ΝΑΤΟΣ Κ Ο ΖΟΖΥ.
ΠΟΥΣΑΙ ΑΓΟΡΙΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ,ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΑΙΝΙΑΡΕΣ?
ΤΗΝ ΒΡΗΚΕΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗΝ ΤΛΚ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ?
Κ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΙΔΥΜΟ,ΝΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑΡΑ:
ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΙΣ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕ ΚΑΝΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΡΤ Κ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΕΚΑΤΣΑ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΕΒΑΣΩ Κ ΤΩΡΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑΥΤΕΣ.
ΦΟΒΕΡΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ.
Από τον Ryuhei Kitamura έχω δει τα Versus, Aragami, Longinus και Midnight Meat Train. Εδώ έχουμε μία αμερικανιά με τον Luke Evans πριν παίξει στο Fast & Furious 6. Η οποία παρόλο το αίμα και τη δράση, δε καταφέρνει να έχει τόσο ενδιαφέρον, περισσότερο κουραστικό φάνηκε, μέτριες ερμηνείες και σενάριο. Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπεις τους ιάπωνες να μεταπηδούν στον αμερικάνικο κινηματογράφο και να αποτυχαίνουν.
ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΠΟΥ,ΠΑΡ’ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ,
ΑΝ ΤΗΝ ΔΕΙΣ ΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ (ΜΟΝΟΣ,ΒΡΑΔΥ,ΒΡΟΧΗ,ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΣΥΧΙΑ ΚΤΛ.)
ΘΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙΣ ΝΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟ ΧΕΣΜΕΝΟ ΣΟΥ ΒΡΑΚΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΙΤΕΡΑ. :
Με αφορμή το Legend Of Hell House, θυμήθηκα το παρακάτω:
[B]The Changeling (1980)[/B]
Πρόκειται για την ιστορία ενός γνωστού μουσικοσυνθέτη (George C. Scott) ο οποίος μετά τον θάνατο της γυναίκας και της κόρης του από αυτοκινητιστικό δυστύχημα μετακομίζει σε μια μεγάλη έπαυλη για να ξαναβρεί τον εαυτό του και να συνεχίσει να συνθέτει μουσική. Τα ανεξήγητα γεγονότα μέσα στο σπίτι δεν αργούν να κάνουν την εμφάνιση τους, με αρκετούς ακαθόριστους θορύβους και όλα τα συναφή, κάτι που κάνει τον συνθέτη να ανοίξει μια σφραγισμένη σοφίτα του σπιτιού. Εκεί θα ανακαλύψει ότι το σπίτι κατοικείτο στο παρελθόν από ένα ανάπηρο παιδί που πέθανε με βίαιο τρόπο μέσα στο σπίτι και τώρα το πνεύμα του επέστρεψε για να ξεκαθαρίσει τις συνθήκες του θανάτου του, βρίσκοντας προσοδοφόρο έδαφος στην ήδη κλονισμένη ψυχοσύνθεση του συνθέτη λόγου του θανάτου της οικογένειας του.
Από τις καλύτερες ταινίες του είδους, με πυκνή και αδιαπέραστη ατμόσφαιρα.
Αυτή την είδα περισσότερο λόγο πείσματος. Γραμμένη σε μία λίστα με disturbing movies αλλά όλα τα links ήταν νεκρά. Τελικά τη κατέβασα με άλλο τρόπο κι εδώ είμαστε. Έχει να κάνει με το fear research 3 φοιτητών, και πως καταγράφουν στη κάμερα διάφορα, με τον έναν πιο σαδιστή λόγο βεβαρυμένου παρελθόντος. Αυτό που μου έμεινε ήταν η σημαδεμένη κοπελίτσα, το βασανιστήριο με τη μπριζόλα, και οι σκισιές στο κορμάκι μιάς στριπτιζέζ.
Παρά την καλή φήμη της ταινίας μόλις σήμερα την είδα για πρώτη φορά και μπορώ να πω ότι απλά γάμησε. Από τις καλύτερες ταινίες τρόμου και μάλλον η καλύτερη με werewolves. Στην τσίτα συνέχεια.