να κατεβάσω να το ακούσω. Και κάποια στιγμή πρέπει να κάτσουμε γύρω από τη φωτιά να συζητήσουμε ενδελεχώς το φαινόμενο των καιρών μας “κυκλοφορώ τριανταδυομιση αλμπουμ το χρόνο”
