Tim "Ripper" Owens

Ένα thread για μια από τις αγαπημένες μου και μια από τις καλύτερες φωνές στο χώρο σήμερα.

Πρώτα σε ένα tribute band με το όνομα British Steel, στη συνέχεια αντικαταστάτης του Halford στους Judas Priest (Jugulator, '98 Live Meltdown, Demolition, Live in London), έπειτα στους Iced Earth ως αντικαταστάτης του Barlow (The Glorious Burden, Framming Armageddon), ένας δίσκος με τους Beyond Fear (Beyond Fear), ένας ακόμη με τον Yngwie Malmsteen (Perpetual Flame ), και τέλος ένας προσωπικός του δίσκος (Play My Game) που κυκλοφορεί μέσα του Μάη.

Το εξώφυλλο:

Στη σύνθεση αλλά και στην ηχογράφηση του δίσκου έχουν μετέχει οι παρακάτω:

Guitar:

Bob Kulick
Bruce Kulick (GRAND FUNK RAILROAD, ex-KISS)
Carlos Cavazo (RATT, ex-QUIET RIOT)
Craig Goldy (DIO)
Zeil Zaza
Chris Caffery (SAVATAGE, TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA)
Mike Callahan (ex-EARSHOT)
John Comprix (BEYOND FEAR, RINGWORM).
Doug Aldrich (WHITESNAKE)
Michael Wilton (QUEENSRŸCHE)
Jeff Loomis (NEVERMORE)
Steve Stevens (BILLY IDOL)

Bass:

Marco Mendoza (ex-WHITESNAKE)
Billy Sheehan (MR BIG, ex-DAVID LEE ROTH)
Dave Ellefson (ex-MEGADETH)
Rudy Sarzo (DIO, ex-OZZY OSBOURNE, QUIET RIOT)
James Lomenzo (MEGADETH)
Tony Franklin (ex-BLUE MURDER)
Dennis Hayes (BEYOND FEAR)

Drums:

Simon Wright (DIO, ex-AC/DC)
Vinny Appice (HEAVEN AND HELL, BLACK SABBATH, DIO)
Ray Luzier (KORN, DAVID LEE ROTH)
Bobby Jarzombek (SEBASTIAN BACH, RIOT, HALFORD)
Brett Chassen

Η μπάντα με την οποία θα περιοδεύσει για τη προώθηση του Play My Game είναι οι

Tim “Ripper” Owens - Vocals
Chris Caffery (SAVATAGE, TRANS-SIBERIAN ORHCESTRA) - Guitar
John Comprix (BEYOND FEAR, RINGWORM) - Guitar
David Ellefson (MEGADETH, F5) - Bass
Simon Wright (AC/DC, DIO) - Drums

Πρώτη ημερομηνια της περιοδείας είναι το Sweden Rock Festival [μακάρι να τους δούμε κι από δω!].

Τέλος, θα έχουμε την ευκαιρία να προσκυνήσουμε τον θεό Owens στις 26/4, σε ένα live με τους HAIL! [Kisser- Owens- DeGrasso- Ellefson], στο Κύτταρο.

Φωνάρα κτλ κτλ. αλλά θα μείνει στην ιστορία για τις πατάτες που κυκλοφόρησε στους Priest και τους Iced Earth. Xωρίς να φταίει αυτός στην ουσία. Οι αποφάσεις του όμως ήταν άτυχες.

Τα Iced Earth που άρεσαν, ειδικά το Framming. Δεν είναι και δίσκαρος, αλλά 10000 Strong, Clouding, το ομώνυμο, Reflections, A Charge To Keep φοβερά κομμάτια.

Και στα Priest υπήρχαν ωραία κομμάτια, δεν τα ισοπεδώνω όλα! Επίσης το Live Meltdown είναι πολύ δυνατός δίσκος και επειδή τον είχα δει το 2001 είναι πολύ καλος στις ζωντανές εμφανίσεις.

Και απ’ ότι μου λένε πολλοί το live του 2001 είναι το καλύτερο live Priest στη χώρα μας.

Ήταν φοβερή συναυλία σίγουρα! Τώρα πολλοί θα πουν ότι με τον Halford ήταν καλύτερα αλλά κυρίως για συναισθηματικούς λόγους.

