Γερμανικό thrash

Κι όμως, ίδια τα παίζουν.

Αυτό μου έχει κάνει εντύπωση όσο λίγα πράγματα. Ισχύει αυτό που λέει ο Moon. Τα παίζουν ίδια ΟΛΑ. Δε μου έρχεται στο μυαλό καμία άλλη περίπτωση τέτοιας αποστήθισης ατελείωτων μπουρμπουλήθρων. Προφανώς για οι ίδιοι τα αντιμετωπίζουν ως θέματα, ενώ στο μέσο αυτί τα περισσότερα ακούγονται random αρκετά από αυτά. Αφού μπορούν και το κάνουν, καλά κάνουν. Μεγάλο respect.

Ρε μλκς ακόμα και τα ακροβατικά του king πάνω στο τρέμολο τα παίζει ίδια? Την παλεύει?

Δεν μπορώ να παρακολουθήσω την σκέψη σας. Τι εννοείτε χύμα και γιούργια έναντι υπολογισμένου; Αναφέρετε κομμάτια για να κάνετε μια αντιπαράθεση.

ΑΝ πιάνω χοντρά αυτό που λέει ο Deckard, είναι πιο πολύ θέμα χρονικής συγκυρίας και πώς εξελίχθηκε γενικότερα το είδος πρωτίστως και σε στεγνή συσσώρευση εμπειρίας (καλύτερες παραγωγές, πιο σωστό παίξιμο). Εννοώ ειδικά αν δείτε τους Γερμανούς που λέτε υπάρχει σαφέστατη διαφοροποίηση στα Persectution Mania/Agent Orange και Extreme Aggression/Coma of Souls σε σχέση με το παρελθόν τους. Τι να λέμε και για το (αγαπημένο μου) Release from Agony δηλαδή.

Και δευτερευόντως, είναι θέμα της ακρότητας της μπάντας. Δηλαδή αυτή η ανελέητη επίθεση έβγαινε πιο πολύ από μπάντες σαν τους Death, Sadus, Morbid Saint, Num Skull και τέτοιους.

Μια εποχή που πολλοί (ιδιαίτερα με τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους) ακολουθούσαν τα χνάρια των Metallica που το πήγαιναν στο πιο τεχνικό και σοφιστικέ τέλος πάντων. Που το θέμα “speed” είχε αρχίσει να θεωρείται ντεμοντέ και για βλάχους.

A! Και το 90% των σόλο των Slayer είναι για το πούτσο καβάλα.

όντως μπορεί να μην έγινα κατανοητός. Απλά ήθελα να πω ότι ενώ γενικά υπάρχει μια εντύπωση ότι το θρας είναι μια χύμα μουσική, στις περισότερες των περιπτώσεων δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί είναι μια μουσική αρκετά δομημένη και ακριβής. αυτό ακριβώς τίποτ άλλο

sieges even

Ουσιαστικά θές να πείς οτι οι thrash μπάντες δέν είναι ‘‘κουλές’’ και έχουν παικτούρες και οτι οι sodom έχουν λίγο πιό ‘‘χαλαρό’’ παίξιμο απο πλευράς τεχνικής.

Προσωπικά δεν τα θεωρώ από τα αγαπημένα μου, ειδικά στο reign in blood που γίνεται της καραπουταναρας το κάγκελο, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη μπάντα που να τη καταλαβαίνεις μόνο από το σόλο… Δε ξέρω αν είναι για το πούτσο, αλλά σίγουρα είναι ιδιαίτερα και χαρακτηριστικοτατα!!!

http://www.youtube.com/watch?v=QteZXsssy-U

τεκμηριωμενη αποψη

ΟΚ, να την τεκμηριώσω. Τα σόλο τους είναι σκατά γιατί δεν μου αρέσουν.

ααα δηλαδή απο ότι κατάλαβα σου αρέσουν πολύ οι Slayer, απλά τα σολο τους τα θεωρείς σκατά

<3
http://www.youtube.com/watch?v=nvdTGDImpe0
http://www.youtube.com/watch?v=sz2Ef28jV3s

Οι Slayer των πέντε πρώτων είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες. Ας πούμε ότι τους έχω ακούσει πάρα πολύ. Ποτέ, μα ποτέ δεν ψάρωσα για ένα σόλο τους. Στις ατελείωτες ώρες air guitar και κοπανήματος πάντα έκανα ότι παίζω την ρυθμική κιθάρα, τι άλλο να πω πια;

Α, με την εξαίρεση του Crionics. Το καλύτερο σόλο Slayer.

οκ ειρωνεύτικα λίγο στο προηγούμενο μου post :stuck_out_tongue: γιατι νομιζα οτι τους απεχθάνεσε γενικώς και κράζεις μόνο τα σόλο

αλλά πέρα απο την πλάκα με βάζεις σε σκέψεις :-k

Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που γουστάρει το καλό thrash και δεν του αρέσουν οι Slayer. Eκτός από τoν DeKay δηλαδή αλλά αυτός είναι προγκρέσιβ 70ς περίεργος και ανώμαλος. :stuck_out_tongue: Από την άλλη, μα την αλήθεια, δεν έχω γνωρίσει έναν άνθρωπο που να του αρέσουν τα σόλο τους.

Αν γνωρίσω άνθρωπο που έχει κάνει rewind σε κομμάτι Slayer για το σόλο νομίζω θα εκραγεί ο εγκέφαλός μου!

Και μιας και είμαστε τόσην ώρα οντόπικ με τους Γερμανούς:

  1. Reign in Blood
  2. Live Undead (το Unleashed in the East του thrash, από κάθε άποψη)
  3. Seasons in the Abyss
  4. Hell Awaits
    --------- μέχρι εδώ λυγάμε επικίνδυνα
  5. Show No Mercy
    -------- δισκάρα αλλά ο ήχος ήρθε στα σωστά στο (2)
  6. South of Heaven
    ---------- Έχει μέτρια πράγματα μέσα και το South of Heaven είναι δύο σκάλες πάνω από το επόμενο καλύτερο κομμάτι (Mandatory Suicide)
    .
    .
    .
  7. Divine Intervention

Συμπαθές το God Hates Us All για τα δεδομένα της μετριότατης προς κακής μετά Lombardo περιόδου (με ναδίρ το Diabolus), συμπαθή και τα ριγιούνιον αλλά νιώθω ότι έχει σβήσει η φωτιά στο καμίνι πια.

Συνεχίζοντας ον τόπικ :p, αδικείς πάαααααρα πολύ το God Hates Us All ε. Καταλαβαίνω βέβαια γιατί το θεωρείς απλά “συμπαθές” (έχει κάτι χοροπηδηχτά σημεία και κάτι χαρντοκοριές μέσα και κάτι nu στιγμές…ε; =Ρ), αλλά για μένα είναι από τα καλύτερα albums που έκαναν ποτέ (σοβαρά).

οκ τωρα μιλάς με άποψη, θέλω να γράψω και πολλά αλλά θα βγούμε προκλητικά οφτόπικ.
Πάντως βλέπω ψήφισες Tankard