Ε, δεν το λες ατυχία που δέχθηκε να πάει στους Priest. Μόνο αν ήταν βλάκας θα έλεγε όχι. Επαγγελματικά έκανε την καλύτερη κίνηση μιας και κέρδισε αναγωρισιμότητα και του άνοιξαν πόρτες. Σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να τα βγάλει πέρα μόνος του. Και σαν τραγουδοποιός έιναι τουλάχιστον μέτριος. Σαν ερμηνευτής όμως…
Συμφωνώ, οτι δεν έχει συμμετάσχει σε ένα πραγματικά μεγάλο album. Αυτό είναι το μόνο που του λείπει.

Η επιλογή του σαφώς ήταν σωστή, αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται ως άτυχο. :wink:

Εχω ακομα κοματι απο την πετσετα του οταν την ειχε πεταξει στο Rockwave με τους Judas :stuck_out_tongue:

Φωνάρα. Αλλα κλήθηκε να αντικαταστήσει απο την μία τον halford και απο την άλλη τον Barlow που ο καθένας είναι ιστορία για το κάθε συγκρότημα στο οποιο συμμετείχαν. Γι’αυτο πιστεύω και δεν στέριωσε σε κανένα και δεν έγιναν τόσο μεγάλες επιτυχίες με τον Tim. Πάντως μπορει να πάω να τον δω που έρχεται με τη μπασταρδεμένη μπάντα.

Ωραιος τραγουδιστης πραγματικα.Αν και δεν ειμαι τοσο του κλασσικου heavy ηχου τον σεβομαι γιατι ενω ανηκει σ’αυτον αποδεχεται το συγχρονο ηχο σε αντιθεση με αλλους.

Οταν τον ειχα δει το 2001 μ’εστειλε απο κει που δε το περιμενα(ειδικα εκει με τη κραυγη για οσους θυμουνται).

Απίστευτη φωνάρα.

Στους Winter’s Bane δίνει ρέστα και ηχογραφεί μαζί τους ένα διαμάντι.

Στους Priest βγάζει δύο πολύ δυνατούς δίσκους όμως στέκεται άτυχος, γιατί οι ιερείς αποφασίζουν να προσαρμόσουν τον ήχο τους στα αμερικάνικα δεδομένα συν το ότι οι περισσότεροι fans δεν δέχονται αλλαγές line up σε ένα φτασμένο συγκρότημα. Πάντως και οι Tipton-Downing δεν τον βοήθησαν όπως έπρεπε.

Στους Iced Earth τον έφαγε το ότι δεν είχε μακρύ μαλλί μέχρι τον κώλο.Παρόλα αυτά τα 2 άλμπουμ που έβγαλε μαζί τους τα ακουω πολύ ευχάριστα.

Beyond Fear η μετριότερή του δουλειά ενώ το perpetual flame με τον Yngwie μου άρεσε πολύ και περιμένω νέα συνεργασία τους.

Και 'μένα μου άρεσε σαν φωνή στους Priest, αλλά τους δίσκους που έβγαλαν ποτέ δεν τους χώνεψα. Με Iced Earth δεν τον έχω τσεκάρει.

Eνα αρθρακι για τον Tim.

[B]Ο δύσκολος δρόμος του κυρίου Owens
[/B][I]
Τι έφταιξε όμως που ο «Ripper» δεν έκανε την καριέρα που θα άρμοζε στις δυνατότητές του ;
[/I]

[SPOILER]

Ο Tim Owens, ο «Ripper» όπως έχουμε συνηθίσει να τον αποκαλούμε τόσα χρόνια, στρογγυλοκάθεται στην κορυφή της νοητής λίστας μου με τους καλύτερους τραγουδιστές που έχουν πατήσει το πόδι τους σε αυτόν τον πλανήτη. Ναι, ο άνθρωπος έχει φωνάρα. Θα το γράψω και με κεφαλαία για να δώσω έμφαση. ΦΩΝΑΡΑ !

Φυσικά τον μάθαμε ως αντικαταστάτη του Halford στους Judas Priest , στην συνέχεια ως αντικαταστατή του Barlow στους Iced Earth και αφού βαρέθηκε να έρχεται από τον «πάγκο» έκανε μερικά προσωπικά album τα οποία όμως δεν έτυχαν και θερμής αποδοχής. Ίσως οι καλύτερες στιγμές του ήταν με τους Rising Force του Malmsteen , όπου ηχογράφησε 2 δίσκους .

Τι έφταιξε όμως που ο «Ripper» δεν έκανε την καριέρα που θα άρμοζε στις δυνατότητές του ; Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι σήμερα.

Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι στους Priest έφερε σε πέρας την δύσκολη αποστολή να μπει στα παπούτσια του Halford. Δυστυχώς όμως η παρουσία του συνέπεσε με το συνθετικό ναδίρ των K.K. Downing και Glen Tipton, αλλά και την αλλαγή μουσικής κατεύθυνσης της μπάντας (κυρίως σε επίπεδο παραγωγής) , με αποτέλεσμα οι δύο δίσκοι που έβγαλαν να απογοητεύσουν την πλειοψηφία των οπαδών. (Αν και ομολογούμενος υπάρχουν αρκετά διαμαντάκια στα Jugulator και Demolition)

Έρχεται ο Halford πίσω στους Priest, πάει ο Owens στους Iced Earth.

Όπως οι περισσότεροι , έτσι κι εγώ είχα ενθουσιαστεί με την προοπτική να είναι ο Ripper στο μικρόφωνο της μπάντας του Jon Schaffer. Το αποτέλεσμα όμως δεν δικαίωσε την προσδοκία. Για άλλη μια φορά οι συγκυρίες δεν ήταν με το μέρος του. Ο υπέρμετρος πατριωτισμός του Schaffer μετουσιώνεται σε έναν παντελώς αδιάφορο δίσκο, ενώ και το Framing Armageddon που ακολούθησε δεν μας πήρε και τα μυαλά.

Ο «Ripper» ήταν διαρκώς στην σκιά μεγάλων ονομάτων, ενώ η συνθετική και γενικότερη ανάμειξή του ήταν περιορισμένη. Ήταν απλά μια φωνή που διεκπεραίωνε τις απαιτήσεις των εκάστοτε «αφεντικών» όπως των Tipton, Schaffer και του υπέρτατου μαλάκα? Yngwie Malmsteen. Αυτό ήταν μια μόνιμη δικαιολογία για όλους εμάς τουs οπαδούς του που δεν τον είδαμε να κάνει το κάτι παραπάνω και να γίνεται ένα από τα top ονόματα της σκηνής.

Δικαιολογία που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος μετά τους Beyond Fear , όπου παρά το γεγονός ότι ο Owens είχε τον απόλυτο έλεγχο του όλου project , μας σέρβιρε ένα μέτριο αποτέλεσμα. Και ένα άθλιο εξώφυλλο επίσης.

Το τελευταίο του πόνημα , οι Charred Walls of the Damned, είναι κάτι σαν το all-star του metal. Richard Christy , Steve DiGiorgio, Jason Suecof και ο «Ripper», βγάζουν δύο δίσκους που παίρνουν αρκετά καλές κριτικές αλλά δεν καταφέρνουν ωστόσο να βρουν αποδοχή.

Θα πρέπει κάπου εδώ να συμβιβαστούμε με το γεγονός ότι ο Tim Owens δεν θα κάνει ποτέ το μεγάλο «μπαμ» στην μουσική βιομηχανία. Μπορεί να είναι μεγάλο ταλέντο και εξαιρετικός χαρακτήρας αλλά η συνθετική του αδυναμία θα τον καθηλώνει πάντα ως τον τύπο που απλά «τα λέει». Εξάλλου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεφύγεις από το χαρακτηρισμό « αυτός που αντικατέστησε τον Halford» όσα χρόνια και αν περάσουν.

Δεν πειράζει ρε Tim, εμείς εδώ στο Rock is Dead σε αγαπάμε και θα βάλουμε το Cathedral Spires να παίζει στη διαπασών.

http://rockisdead.gr/o-diskolos-dromos-tou-kiriou-owens/#content-anchor

[/SPOILER]

Ποσο δικιο εχει το αρθρο,ρε γαμωτο!! Πραγματικα,του αξιζει μεγαλυτερη αναγνωριση.

Καλό άρθρο, αλλά δεν αναφέρει τον καλύτερο δίσκο που έβγαλε. Το Heart of a Killer. Φοβερό ντεμπούτο και κρίμα που δεν μας δώσανε κάτι ανάλογο στο μέλλον.

+1.δισκαρος!